Sabah kalkıp yatağı toplayıp aşağı indim herkes kahvaltıya oturmuştu bile beni bekliyorlardı galiba çünkü kimse bir şey yememişti "günaydın" sofradakiler "günaydın "dedi ve boş olan yerime oturdum ve Hasan amcanın başlamasıyla bizde başladık . kahvaltıdan sonra Berk ve abileriyle çarşıya çıktık . Berkin abileri beni eğlendirmek için elinden ne geliyorlarsa yapıyorlardı . Ozan abi " asker hanım yapmak istediğin bir şey var mı ya da gezmek istediğin yer varsa gidelim " dedi göz kırparak . "Bana fark etmez Ozan abi" dedim . 2gündür bana baya abilik yapıyorlardı dışarı çıkarken bile yanımızda geliyorlar buralar tekin değil diye ve laf atanlarla kavga ediyorlardı bu hoşuma gitmişti . Keşke üvey abimde bana böyle abilik yapabilseydi keşke. "gel seni bizim kebapçıya götüreyim de bi kebap ye " "olur "dedim . Sohbet ede ede gittik .Bir ara en utanç küçüklük anılarını anlatıp sonra kavga ediyorlardı . Bende bu hallerine gülüyordum . kebapçıya geldiğimiz de Ozan abi hemen kebapları söyledi . Kebaplar gelene kadar sohbet ettik "siz bir şey sorabilir miyim siz bendende büyüksünüz bana akıl verir siniz " "sor komutan "dedi Karan abi "ya ben bugün neyapacağım hala inanmıyorum nefesim daralıyor " "komutan unutma yine de senin öz ailen istemessen çıkar gidersin bir daha da görüşmezsin olur biter sanki bi davete yemek yiyecekmişsin gibi yap ." "teşekkür ederim Karan abi "dedim o da bana göz kırpıp önüne döndü . Kebaplar geldi tek kelimeyle yediğim en güzel kebaptı "cidden çok güzelmiş hayatımda yediğim en güzel kebaptı . Teşekkür ederim "dedim hesapları güç bela ben ödedim ama askalsın ölüyordum neymiş onları rezil etmişim .Şimdide eve dönüyorduk ."her şey için teşekkür ederim çok güzel bir gündü " dedim ."rica ederiz komutanım "dediler gülerek . Eve geçtiğim gibi odaya girip üstümü değiştirdim .siyah ve şık birtakım yaptım duş alıp üstümü giyindim silahımı alıp aşağı indim
( küçük yıldızlı bir kolye olduğunu hayel edin )
evde kinlerle vedalaşıp arabama bindim Cenk beyden konumu isteyip arabayı çalıştırdım . ve eve doğru sürmeye başladım . Yol üstündeki pastaneden kurabiye alıp yola devam ettim yarım saate gelmiştim . Kapıyı çalıp beklemeye başladım Kapıyı Ayşin hanım açmıştı gülümseyip "hoş geldin kızım " "hoş buldum Ayşin hanım" "sarıla bilir miyim ""tabi ki de "sarılıp kokumu içine çekti sonra Cenk bey kapının ardından gözüktü "hoş geldin kızım "" hoş buldum Cenk bey ""hadi ,çeri geçelim "dedi Ayşin hanım içeri yönelirken elimdekileri Ayşin hanıma uzatım "niye zahmet ettin kızım " "ne zahmeti Ayşin hanım" içeri girdiğim an şok geçirdim . BU NEE!!! 3 tane benden büyük adam 1 tane benim yaşlarımda erkek , Efe 2 tane birbirinden güzel 2 tane abla vardı . Bir dakika bu bizim Gülsüm abla değil mi ?"Gülsüm abla" "Aylin" deyip birbirimize sarıldık . "ne kadar da özlemişim seni ufaklık " "bende seni abla" Cenk beyin sorusuyla ayrıldık "siz nerden tanışıyorsunuz kızım" Gülsüm ablaya kaş göz edip asker olduğumu söylememesini istedim o da kafasıyla onayladı "biz baya eskiden beri tanışıyoruz Cenk baba" dedi Gülsüm abla
3 yıl önce
Askerliğimin ilk zamanları Diyarbakır da dolaşırken bir arabanın altındaki bombayı fark edip arabadaki ablaya seslendim "HEY ,arabayı çalıştırma" "neden" arabanın altındaki düzeneği gösterdim gördüğü gibi çığlık attı "abla anahtarı bana ver merkezden uzaklaştıracağım sende jandarmaya haber ver tamam mı?" "çok tehlikeli ama sen içindeyken patlarsa "bana bir şey olmaz ver abla anahtarı şehir merkezinde patlayamaz ""t-tamam "anahtarı aldığım gibi boş araziye doğru sürmeye başladım tam 20 saniye kala arabadan kendimi dışarı attım biraz sert düşmüştüm . o sıra kolumu kırmıştım . hastaneye gidince orda ki ablada vardı bana durmadan teşekkür edip duruyordu . Bende abla o benim görevim ve yapmak zorundayım deyip kesiştirip attım "aileni arayayım mı? "diye soru sordu "benim ailem yok abla" "sana kim bakacak " "kendi kendime " diyip zora ki bir gülümseme kondurdum yüzüme " beni bekle geliyorum bu arada ismin neydi ""Aleyna peki ya sen? "" Gülsüm "Gülsüm abla beş dk sonra yanıma gelip "bu kol benim yüzüm den oldu o yüz den biz sana bakacağız "dedi "olmaz Gülüm abla rahatsızlık vermeyeyim " " askerimiz başımızın üstün de yeri var itiraz istemiyorum" ne kadar itiraz etsem de Gülsüm abla ikna etmişti beni . Evlerinde 1 aya yakın kalmıştım annesi Gül teyzede çok iyi biriydi ikisi de bana bebek gibi baktılar Gülsüm ablanın babası şehit olmuştu . yaklaşık bir yıldır da konuşmuyorduk
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GARİP HAYAT
Ficción Generalİlk kitabımdır yazım yanlışları olabilir linçlemezseniz sevinirim Askeri kurgu ve hastanede karışma hikayesidir. İYİ OKUMALAR