ඈ.............. || G×G

05

මිනිස්සුන්ගේ හැගීම් කාලයෙන් කාලයට වෙනස්වන බව රාධි දැනසිටි නමුත් අපර්ණාගේ වෙනස්විම ඇයට එකතුකලේ කුතුහලයකි. වගකීම් රාශියක් මැද තනිවූ අපර්ණා ඇය වෙනුවෙන්ම මෙසේ වෙනස්වීම් ඇයට තවත් ප්‍රශ්නයක් වූවාය .

ජීවිතය යනු ගලායෑමකි . උප්පත්තියෙ සිටම මරණය තෙක්ම මිනිස් සිතුම් පැවතුම් හදවතේ ඇතිවි නැතිවි ගලායයි. අපර්ණා යනු ඇගේ ජීවිතේ ඇයගෙ පාලනයෙන් තොරවූ එක් සන්ධිස්ථානයකි සමහරවිටෙක අපර්ණා යනු මේ මොහොතේ ඇගේ සියළු හැගුම්වල මැවුම්කාරිය බව රාධි සිතුවාය .

තම කාමර සගයා සමග කලකට පසු බීර වීදුරුවක් තොලගෑ රාධි කාමරයේ වූ බැල්කනියෙන් පෙනෙන සැදෑ කළුවර මුසු රත් පැහැ අහස දෙස බලා සිටියාය . ඇය බීර වීදුරුවකින් මත්වි නොමැති නමුත් අපර්ණාගේ ලයාන්විත බවින් මත්ව සිටියාය.

" අහස වෙනස්වෙනවා රාධි , කොයිතරම් වෙලා කොයිතරම් දවසක් එකම විදියට ඇහි පිහාටුවක්වත් නොගහා බලන් හිටියත් අහස වෙනස්වෙනවා . ගෑණු කියන්නේත් අහසට . ඔව් උඹත් මමත් අනෙක් හැම කෙල්ලම ගෑණිම වුනත් අහසක් වගේ "

ඇගේ අසලින් බැල්කනියේ වූ කැටයම් කපන ලද සිමෙන්ති බිත්තියට හේත්තු වූ ඇගේ කාමර සගයා අහස දෙස බලා ඇයට කිවූ දෙයහි යටි අරුත තේරුම් නොගන්නට තරම් රාධි මෝඩයෙකු නූවුවත් ඇය හිස්ලෙසම අහස දෙසම බලා උන්නාය .

" උඹ ඔය මෙතනට වෙලා ඔළුවෙ කෙස් පැහිලා සුදු පාට වෙනකම්ම කල්පනා කරත් උඹ ඔය හිතන අහස ඇවිල්ලා වැහි කුණාටු අහසක් කියලා මතක තියාගන්න . හරිම සන්සුන්ව වලාකුළු එහාට මෙහාට කරාට එක තත්පරේකින් උඹව අඩවන්න ඔය අහසට පුළුවන් "

නැවත එසේ කියූ රාධිගෙ කාමර සගයා ඇගේ උරහිස් වලටද තරමක වේගයෙන් පහරදී රාධිගෙ අවදානය දිනාගන්නට උත්සාහ කලද රාධි ඇයව මගහැරමින්ම සිටියාය.

" කැමැත්තක් රාධි , කැමැත්තක් කරගනිං . "

කාමර සගයාගෙ ඒ වචන වලින් පසුව අන්ධකාරය සමග මුසුවූ විදුලි ආලෝක සමග ඇය වටා පැවතුනේ නිශ්චල බවකි .

ඇය සිමෙන්ති බැම්මට පිටදී කකුල් පපුව දෙසට ලංකරගනිමින් පොලොව මත වාඩිවූවාය.
ඇද සිටි කොට කලිසමේ සාක්කුවකින් එලියට ගත් ජංගමදුරකථනයෙ තිරයෙහි අපර්ණාගේ සේයාරූ පේලියට රාධිගෙ ඇගිලි තුඩු මගින් එහා මෙහා යයි. අතරින් පතර සමහර සේයා රූ තත්පර කිහිපයක ඇවෑමෙන් මිනිත්තු ගනනක් රාධිගෙ තිරය මත නොසෙල්වි උන්නාය . මිනිත්තු ගනනක් නැවතුනු ඒ හැම පින්තූරයකම අපර්ණාගේ මුවගේ වූයේ සිනහවකි . රාධි දකින්නට ආශා කරන අපර්ණාගේ සිනහව එය විය .