gülümsüyorum, zaten onunla olduğumdan beri yapabildiğim tek şey bu.
ve sonra diyorum ki, bu çocuk benim için yaratılmış; ve ben de onun için.
barmen kiyoomi n platonic atsumu.
#not, 24-27 yas!
yari barmen yari boksor sakusa.
あー! acayip uzun bir bolum oldu, umarim okurken sıkılmazsiniz!!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
sakusa bebeğim hazır mısın
atsumu hazirim askim
cikayim mi
sakusa çık geliyorum iki dakikaya
atsumu tamam🏃🏃
sent.
etrafıma bakınıyor, sakusa'nın gelmesini bekliyordum. heyecandan karnım ağrıyor; bana inat olsun der gibi geçmek bilmiyordu.
onunla olan en küçük şeyde böyle oluyordum. öyle bi' hissti ki bu, anlatmak bile zor geliyordu çoğu zaman.
sokağın başından gelen motor sesiyle başımı çevirmiş, gelen kişinin sakusa olma ihtimalini düşünüyordum. onun olması imkansızdı. motora binmeyi bile bilmiyordu.
yani, sanırım.
evin önünde durmuş, kaskını çıkarmıştı. sakusa olduğunu görünce şaşırmıştım. şaşırmıştım şaşırmasına ama kısa sürmüştü bu.
dikkatimi tamamiyle ona vermiştim. siyah saçları bozulmuş, düzeltiyordu. gözlerim vücuduna kaymıştı. zaten dar olan siyah tişörtü daha da yapışmıştı üstüne.
fazladan kas mı yapmış o?
"beni dikizlemeye devam mı edeceksin, yoksa yanıma gelip öpecek misin?"
yaşadığım kısa süreli duygu karmaşasından çıkmış, gülmüştüm.
altüst ediyordu beni.
"düşünmem lazım."
"çok düşünme, onun sonu pek iyi yerlere gitmiyor çünkü sende." sırıtarak cevap vermiş, göz kırpmıştı. yaptığı imayı anlayınca göz devirmiştim.
haklıydı, aklıma o kadar farklı şeyler geliyordu ki bu görüntü karşısında...
"ya ya," yanına doğru ilerlemiş öpmek için ellerimi yanaklarına koymuştum. "verelim öpücüğünü de sus."
"ha öyleyse, bi' tur da götünü-"
öperek cümlesini yarıda bıraktırmış, gülümsemiştim. "abartma hayatım." elleri belimi bulmuş, kendine çekmişti. yani, kısmen kendine çekmişti çünkü bedenim daha çok oturduğu motora değiyordu.
