Diary ( Since In 1962 )S

Part 16

တင်းတောင်........
Slave"အော်..သခင်လေးဂျီမင်း..ကြွပါခင်ဗျာ့..သခင်လေးထယ်ကအိပ်နေတယ်..ကျနော်နှိူးပေးပါမယ်"
Jm"နေပါစေ..ကိုယ့်ဘကိုနှိုးလိုက်မယ်"
Slave"ဟုတ်ကဲ့..ဘာများသုံးဆောင်မလဲခင်ဗျာ့"
Jm"တော်ပြီ"
Slave"ဟုတ်ကဲ့"
ဂျီမင်း..ထယ့်အခန်းထဲဝင်လာပြီး..အခန်းတံခါး lock ချလိုက်သည်
Jm"ထယ်..ထယ်ယောင်း..ထ..ထ"
Th"humm..ဘာတုန်း"
Jm"ငါပြောစရာရှိလို့"
Th"အင်းပြော"
Jm"ငါလက်ထပ်တော့မယ်"
Th"ဟမ်!ဘ.ဘာရယ်..ဘာပြောလိုက်တာလဲ?"
ထယ့်အိပ်ချင်မူးတူးစိတ်တောင်..ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက်.ပျောက်သွားသည်
Jm"ငါမင်္ဂလာဆောင်တော့မယ်..နောက်အပတ်"
Th"ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲကွာ..ဗြုန်းစားကြီး"
Jm"တကယ်တော့..ငါစီစဉ်နေခဲ့တာကြာပြီ..အခုတော့အားလုဲး Comfirm ဖြစ်ပြီး..အားလုံးစီစဉ်ပြီးသွားပြီး..ရော့..ဒီဖိတ်စာကမင်းအတွက်..ဒီနှစ်စောင်ကတော့..ဂျောင်ကုနဲ့...ယွန်းဂီဟျောင်းကိုပေးပေး"
Th"အေးအေး"
ထယ်ကြောင်နေသည်..သူမျက်စိရှေ့တင်..အရမ်းချစ်ကြတဲ့အတွဲလေးပျက်စီးရတော့မယ်
**
နေ့လည်လောက်ရောက်တော့..ထယ်စက်ဘီးတစ်စီးနဲ့ပန်းခြံဘက်ထွက်လာသည်..ဂျွန့်ကိုတွေ့လိုတွေ့ငြားပေါ့
ထင်တဲ့အတိုင်းဘဲ..ပထမဆုံးတွေ့ခဲ့တဲ့..တောင်ကုန်းလေးမှာ..စာအုပ်ထိုင်ဖတ်နေတယ်..သူဖတ်နေတဲ့စာအုပ်လေးက..Love is not over တဲ့
အဲ့တာနဲ့စဖို့အတွေးဝင်လာပြီး..နောက်ကျောဖတ်ကနေတိတ်တိတ်လေးချင်းကပ်လိုက်သည်
အနားရောက်တော့မှ
Th"ဟိတ်ကောင်လေး!!!"
Jk"Oh My God!!!"
Th"ဟားဟားဟားဟား..အရမ်းလန့်သွားလား..အသဲနုလိုက်တာကွာ"
Jk"လန့်တာပေါ့ထယ်ရယ်..ကိုယ်ကစာကိုအာရုံ‌စိုက်နေတာကို"
Th"ဟုတ်ပါပြီ"
Jk"ဒါနဲ့..အခုကကိုယ့်ကိုအဖြေပေးဖို့လာရှာတာလား"
Th"ဘာကသာအဖြေပေးရမှာတုန်း..ပေးစရာရှိလို့လာတာ"
Jk"‌ပေးပါဗျာ့"
Th"ရော့"
Jk"ဟင်..Mr.Park Jimin and Mrs. Jennie Kim's wedding?"
Th"ဟုတ်တယ်..ဂျီမင်းမင်္ဂလာဆောင်တော့မှာ"
Jk"ဟာ..ဘာမှလည်းမသိရပါလား"
Th"ဟုတ်တယ်..ထယ်တောင်မသိလိုက်ဘူး..မနက်ကမှဂျီမင်းကလာပေးလို့..ပြီးရင်ယွန်းဂီဟျောင်းကိုသွားပေးရဦးမှာ"
Jk"ကိုယ်လည်းလိုက်ခဲ့မယ်လေ..ထယ်တဈ်ယာက်ထဲဖြစ်နေတယ်"
Th"omm"

Time Skip
Yg"လာညီလေးတို့..ထိုင်ဦးနော်..ဟျောင်းအအေးသွားယူပေးမယ်"
Th"ahh..နေပါစေ..ထယ်တိူ့မသောက်တော့ဘူး..ထယ်ဟျောင်းကိုပေးစရာရှိလို့လာခဲ့တာ"
Yg"ဘာများလဲ"
ထယ်ဖိတ်စာကို..ယွန်းဂီဆီကမ်းလိုက်သည်
ယွန်းဂီငြိမ်နေသည်..ခနကြာတော့..ဖိတ်စာပေါ်ကို..မျက်ရည်တွေတစ်စတစ်စနဲ့ကျလာသည်
Yg"အင်း..အဟင်း😊..ဟ..ဟျောင်းလာခဲ့ပါမယ်..လာခဲ့မယ်နော်"
ယွန်းဂီငိုနေတာကို..ခံစားမိကြသည်..အဲ့တာနဲ့ဘဲဂျွန်ကအရိပ်အခြေပြပြီး..ထွက်သွားကြရအောင်လို့ပြောသည်
Th"ဟို..အ့ဆိူထယ်တို့ပြန်တော့မယ်နော်"
Yg"omm"
ထယ်တို့မြန်မြန်ထွက်လာတာနဲ့တစ်ပြိုင်ထဲ..ယွန်းဂီအခန်းတံခါးစောင့်ပိတ်သံကိုကြားလိုက်သည်
Yg"မင်းဘာလို့ရက်စက်ရတာလဲကွာ..မင်းဘာလို့ဟျောင်းအပေါ်ရက်စက်နိုင်တာလဲ..ဘာလို့လဲကွာ"
တစ်ခါမှမကျခဲ့ဖူးတဲ့မျက်ရည်တွေ..ပါးထက်မှာဆိုရွှဲလို့ပါလား..ယွန်းဂီက..အဲ့ဒီပုပုလုံးလုံးကောင်း‌ငယ်လေးကို..သူ့ဘဝကြီးတစ်ခုလုံးထက်ပိုချစ်တာလေ