4.Bölüm evleniyorum

695 33 6
                                    

Baran dilanı konağa götürmemişti daha evdekilerin haber yoktu olsa Azize kimseye bırakmazdı, baran ne olursa olsun masum bir cana kıyamazdı onu bunlara yapan babasıydı nihayetinde baran konağa geri döndü doğanla araçları karışılıklı gelmişti, doğan indi ,baran indi ,doğan demek sensin çabuk geri ver kardeşimi yoksa dedi , baran yoksa ne olur dedi yakınlaşarak doğanın eliyle kalbine vuruyordu sertçe doğan bırak onu benimle hesaplaş dedi baran olmaz seni öldürmem gerekir burda sıra sizin tarafa geçtiği anlamına gelir ve bu dava yıllarca sürer senin eli kanlı baban annemi öldürdü dedi yerde doğan yıkılmıştı cevap vermiyordu çaresizdi elbet alıcam dilanı sana bırakmıycam elbet yarın, elbet öbür gün ama alıcam diyerek aracına gitti baran öfkeyle konağa döndü aklı esir ettiği dilan'da kaldı demek adın dilan geçirdi aklından öfkeyle odasına ilerlerken azize önünü kesti herşeyden haberim var baranın gözleri kocaman oldu neyden bahsediyorsun babaanne dedi sen çok iyi biliyorsun dedi

Dilan, yanlız başına nerde olduğunu bilmediği bir dağ başında küçük bir malikanedeydi susamış acıkmıştı ayrıca çok üşüyordu buz gibiydi olduğu alan çaresiz abisini bekliyordu kafasını buz gibi zemine koyup yattı şömine vardı odun da vardı ama yakmayı bilmiyordu sonra uyudu

Baran sabaha kadar uyumamış olan biteni bir anlık yaşanan gelişmeleri düşünüp duruyordu karar veremiyordu bu işin kan dökülmeden hal olmasını isterken birde babaannesi öğrenmişti baran mecburdu kan dökülmesin diye evlenecekti dilanla zoraki evlilik olucaktı ama ailesine nasıl anlatırdı ne derdi

Sabah olunca, dilan gözlerini açtı başı çok ağrıyordu hasta olmuştu o buz gibi betonda ateşi de vardı birden kapı sesi duydu korkuyla ayaklanıp geri geri köşeye çekildi, baran girdi içeri, dilan'a doğru yaklaştı kolundan tutup kendine çekti benimle geliyorsun dilanın ayakta duracak hali bile yoktu baran kolunu bıraktığı gibi yere yığıldı, baran korkuyla aç gözünü neyin var ne yaptın diyordu ama boşuna, dilan ayılmıyordu kucağına alıp arabasına bindirdi hastaneye götüremezdi ne diyecekti şiddet sanıp tutuklarlardı baranı, konağa yaklaştı kucağında baygın şekilde geliyordu korumlar koşarak kapıyı açtı azize züllem Engin bey hepsi bahçedeydi herkes şok ve haret içinde barana Bakıyordu dilan yarı baygın gözlerini açtı bırak beni dediği anda baran bıraktı sonra bir anda kaçtı dilan peşinden koştu kolunu tutu bu ne cürret sen benimle dalga mı geçiyorsun dedi dilan bağırmaya başladı bırak beni bırak gideyim dayanamıyorum yeter dediği anda tam bayılıcakken tutu dilanı, konağa geri girdi odasına çıkardı doktor çağrın acil dedi kapıyı kitleyerek konağın bahçesine yöneldi

Azize ne oluyor burda ne bu şamata baran bu kız kim, züllem atladı hayatının aşkını getirmiş dedi gülerek, Baran züllem odana çık dedi öfkeli bir şekilde, züllem anlamıştı abisi çok kötü bir gün geçirmişti sesiz sakin odasına çıktı
Babaanne, baba yarın evleniyoruz haberiniz olsun dedi Azize oğlum senin kulağını dediğini duyuyor mu Engin oğlum nasıl böyle bir karar alırsın döndü öfkeli bakışlarla siz benim dediğime karşı mı çıkıyorsunuz karşınızda baran karabey var bu aşiretin ağası benim tek erkek torunu çocuğu tek varisim son sözü de ben söylerim soyumuzu devam ettiriyorum farkındaysanız hazırlıklara başlayın.

yürek yangını ❤️‍🔥Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin