O kadar çok şaşırmıştım ki böyle birşey beklemiyordum bu korumalar nerdeydi ayrıca
Konferans salonundan herkes çıkmıştı sadece kızla ikimiz kalmıştık yavaş yavaş kıza yürüdüm
"Bak konu ne bilmiyorum ama yardımcı olucam sana lütfen elindeki silahı. Bırak" dedim kız hala ağlıyordu elleri titriyordu
Çok güzel bir kızdı simsiyah beline kadar saçları esmer teni ela gözleri vardı
"Ablam öldü " dedi tekrardan ve silah ellerinden kayıp düştü
Kızın yanına doğru ilerledim ve yanına bende çöktüktüm
"Ne oldu bilmiyorum gerçekten yoksa hiç yardım etmezmiyidim bak kendine gel ve bir yerde oturup konuşalımz" dedim kız başını sallayarak onayladı ve oturduğumuz yerden kalktık
Okulun çevresinde olan bir kafeye geçmiştik karşımda ki kız sakinleşmişti
"Adım ahu" dedi başı önündeydi kafasını kaldırmıyordu bu kız böyle ne çekmişti
"Beni zaten tanıyorsun anladığım kadarıyla" dedim ahu kafasını hafif kaldırıp bana bakmıştı çekindiği ap açık ortadaydı
"Ablam iki sene önce berdele kurban gitti evlenmemek için baş kaldırdı sizden yardım almaya gelmiş ama kapının önündeki korumalar sizin olmadığınızı söylemiş ablama son şansı sizdiniz diye eve geldiğinde hüngür hüngür ağlamıştı ablamın baş kaldırması üzerine aşiret toplandı sizde o toplantıdaydınız ama gelmemişsiniz" dedi o günü hatırlıyordum italyaya gitmiştim
"Normalde bütün toplanmalara katılırım canım hatırlıyorum o günü ama dönemedim İtalyadan benim yerime babam fikrini belirtmişti gerçekten çok üzgünüm eğer böyle olacağını bilseydim gerçekten gelirdim" dedim
O kadar çok kendimi kötü hissetmiştim ki tarifsiz bir duyguydu eğer ben olsaydım kesinlikle. Böyle birşey olmazdı
"Şimdide beni berdele kurban etmeye çalışıyorlar lütfen lütfen kurtar beni abla" dedi kız ve tekrar ağlamaya başladı ablasını kurtaramadım belki ama kız kardeşini kurtara bilirdim
"Sen bana numaranı veriyorsun hiç birşey olmamış gibi davran ben aşireti toplayacağım o evlendirmeye çalışan adam hakkında bana bilgi toplaman lazım ama " dedim ve kız sakince başını salladı o kadar sakin bir kızdı ki iyi niyetli olduğu yüzünden belliydi
Ahuyu bıraktıktan sonra konağa gelmiştim herkes yemek masasında oturuyordu bende kendi yerime geçtim
"Nasılsın" dedi karan beyimiz kulağıma eğilip
"Konuşmamız lazım" dedim yemeğimi yerken sofrada ki herkes dik dik bana bakıyordu
"Kızım yarın gelin görmesi var haberin ola" dedi Dilrun hanım hafifçe başımı aşağı yukarı salladım onaylamak için
Karan yerinden kalkınca benide elimden tutup kaldırdı elimi çekmeye çalışıyordum ama izin vermiyordu
"Nereye" dedim
"Tersa" dedi ve yürümeye devam etti
Terastaki sallanan salıncağa oturdum topuklu ayakkabılarımı da çıkartmıştım
"Karan " dedim başını bana doğru döndürdü ve ne var derecesinde baktı
"Bugün bir kızla konuştum ailesi zorla evlendiriyormuş" dedim ve bugün olan bütün herşeyide anlatım
"Beni araman gerekiyordu ben yarın aşireti toplarım konuşurum" dedi bende onayladım dedi ve yanıma oturdu
"Beni ne zaman seversin dilşad " dedi onu seveceği mi mi düşünüyordu gerçekten bunu düşünmesi bile saçmalıktı
YOU ARE READING
Dilşad Neslihan şahmaran ve karan zemherioğlu bir ateş biri su
RomanceDilşad babasının göz bebeği olarak büyüyen güzel hırçın alımlı bir kadın Karan ise bir ağa acımasız nankör ya bunların yol birleşirse
