Dear Four Years Ago,
Ilang araw na ba nang magsimula akong mag-type ng kung anu-ano para sayo?pero di ko din naman pinapadala,dinadaan ko na lang sa wattpad!
Naku! Wish ko lang na sana talaga..sana talaga wala kang wattpad..kung hindi patay ako dahil baka mabasa mo ito.
Oo na! Ang tanga ko na!! Gawin ko ba namang diary ang wattpad..hay!! Miss na talaga kita pero di yan ang iku-kwento ko sayo ngayon..
Nag-spelling bee kami, up to 15..tanungin mo kung ilan nakuha ko??6, bakit??kasi kailangan yung iba pala naka-small letter.
Perfect ko sana eh..ohh!! Nagtataka ka kung bakit ganun lang nakuha ko??
Eh alam ko naman na alam mo na magaling ako sa spelling..oh ayan na!!
Siguro kung nandito ka,sasabihin mo na nagyayabang na naman ako..SO?? Hahahaha
Namimiss na talaga kita..
Sana nandito kana..sana bumalik kana pero oo, imposible dahil kahit anong gawin ko..hindi kana babalik!!
Hindi na..
Ang drama-drama ko!!
Malamang nagsasawa na yung mga nagbabasa nito.. O kung may nagbabasa nga ba talaga.
Naalala ko pa noon
*flashback*
"Huy, ice.. May nagawa ba ako?bakit di mo ako pinapansin?" Sabi mo pa sa akin habNg nakakunot ang noo.
"Paki mo ba?" Pagsu-sungit ko naman sayo.
Ano ka nga ba sa mundo ko noon?isang insektong gusto ko ng tirisin at paalisin sa buhay ko.
"Ano na naman bang nagawa ko? Please wag ka na magalit oh" pagmamakaawa mo pa.
Konti na nga lang ay lumuhod kana.
"Wala kang nagawa! Ayaw lang kita kausapin!" Hindi na ako nakatiis at nasigawan na kita.
Bwisit na bwisit ako sayo noon.. Paano ba naman ay ang kulit kulit mo.
"Sorry na please" napayuko ka,bakas sa tinig mo ang pagmamakaawa.
"Sorry,kung ano man ang nagawa ko. Kung ano man ang sinabi ko na ikinagalit mo.
Sana bati na tayo,sana pansinin mo na ako.
Alam mo ba umasa ako? Kasi maayos yung naging paguusap natin nung isang araw, akala ko tuloy-tuloy na.. Yun pala hindi.
Ang saya-saya ko na kasi akala ko magiging close na tayong dalawa. Pero akala ko lang pala lahat. Im sorry" medyo na-guilty ako dahil sa mga sinabi mo pero ewan ko ba! Galit pa rin ako sayo sa di malamang dahilan.
Tinignan kita at nagulat ako sa aking nakita.. Nakaluhod kana at may tumutulo ng luha sa iyong mga mata.
*end of flashback*
Naalala ko na naman yun.. Yung oras na nakita kitang umiiyak. Yung oras na nakita ko kung paanong ang isang maloko at masiyahing katulad mo ay nasaktan at lumuha.
Alam mo ba na akala ko noon ay drama mo lang iyon??
Totoo na pala.
Kaya ngayon..
Nagsisisi ako..
Pero kasalanan ko..
Kasi ang harsh ko na pala sayo
