Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Chan ile cikmaya baslayali neredeyse 2 hafta oluyordu. Cikmaya karar vermemiz cok hizli olmustu evet ama birbirimizi tanidikca birbirimize daha cok asik oluyorduk-yani ben oluyordum. Tek korktugum Chan'in beni tanidikca benden uzaklasmasi. Ilaclarim gun gectikce azaliyordu ve ailem artik psikiyartriste beni gondermeyecegini kesin bir dil ile soylemisti. Kisacasi ilaclarim yenilenmetecek ve ayakli bombaya donusup etrafimdaki insanlara zarar verecektim. Evet kendimi Chan'in yaninda tutabiliyordum. Dedigim gibi Chan bana cok iyi geliyordu ama diger yuzumu hic gormemisti. Ona karsi olmasada baska bir kisiye o igrenc tarafimi yansitirken gorurse benden sogumasini istemiyordum. Beni birakmasini istemiyordum.
Bunlari dusunurkende bir yandan Chan ile mesajlasiyordum ve bizim cocuklara artik soylememiz gerektiginin kanaatina varmistik. Niye cikar cikmaz soylememistik cunku daha duygularimizdan emin degildik dedigim gibi ani bir karardi ama daha ikimizde pisman degildik. Su anlik.
Chan-Changbin
Chan binnie binnie nereye gittin😔 soylicez de mi yarin bizimkilere
Changbin evet evet soylicez
Chan nereye g8ttin amk bi anda ben burda heyecanlaniyom lavuga bak sikine takmiyo
Changbin Ya Chan bende heyecanliyim /korkuyorum su icmeye gittim sadece😭
Chan cocuklar iliskimizi duyunca cok sevinecek
...
O gun yazismaya devam etmistik. Sabah okulda tum aciklamayi Chan'nin yapicagini bildigim halde bende cok heyecanliydim.
Sabah olunca huysuz bir sekilde alarmi kapatmistim. Bu gunun guzel gecmesini istedigim icin hap kutumun kapagini acmistim. Benim sadece sinirimi degil tum duygularimi kaybetmemi saglatan ilacimin bittigini sadece agri kesicilerin kalsigini fark etmistim. Bu bile tepemin atmasini saglamisti. Bunu fark etmemle hizlica yatagima oturup derin bir nefes almistim. Bu gunu batiramazsin Changbin. Bu gun olmaz.
Hizlica giyinip evden cikmistim. Simdiden icimde kotu bir his vardi. Sikicem Chan yanimda olmadigi surece tum gun boyle gezemezdim degil mi? Okula vardigimda kafami sirama koyup sadece uyumak vardi aklimda.
Okula vardigimda hizli adimlarla sinifa gitmeyi planliyordum. Aslinda ilaclarimi almadigimda o kadar kotu olmuyordum ama bu gun onemliydi benim icin bu yuzden deli gibi kasiyordum. Tek amacim Chan'i uzmemekti.
Sinifa vardigim gibi dedigim gibi hemen sirama yerlesip kafami sirama gommustum. Daha Jisung'un gelmemis olmasi isime gelmisti.
Ogleden once ki tenefuste kafami masadan kaldirmistim. Aptal kizlar ciyak ciyak bagiriyordu. Aslinda boyle heyecanli neseli enerjik insanlari severim ama bu sinir bozucu oluyordu bir sure sonra. En sonunda kendimi tutamayip huysuzca konusmustum.
"Biraz sessiz olsaniz olmaz mi? "
"Sanane sana mi sorucaz. " Derin nefes almis icimden 'bu gun olmaz chang' diye gecirmistim. Etrafa bakindigimda ortada Jisung'u gotememistim. Esyalari buradaydi tuvalette ya da kantindedir diye dusunup kafami tekrardan siraya koymustum.
Kantine indigimde Chan'in gozleri ssnki beni ariyordu. Goz goze geldigimizde gozlerindeki mutlulugu gorebikiyordum. Hizlica yanlarina gidip ilk olarak aptal Jisung'un ensesine bir tane gecirmistim.
"Ah! Cidden bay Seo bunu neden yaptiginizi sorabilir miyim? " demisti cani acidigi icin ensesini tutarken.
"Niye beni uyandir miyon aptal. "
"Uyanirinca cok kiziyon." demisti hala ensesini tutarken. Herkes guluyordu ama ben o beni uyandirinca o kadar kizdigimin farkinda bile degildim. Bunu fark etmemle yuzum dusmustu. Kimse fark etmemisti zaten. Hetkes muhabbete baslamisti. Bir sure sonra Chan bir anda lafa girmisti.
"Cocuklar size Changbin ile bir habetimiz var. " demis elimi tutarak beni ayaga kaldirmis ve elimi hic birakmadan lafina devam etmisti.
"Biz cikiyoruz! " demesiyle birlikte cocuklarin suratlarindaki ifadeleri cozmeye calisiyordum ki aptal Jisung'un kocaman siritarak bize baktigini fark ettigimde kocaman bir kahkaha patlatmistim. Olay gittikce gariplesiyordu benim niye guldugumu kimse anlamamisti. Chan'in elinini birakip Jisung'un yanaklarini sıkmıstim. Bir anlik kendimi tutamayip yaptigim davranisi fark edip hemen tekrar Chan'in yanina gecip elini tekrar tutup konusmustum.
"Eee cocuklar bir sey desenize. " dememle hepsi bizi tebrik edip destekledigine dair seyler soylemisti ama benim arkadaslarim disinda digerleri garip davraniyordu. Anlamamistim. Chan'in anlik gaza gelip hepimize kendi parasiyla tost almaya gitmisti. Gitmesiyle Minho lafa girmisti hemen.
"Changbin yanlis anlama sana buyuk ihtimalle garip tepki vermisiz gibi geldi buyuk ihtimalle. Sadece sasirdik biz cunku Chan genelde daha farkli tiplerle cikardi hep sasirdik yani. " anlamaz bakislarla onlara bakiyordum.
"Nasi tiplerle cikardi ki? "
"Daha feminen tiplerle yani nasi desem baya kas yiginisin aminakoyim Chan'in bu zamana kadar ciktigi tipler incik mincik tiplerdi. " demesiyle Jeongin lafa atlamisti.
"Hepsi cok sinir bozucuydu hyung iyiki senle cikiyo senden iyisini bulamaz. " demesinin ardindan da Chan gelmisti. Herkes sessizlesmisti bir anda. Chan tostlari dagitirken tekrardan muhabbet baslamisti. Kafamda bir kac dusunce vardi. Bu ogrendigim bilgi iyi bir bilgi miydi benim icin bilmiyordum. Chan'in tipi olmadigim halde benimle cikmasi dis gorunusumu onemsemedigi anlamina geliyordu fakat tam onun tipi biriyle tanisirsa beni birakir miydi? Hayir. Birakamazdi. Izin vermezdim. Sinirleniyordum dusunmeye devam ettikce. Aptal gibi dusuncelerle boguluyordum. Dusundukce en dibe gidiyordum. Tum olasiliklar kafamin onunden geciyordu. Minho'nun dedigine mutlu olmam lazim iken niye boyle yapiyordum.
-------- kafamda cok baska olaylar vardi baya olay cikartmistim ama bunun sadece bir lise fic'i oldugunu hatirlayip bunu yazdim en sonunda.
Kafamda dedigim gibi baska konulu hikayelerde var belki yaxarim bir ara.
yazim yanlislari elbet vardir oy verip yorum yapmayi unutmayinn
