Merhabalar ayçiçekler yeni bölümle karşınızdayım inşallah beğenirsiniz iyi okumalar
Herkes gider mi sizce ?
Beynimde yankılanan sesler kulaklarımda ki uğultular asla susmuyorlardı gözlerimi hafifçe araladım annemle dilrun hanım sol tarafımda karan da sağ tarafımdaydı babam yoktu
" birşeyin varmı kızım" dedi annem gözleri kan çanağı olmuş bir haldeydi
" yok annecim sağol da neyim varmış" dedim bitkin bir şekilde herkes yüzüme boş boş bakıyordu
"Günlerdir hiç birşey yemediğin için bitkin düşmüşüm doktor vitamin yazdı kızım baban da çıkış işlemlerini yapmaya gitti" dedi annem karanda oturmuş beni izliyordu gözlerimi kapadım ruhsal olarak kendimi dinlendirmem gerekiyordu bunun farkındayım ancak nasıl yaparım ben dahi bilmiyorum herşey o kadar üst üste geldi ki daha geçmişin izini üstümden atamadan bir evlilik yoluna girmiştim bunları düşünürken babamın sesini duydum
" hadi hanım toparlanın da çıkalım hastaneden, karan oğlum sende az yanıma gel" diyim çıkmıştı babam annem de ağzını açmadan sadece bana yardım ediyordu
Üstümü giyinip annemle birlikte odadan çıkmıştık
Kafam o kadar karışıktı ki bir yanda kardeşimin canı bir yanda istemediğim bir evlik var ve ne yapacağım hakkında bir fikrim yok çıkmaza girmiştim yıllarca mardinin güçlü güzel dillere desatan hanımağası dilşad şahmarandım olarak anıldım ama bu çıkmazın içinden çıkamıyordum bunları düşünürken omzuma bir el değdi
"Seni ne kadar ilgilendirir iyi olup olmadığım" diyim önden önden yürüyüp annemin yanına gitmiştim o sırada babamda arabada bizi bekliyordu
"Oğlum sağolasın yanımızda oldun sende git evine dinlen" dedi annem şiveli bir şekilde karan iki salise gözlerini üzerimde gezdirdi
"Tamam Nesrin hanım birşey olursa ararsınız" dedi utanmaz pislik hala duruyordu birde
"Tamam oğlum sağolasın" derken annem bende arabaya bindim sabrım o kadar sınıra gelmiştik kaptladım kaptlıcaktım elimdeki yüzükleri gördükçe sinirlerim bozuluyordu
" eyimisin kızım " dedim babam evet babamı çok seviyordum ama bu yaptıklarına aklım sırrım almıyordu
" iyim bav " dedim umursamaz bir tavırla ne annem ne babam hiç konuşmadan konağa gitmiştik
Yaklaşıl bir saat önce eve gelmiştik ve ben yatıyordum parmaklarım daki yüzüklere bakıyordum normal insanlar sevdiği adamın yüzüğünü taşımaktan gurur duyardı ben ise bu yüzüğü gördükçe hırs vücuduma bürünüyordu
Eğer bende Mardin hanımağası dilşad şahmaransam beni piyon yerine koyanları şah olarak yıkacaktım asıl piyon kimmiş gösterecektim !
Merhabalar yeni. Bir bölümle karşınızdayım
Sizce dilşad şahmaranla karan zemherioğlunun sonu ne olacak
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
İşte karşınızda dilşad şahmaran
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
