MUSALLAT

Bölüm 4

Ilgaz hem Melis'i suçluyor hem de kendine kızıyordu. En sonunda ağzından şu kelimeler çıktı :

-Kızlar hadi yatalım artık.

Ilgaz'ın dediklerine anlam veremeyen Yağmur sürekli ağlıyor. Biz bittik. Hayatım bitti. Rahat vermeyecekler hayatımı kaybettim artık korkmak istemiyorum. Bunların hepsi Melis'in suçu diyordu kendi kendine. Melis gerçek olacağını hiç zannetmiyordu. Gerçek olunca ne yapacağını, nasıl tepki vereceğini ve kızlara ne diyeceğini bilemiyordu. En sonunda şunları söyleyebildi :

-Bence Ilgaz haklı yatalım. Kızlar başınıza böyle bir şey açtığım için çok özür dilerim. Gerçek olacağını bilmiyordum ki.

Ilgaz ve Yağmur hiç bir şey demiyorlardı. Yağmur Melis'e korku dolu gözlerle bakıyordu.

-Asıl ben özür dilerim senden Yağmur bende bir şey olmaz diye Melis'in teklifini kabul ettim çok çok özür dilerim.

-Peki tamam benim bildiğim bir hoca var Pazar günü ona gidelim bu şeyden kurtulmak için. Yine de size hala kızgınım bu gece burada kalmak istemiyorum. Eve gitmek istiyorum. Umarım beni anlarsın Ilgaz.

-Ne yani sen beni affettin mi?

-Evet biz dostuz Melis.

-Oleeeeyyyy beee ! Çok saol. Tamam senin dediğin gibi olsun. Peki Yağmur kızacaksın ama yarın Emir'in partisine gidiyor muyuz???

-OFFFFF! Seni affettim dediğime pişman ettirme beni ama gidelim bu şoku atlatmam lazım. Sende kesin geliyorsun. Başıma bu saçma sapan şeyi ikiniz açtınız o yüzden ben ne dersem o olacak!

-Peki kızma Yağmur abla bende geliyorum.

Ilgaz Yağmur'u evine bıraktı. Melis'te eve gitmişti. Ilgaz bu geceyi yalnız geçirmek istemiyordu. Bu yüzden Emir'in evine gitti. Emir'in annesi ve babası 1 haftalığına yurtdışına çıkmışlardı. Ilgaz pijamalarını ve yastığını aldı. Kapıyı çaldı. Kapıyı açtığında Emir'in üstünde sadece boxser vardı onu öyle gören Ilgaz gülmemek için kendini zor tutuyordu. Emir Ilgaz'ı gördüğüne çok şaşırmıştı.

-Ilgaz burada ne yapıyorsun? Siz bu gün 'Kız Gecesi' yapmıyor muydunuz? Seni gördüğüme çok şaşırdım.

-Şey... Bir takım aksilikler oldu bu yüzden dağıldık bende tek kalmak istemediğimden sana geldim. Hem beni özlememiş miydin? Biraz laflarız otururuz sohbet ederiz diye düşünmüştüm. İstemiyorsan gidebilirim.

-Yoo çok iyi olur bende seni düşünüyordum.

-Öyleyse içeri davet edersen sevinirim.

-Ahh! Tabi içeri gelmek ister misin?

-Tabii.

Ilgaz kendi kendine 'İnşallah bana açılır beraber uyuruz Allah'ım nolur şu anda buna ihtiyacım var.' diyordu. Emir ise 'Şimdi kolundan tutup odama mı götürsem? Açılsam mı ona. Onu sevdiğimi onsuz yaşayamayacağımı mı söyleyesem. Yoksa sadece dudağını dudağıma mı yapıştırsam? Ya istemezse o zaman onu tamamen kaybetmiş olurum. Ama dayanamıyorum çok güzel ve narin. Ya onu incitirsem? Allah'ım nolur bana yardım et şu an buna çok ihtiyacım var.' Düşüncelerinden sıyrılan Emir :

-Ne içersin çay, kahve, su? Ilgaz şu anda bir şey yapmak istiyorum ama seni incitmekten seni kırmaktan seni kaybetmekten korkuyorum. Yarınımı beklemeliyim? Ama yarın çok geç olabilir.

-Ben sana güveniyorum Emir sen beni kıracak incitecek bir şey yapmazsın şu an ne yapmak istiyorsan bana yapabilirsin.

Ilgaz şu anda Emir'in tam önünde duruyordu. Ve Emir'in gözlerinin içine bakıyor ne yapıcaksa  yapmasını bekliyordu. Emir elini Ilgaz'ın teninde gezdirdi. Çok güzel görünüyordu. Emir elinin ön kısmıyla Ilgaz'ın yüzüne dokunuyordu. Ve ağzından :

-Üzgünüm Ilgaz bunu yapamam senin de istediğini bilmiyorum. Çok üzgünüm.

-Ne istediğini bilmiyorum ki Emir. Ama napıcaksan yap önemli değil.

Emir umutsuzca odasına gitti ve yatağa uzandı. Ilgaz kapıyı çaldı ve içeri girdi. Bir süre bakıştılar. Sonra Ilgaz yavaş yavaş Emir'e doğru gidiyordu. En sonunda Emir'in bacağına yattı ve ona gülerek baktı.

-Emir hadi birbirimize bir şey itiraf edelim.

-Ne itiraf edicez ki?

-Ama bana söz vermeni istiyorum kesinlikle söyleyeceğine dair. Tamam mı? Sonra bende sana bir şey dicem. Bilmeni isteyeceğim bir şey. Tamam mı?

-Söz. Tamam.

-Bu gün bana yani biraz önce ne yapmak istedin ama yapamadın?

-Ahhh! Yapma Ilgaz olmaz.

-Hadi ama bekliyorum.

-Tamam ya senin dudağına yapışmak istedim. Tenini tenime deydirmek, nefesini yüzümde hissetmek istedim. Benim olmanı istedim. Ama korktum. Senin böyle bir şey isteyip istemediğini bilmiyorum da bu yüzden.

Heyecandan gözleri fal taşı gibi açılan Ilgaz yerinden doğruldu ve heyecanlı bir şekilde :

-Gerçekten mi!? Çok isterim gerçekten çok isterim. Hatta neredeyse hep bunu istiyorum. Senin olmayı istiyorum. Ama senin beni istediğini bilmiyordum. Ben seni çocukluktan beri seviyorum Emir. Senden bi gün bile vazgeçmedim. Hep seni bekledim. Beni görmeni bekledim. Sonunda gördün. Seni seviyorum Emir!

Emir Ilgaz'dan hiç böyle bir cevap beklemezcesine sordu :

-Peki şimdi beraber olabilir miyiz? Yani senle ben sevgili olabilir miyiz?

-Hı hı evet. Seninle beraber olabilirim. Çok isterim.

Ilgaz'dan bu sözleri duyan Emir Ilgaz'ın dudaklarına yapıştı. Sanki onu yıllar sonra ilk defa görüyormuşçasına ateşli bir şekilde öpüyordu. Ilgaz bu anın tadını çıkartıyor ve Emir'e karşılık veriyordu. Emir içinden 'Nihayet Ilgaz artık benim oldu. SEVGİLİM! Ilgaz benim sevgilim ona karşı hep iyi davranıcam onun kalbini kırmıcam o benim her şeyim demek beni çocukluktan beri seviyormuş ben nasıl oldu da onu fark etmedim. O yokken ben bir hiçmişim.' diyordu. Ilgaz ise 'Sonunda beklediğim an demek beni fark etti! Ben şimdi Emir'le SEVGİLİ miyim? 'sevgili' 'sevgili' ilk defa bana anlamlı gelen bir kelime. Onu asla bırakmicam. O artık benim o benim Allah'ım sana çok şükür!' İkisi de belki 1 saat kadar öpüştüler. En sonunda Emir Ilgaz'ı yatağa yatırdı ve yanına yattı. Sabaha kadar sohbet ettiler