❝Merhaba sevgilim. Beni öldürmeye mi geldin?❞
Bu kitap Fulcrum__Tano tarafından yazılmıştır ve tüm haklarına sahiptir.
(This book is published by Fulcrum__Tano and has all rights.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tanrıların aptalları tercih ettiği söylenirdi çünkü onları izlemek eğlenceliydi.
-N.K. Jemisin, The Killing Moon
--synopsis--
Nyx'in bildiği tek şey karanlıktı. Hayatının zor zamanlarında ona rahatlık ve güvenlik sağlayan tek şey buydu. Ama ne kadar nazik olursa olsun, gölgeler ısınmaya uygun bir yer değildi. Dokunulduğunda soğuk ve gerektiğinde oldukça acımasızdı ama Nyx de öyleydi. İkisi arasında neredeyse mükemmel bir arkadaşlık vardı; karanlık onun varlığını gizleyecek ve karşılığında o da onun iradesini yerine getirecekti. Pek çok kişi böyle bir şeyin, kızın dokunmaya cesaret ettiği her şeyi kirleten bir zehir olduğunu düşünürdü. Ondan tamamen ve tamamen korkuyorlardı. Ve onların dehşeti içinde Nyx gücünü bulmuştu. Kendisini bir kaidenin üzerine yerleştirmiş, karşısına çıkan herkesi kendi yoluna gelmeye cesaretlendirmişti, çünkü karanlık onun ustalaştığı bir sanattı. Kendisi olduğu kadar bu da onun bir parçasıydı. Tehlikeli bir kombinasyon, bu dünya için fazlasıyla güçlü, yürüyen bir felaket çağrısında bulunmuşlardı. Ancak karanlık ne kadar kalın olursa olsun yenilmez değildi. Bir gün Nyx yükselirken düşecekti.
Işıktan yükselmesine rağmen karanlık, Five Hargreeves'ten asla çok uzakta değildi. Genç yaşta Şemsiye Akademisi'nin kötü şöhretli bir kahramanı olarak ilgi odağı olmuştu. İyi ve parlak olması gerekiyordu ama buna rağmen içinde derin bir karanlık vardı. Gözaltına alınma düşüncesini kabul etmeyen ve öfkesini ateşleyen herhangi birinin üzerine salıvermekte tereddüt etmeyen biri. Ve böylece çocuk, ışığını lekeleyen karanlıktan ömür boyu kaçma döngüsüne itilmişti.
Temps Komisyonu'nun Five Hargreeves'i tekrar sıkı kontrollerine almak istediği bir sır değildi. Onu belirlenen zaman çizelgesinin değişmesinden uzak tutmak için hiçbir şeyden vazgeçmeyeceklerdi. Tek seçenek vardı; Gururunu kırabilecek ve onu yere serecek kadar dikkatini dağıtabilecek bir şey. Onu durdurabilecek tek şey oydu ve sonunda kendi yıkımına neden olan da Five olacaktı. Çünkü karanlıkta sahte bir ışığın, safları ezmek için bekleyen bir umut yanılsamasının durduğunu görecekti. Ona diğer yöne koşması için bağıran uyarılar olmasına rağmen, Five Hargreeves dümdüz ilerlemeyi sürdürdü. Çünkü onun karanlığı onun ışığıydı ve aşkları güzel bir suçtu.
