රූ

-04-

...' එයාට ගැළපෙන කෙනා එයාට මුණගැහෙයි චූටිමැණිකේ... ආදරේ කරද්දි අනික් කෙනා ආදරේ කරන පලියට ආදරේ කරන්න ගියාම ඒක අනුකම්පාවක් වෙනව නේද රූ....'

' ම්ම්ම්'

~ 04 කොටස~

සංවාදයන් අතරතුර සමහර පුද්ගලයන් අසලදී කතා කරන්නට මැළි වූ යුවතියක වූ මම  මේ සොඳුරුම පුද්ගලයා අසල කටකාරියක වූවෙමි.
ප්‍රේමයක බරසාර හැඟීම් හදවත පත්ලටම දැනෙමින් තිබුණේ ය. චූටිමැණිකේ යැයි ආමන්ත්‍රණ ලැබුණු සෑම වතාවක ම මහනුවර රාජධානියේ රජකරන රජ්ජුරුවන් වෙතින් රජබිසවක ආමන්ත්‍රණය ලබනා ආකාරයේ හැඳින්විය නොහැකි විසල් හැඟීමක් හද තුළ ජන්මය ලැබීය.

ඒ හමුවීමෙන් පසු ගෙවුණු සෑම රාත්‍රියකම නවයේ හෝරාවේ සිට මිනිත්තු පහළොවක කාලයක් ඔහු හා දුරකථන සංවාදයක් ඇතිවිණ.
ගෙවී ගිය සතියක කාලයකින් පසු මම ඔහු පිළිබඳ මනා අවබෝධයකින් යුක්ත වූවෙමි.

ගෙවී ගිය එක්  සති අන්තයක නැවත ඔහු හමුවූ සොඳුරු මතකයක් එක් කර ගතිමි.

'ඉතින් දැන් ඔයාට කොහෙද යන්න ඕනි චූටිමැණිකේ'

' මං දන්නෑ'

' යමුද අපේ ගෙදර ? නැත්නම් ඔයාලගෙ ගෙදර? '

' ආ යූ ක්‍රේසි ?'

' බිකෝස් ඔෆ් යූ ... ඕකේ '

' ඕකේ ඕකේ ... කෙලින්ම කිව්ව නම් හරි නේ... '

' මොකද්ද?'

' ගෙදරට කියන්න කියලා '

' කලින් ඉදන් මං එපා කිව්වෙ නෑ නෙ බබා...  මේ අද උනත් කමක් නෑ ඉතින් මං එන්නම්...'

' එහෙනම් යං '

' රියලි?'

'යා... ඉන්න මං අයියට කෝල් කරනකම්'

අයියාට පැහැදිලි කරවා දෙන්නට හිතුවාට වඩා කාලයක් ගත විය.  ඉන් පසු ඔහුගේ යතුරුපැදියේ නැඟුණෙමි.
මඳ දුරක් පැමිණියායින් පසු ඔහු වෙළඳසැලක් අසල යතුරුපැදිය නතර කළේ ය.

පෙර පුරුද්දට මෙන් මම ඇයි කියා ඉඟියෙන් ඇසුවෙමි.

'මගෙ කෙල්ලගෙ ගෙදර මුලින්ම යනකොට අත් දෙක වන වනා යන්න බෑ නෙ '
ඒ ඔහුගේ පිළිතුර ලැබෙන තුරුත් එවන් කරුණක් සම්බන්ධයෙන් මට මතක් වූයේත් නැත. මෙවන් සොඳුරු පිරිමින් අසල ගැහැණුන් වඩාත් වාසනාවන්ත බැව් නැවත නැවතත් කියමි.