''Berfun hanginiz?'' diye soran hemşire Berfun'a sorduğu soruyu tekrarladı : ''Korkularının ışığını açmak mı istersin kapatmak mı?'' , Berfun ve Kübra ayaklandılar Berfun , Kaan'a bir şey olduğunu sandı ve göz yaşlarını engellemeye çalıştı ama hemşirenin gülümsemesi onu cesaretlendirmişti hızlıca : ''Korkularım bitsin,gitsin ve ona bir şey mi oldu? Söyleyin ne olur?!''. Büşra hemşire : ''Sakin ol tüm korkularını da uzak tut kendinden , sevgilin uyandı ve senin adını sayıklıyor-'' Berfun devamını dinlemedi hemşire ve Kübra'nın yanından koşarak ayrıldı,Kaan'ın odasına girdiğinde Kaan ile buluşan gözleri ağlamasını daha da şiddetlendirdi. Kaan , Berfun'a kollarını açması ile Berfun , Kaan'ın yanına geçti aralarında ki tüm zaman durmuştu o sırada Kübra onları camdan izlemekle yetindi ama bildiği bir şey vardı.Kaan ile Berfun ayrılamazdı bir daha buna izin vermeyecekti. Kaan onun için herşeyi yapmıştı.
