9. bölüm

314 36 5
                                    

yine omzumda uyumuştu çok güzel ve masumdu ağlaması kalbme oturuyor canım yanıygüacaba biliyor mu bu kadar güzel olduğunu şuan boynuma değen dudakları olan bütün dengemi sarsıyordu verdiği sıcak nefesleri kalbimi yerinden çıkartıyordu

bugün onu öpücektim o ses her neyse bizi ayırmak içindı ve bizi oraya çekmekti amacı asyaya o notu ulaştırmaktı bu bariz bir şekilde belliydi surf o korkmasın diye birşey söylemedim ama bende çok gerginim çü kü metenin dediğine göre benim zaaflarımı kullanacaktı ve benim zaafım tahmin edin ne

.....evet asya ben ona aşık olduğumu anlayınca hayatımın merkezi oldu sırf ona olan zafımı kullanıp zarar vermesin diye 4 aydır açılmıyordum ona boynuma değen ıslaklıkla kaşlarım çatıldı asyaya baktığımda gözlerinden yaş akıyordu ama uyuyordu belime sarılı olan ellerini sıkılaştırdı *asya*dedim sessizce çünkü arabada uyanık olanık olan sadece ben mete ve sinandi sinan elifi izliyordu metede dikiz aynasından cerene bakıyodu bende asya uyanmasın diye nefes bile almıyordum

*asya*dedim tekrar*i-iskender*diye mırıldandı*gitme*dedi kaşları çatıldı *bırakma beni *dedi kime diyodu acaba*iskender bırakma beni*drdi bana mı diyodu o*asya güzelim burdayım gitmiyorum* dedim bana daha çok sokuldu yine boynuma nefesleri değiyordu ama çok hızlı nefes alıyordu daha doğrusu almaya çalışıyodu kalbine dokundum çok hızlı atıyodu asya ya korkarsa yada heyecanlanırsa kalbi böyle atardı uyuduğuna göre heyecanlı olamaz o zaman korkuyo ama neyden onu sakinleştirmek için saçını okşuyordum bir yandanda sırtını sıvazlıyodum

çatılan kaşları bir süre normal haline geldi boynuma değen nefesleride artık normaldi kabus görmüştü sanırım kıyamam güzelim benim...yola baktığımda geldiğimizi gördüm diğerleri kalkmıştı ama asya uyuyodu mete arabayı durdurunca hepsi indiler sinan yanımıza gelip

*asya uyan hadi geldik canım*dedi*sinan elleme uyusun *dedim bana bakıp*nasıl gidicek peki odasına *dedi öylece suratına baktım* tamam tamam birşey demedim *dedi ve indi bende asyayı kucağıma aldım bir anda havalanınca korkup boynuma sarıldı *şşş benim uyu hadi*dedim başı omzuma düştü odasına götürüp yatağına koydum tam çıkıcakken kolumu tuttu yüzüne baktığımda kaşları yine çatılmıştı ne görüyo böyle sürwkli ya*gitme.....bırakma beni*dedi yanına oturdum saçını okşamaya başladım

nefes alamıyodu kıpkırmızıydı kafasını yastıktan kaldırıp göğsüme çektim ve saçını okşamaya devam ettim yüzü normal haline döndü nefes alabiliyodu sayıklamasıda durunca boynu ağrımasın diye geri yatırdım arkasını dönüp uyumaya devam etti

eğilip saçından öptüm kalkıp odadan çıktım odama gelip duş aldım üzerimi giyinip çıktım başım ağrıyordu ama umursamadım ve terasa çıktım biraz öylece gün batımına baktım yorulmuştum hemde fazlasıyla ama güçlü durmak zorundaydım tüm bu olanları ben başlatmıştım ve en önce ben pes edemezdim bi zamanlar rakip olduğum adam  bile şuan yanımda benimle beraberdi ben yıkılamazdım biraz öylece gökyüzüne baktım

*ne yapıyosun burda *dedi biri arkamı döndüğümde gördüğüm kişiyle gülümsedim iyi insandı galiba adını anar anmaz yanıma geldi
&&&&&&&&
sizce gelen kişi kim kusura bakmayın kısa ama yatmadan önce bir bölüm daha atmaya çalışıcam
LÜTFEN OY VERİP YORUM YAPIN SİZİ SEVİYORUM 💟💟

tozkoparan İskender gölge Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin