Reyhan ile seyranların evinden döndükten sonra amcam bize ev aramaya başlamıştı ilk başta en büyük oğulları arda'dan yardım aldı daha sonra hep beraber arabaya bindik yolda ev ararken ilk olarak 5 katlı bir evin önünde durduk sonra evin zemin katta olduğunu gördük ev küçüktü ama yeterliydi tabi fiyatı bizim sınırları aşacak kadar fazlaydı amcam her bir eve girişimizde bana soruyordu" ev güzel mi?"diye ona hep güzel dedim ama hiç biri güzel değildi açıkçası bilmiyorum büyüktü manzarası vardı ama içime sinmeyen birşey Var di. Sonunda eve geldik ve dinlendik yarın kaldığımız yerden devam edecektik daha sonra diğer yengem neşe aradı annemi aşağıya mağazanın oraya çağırdı bir ev bulduğunu söyledi annemle hemen gittik ama ev zemin kattı ve oldukça dayaniksizdi ve amcamın hoşuna gitmezdi doğrusu 4 odası dahi yoktu ve biz istemedik eve gittik ve bekledik...halimize baksana bir evimiz varken ev arıyoruz ama mecburuz yoksa... yoksa olan bize olacak,neyse akşamı bekledik. Kapı çaldığında ayağı kalkıp kapıyı açtım amcam gelmişti sonra içeri girip masaya oturdu ve "bir ev buldum"dedi anneme baktım daha sonra amcama döndüm tekrar"ev gayet iyi ve güzel ayrıca yakın"dedi iyice merak ettim doğrusu,heyecanlıydım.sonra amcam başını çevirip" yarın gidip bakarız gülsüm hanımda evet derse iş biter ve evi alırız"amcama tebessüm edip baktım,bilmiyorum ama yarın için sabırsızdım daha sonra uyudum ve yarın olmasını bekledim... yarın olduğunda ben saat 09:21 geçe kalkmıştım off 2 saat beklic- di cem ama onlar kahvaltıyı çoktan hazırlamışlar hemen kalkıp üstümü giydim daha sonra ellerimi ve yüzümü yıkadım ve masaya oturdum.masadaki herkeze günaydın dedikten sonra yemeğimi yemeye başladım ama gözler üzerimdeydi amcam bana bakıp"hadi asel yemek ye,neden yemek yemiyorsun moralin niye bozuk?"mükemmel ben bir ekmek bitirdim ama onlar yemediğimi söylüyorlar onların istediği benim obez olmamdı bide suratım asık değildi belli etmemeye çalıştım ve başarılıydım ama heyecanliydimda kafamı amcama çevirip şöyle dedim"bir tane ekmek bitirdim halûk amca ayrıca dedem gibi olmak istemiyoru-" nolurdu çeneme bir kilit taksalar dedem dediğim amcamın babasıydı ben alt dudagimi ısırdım ve gözlerimi kapattım amcam yengem ve annem gülmeye başladı belliki bu durum hoşlarına gitti sonra amcam başımı okşayıp söyle dedi" aman sen deden gibi olma sen böyle devam et"dedi ve gülmeye başladı bende kıkırdadım doğrusu hoşuma gitti.sonra amcama bir telefon geldi tek gördüğüm emlakçı yazmasıydı...amcam hemen kalkıp açtı"alo?buyrun bey efendi... gelelim mi?...tamam"dedi ve kapattı.amcam bize dönüp"emlakçı şimdi gelmemizi istiyor hadi kalkında gidelim"kalbim heyecanla atmaya başladı sadece bir evdi...neyseki arabaya bindik ve amcam evlerinin önündeki yokuştan çıkıp camiden aşağı indi oradan aşağı inerken mavi ve beyaz renkli bir evin önünde durdu,Sonra arabadan inip aşağıdaki bir adamın elini sıkıp selam verdi bizi işaret etti ve biz arabadan çıktık.sadece etrafıma baktım bina çok güzeldi yanında yokuş gibi olan uzun bir merdiven ve oturaklar ve pembe bir ev...bina merdivenlerinden çıkıp içeri girdik o kadar güzeldiki kokusu sanki özel bir parfümü vardı binanın biz yukarı çıkmaya başladık ve 3. Kata geldik adam kapıyı anahtarla açıp bizi eve aldı içeri girdiğinde direkt küçük bir oda çıkıyor karşına kesin oturma odasıdır ve hemen yanında mutfak mutfağın hemen yanindada çok büyük bir oda vardı burası salon olmalıydı ve salonda bir kapı vardı ve ben direkt oraya girdim burası benim odam olmalı...bir balkonu vardı arka taraftı ama karşı binanın kedisi ve sarmaşıklar ve en ilgi çekici yani olan duvar vardı ve oldukça hoş görünüyordu doğrusu sanki kendi evimdeymiş gibi hissettim... Ve oldu amcam evi satın aldı.biz hemen eve taşındık boyası,parkesi derken herşey bitmişti eve taşındığımızda oldukça garip hissettim çünkü ilk önceki evimden daha çok ısındım buraya bi yandan babamla,annemle burda yaşayacağımız geldi aklıma ve bu oldukça hoştu.bir gün amcam,yengem ve annem konuşurken duydum.ben daha 4 yaşındayken yani 6 yıl önce babam buraya gelmiş bu evi adam babama vermek istemiş ama babam kabul etmemiş,baksana aynı evdeyim ne tuhaf?
Son...
Evet arkadaşlar bu hikaye tamamen gerçektir bu hikaye benim hayat hikayem,bu hikaye bugüne kadar yanımda olan 2 arkadaşıma,komşumuzun kızına ve kafa dengi olan diğer 2 arkadaşımadır ama en çok bir rüyayla hayatıma giren ve değiştiren ilk aşkıma yani hayırsızıma....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANTİDEPRESAN
SaggisticaGERÇEK BİR HIKAYEDEN UYARLANMIŞTIR: Bazen hayat karşınıza çok kötü şeyler çıkartır ama bunlar belkide iyi bir başlangıcın habercisidir ve hayatınızı değiştire bilir...