One Shots

Mah- Sequel

A/N: Bitin daw yung first part kaya eto na yung sequel and katulad dati, dedicated ito kay Memaee na sobrang push ang ginawa para dito. Itutulak nga daw nya ako sa gilid ng library namin kapag hindi ko toh in-update. HAHAHAHA

-----

I’m in love with my bestfriend. Pero ano na nga bang nag-bago dun?

“Cheer up Ella! This day would be so special. Get up and take a bath.” sabi ni mommy pagkapasok nya sa kwarto na tinutulugan ko.

Mabilis na lumipas ang oras. Hindi ko namalayan ang mga taon na dumaan. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nangyari, nangyayari at mangyayari. Nilibot ko ang mga mata ko sa kwarto hanggang sa makita ko ang isang envelope. Napangiti na lang ako nang mabasa kung ano ang naka-sulat doon.

Angeles-Rivera Nuptial
March 23, 2013

Yes. You’re reading it right. Sa araw na toh, ikakasal ako sa taong pinakamamahal ko.

“I said, gumising ka na dyan Ella. It's already 10 o'clock. Hindi magandang masobrahan ka sa tulog. Mamumugto yang mata mo.” pangungulit pa rin ng mommy ko.

Parang ayoko pang bumangon. Ganito pala yung pakiramdam sa araw ng kasal mo noh? Magkahalong kaba at saya.

Maya-maya pa, inayos ko na ang sarili ko. Sabi kasi nila, dapat ang bride ang pinaka-magandang babae sa araw ng kasal nya. Naligo ako at kumain. And by 12 o'clock, dumating na yung magme-make up sakin. Oo nga pala, sa isang magandang beach ang venue ng wedding at nandito ako ngayon sa isa sa mga room non. Pagkatapos kong maayusan at magbihis, kinunan na ako ng video and pictures ng official photographer namin. Kasama daw kasi yun sa wedding video.

After all those preparations na ginawa namin kanina, iniwan muna nila akong mag-isa. May chance pa daw akong umurong sa kasal. Hahaha. Biro lang. Nilibot ko ulit ang mga mata ko habang naghihintay. Nagulat naman ako nang makita kong 3:50 na pala ng hapon. Ilang minuto na lang, ikakasal na ako.

*tok tok

"Pasok." sabi ko sa kumakatok.

Narinig ko namang bumukas ang pintuan.

"Ready ka na ba Ella?" si Anna yun and yes, tama ang iniisip mo. Sya nga ang bride's maid ko.

"Hindi ko alam eh. Kinakabahan ako. Sa tingin mo, magiging maayos lahat?" sagot ko naman.

"Ano ka ba? Dapat nga excited ka. Kasi at long last, ikakasal na kayo. Naiinggit nga ako sa'yo eh." kitang-kita sa mga ngiti nya na magkaganun man, masaya pa rin sya para sa akin.

"Tama ka nga. Dapat masaya ako. Thankyou ha?"oo, tama sya. Dapat masaya ako

"Tara na. Tama na ang drama. Kanina ka pa hinihintay ng groom mo. Akalain mo ba namang 3 o'clock pa lang eh nandun na. Nahihiya kasi sya. Baka maunahan mo pa daw." at tumayo na nga ako.

Nung magbukas ang pintuan ng kwarto, na-realize kong ito na yung sagot sa lahat ng hiling ko. Hindi naman masyadong malayo yung mismong place kung saan ako-kami ikakasal kaya habang naglalakad ako, nakikita kong ready na ang entourage. Isa na lang ang hinihintay,

ako.

Nang marating ko ang dulo ng carpet, nagsimula na yung wedding singer sa pag-awit ng kantang pinili ko para sa araw na toh (please play  Born For You on the side --->).

“Too many billion people
Running around the planet
What is the chance in heaven
That you'd find your way to me?”

Nilapitan ako ni daddy and of course, pati ni mommy. He smiled at me. Pero kahit ganun, halata pa rin na pinipigilan nya ang sariling umiyak.

“Tell me what is this sweet sensation?
It's a miracle that's happened
Though I search for an explanation
Only one thing it could be”

When we started to walk, dun ko nakitang tumulo ang mga luha ni daddy. I never saw him cry until now. Siguro dahil iniisip nyang from this day on, it’s not everyday that he’ll see his baby girl. Na kailangan ko nang bumukod sa kanila.

“That I was born for you
It was written in the stars
Yes, I was born for you
And the choice was never ours
It's as if the powers of the universe
Conspired to make you mine
And til the day I die,
I bless the day that I was born for you”

Lahat ng tao, nakatingin sa akin. They were smiling. Hindi ko alam kung anong mararamdaman until I saw him waiting on the other end of the carpet.

“Too many foolish people
Trying to come between us
None of them seem to matter
When I look into your eyes”

Memories started to flash through my head. Lahat ng pinagdaanan namin. Even the bad times which made us stronger. Hindi ko namalayan, umiiyak na rin pala ako.

“Now I know why I belong here
In your arms I found the answer
Somehow nothing would seem so wrong here
If they'd only realise”

As I reach the front, hinawakan ni Rich ang kamay ko. Katulad ng dati, wala ng one foot ang layo namin sa isa't isa. Nakatingala ako sa kanya habang sya naman, nakayuko at tinitingnan ako sa mata. Kitang-kita pa rin ang sincerity sa mga mata nya.

“That I was born for you
And that you were born for me
And in this random world,
This was clearly meant to be
What we have the world could never understand
Or ever take away
And till the day I die
I bless the day that I was born for you”

Habang naglalalakad, nakatingin pa rin sya sa akin. We stopped nang makarating na kami sa tapat ng altar pagkatapos

..inabot nya ang kamay ko kay Lloyd.

“Insan! Ingatan mo yang bestfriend ko ha? Mahal ko yan!” sabi nya.

“What we have the world could never understand
Or ever take away
And as the years go by
Until the day I die
I bless the day that I was born for you”

Today, I married the man I love the most. At hindi na si Rich yun. Oo, mahal ko pa rin sya. Pero katulad nya, bilang bestfriend na lang. Nagpapasalamat ako dahil kung hindi kay Anna, hindi mangyayari na mas makilala ko pa ang taong makakasama ko pala ng pang-habang buhay.

Si Lloyd. Ang taong laging nandyan para sakin inspite that fact na alam nyang mahal ko si Rich. Ang taong hindi nagsawang suyuin at patawanin ako in times na hindi ko magawang ngumiti. And then one day, I woke up and realized na mahal ko na pala sya.

I am very thankful to God that He gave me Lloyd.

/END/