Part 29

12 2 0

by amphelisiamay

by amphelisiamay

"ထယ်ဆင်းလေ"
"ဟင်..Assessorie shop?ဘာလုပ်ဖို့လဲ"
ဂျွန်ဘာမှမပြောဘဲဝင်သွားသည်
"မင်္ဂလာပါရှင့်"
"ဟုတ်ကဲ့မင်္ဂလာပါခင်ဗျာ..Couple necklace လေးတွေပြပေးလို့ရမလား"
"ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့်..ဒီမှာပါ..အသဲပုံလေးရှိတယ်..နေနဲ့လ..ပြီးတော့ကြောင်လေးတွေလည်းရှိပါတယ်ရှင့်"
"ဘာကြိုက်လဲထယ်"
"ကြောင်လေးနှစ်ကောင်"
"ဒါလေးဘယ်လောက်လဲဗျ"

ပြီးတော့ကြောင်လေးတွေလည်းရှိပါတယ်ရှင့်""ဘာကြိုက်လဲထယ်""ကြောင်လေးနှစ်ကောင်""ဒါလေးဘယ်လောက်လဲဗျ" — Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

"ဝမ် 12000 ပါ"
"ယူမယ်နော်"
"မောင်ဘာလို့ယူတာလဲ..စျေးကြီးကကြီးနဲ့"
"ဂင်ချားနား"

"ဒီ Couple ring လေးကရော"
"ဝမ် 18000 ပါ"
"ဟုတ်ကျေးဇူးပါ"
ဆိုင်ထဲကထွက်လာကြသည်
"ဂျွန်"
"ဟင်"
"အဲ့လောက်စျေးကြီးတာကို"
"ရပါတယ်ဆိုထယ်ကလည်း"
"ဘာနေနေလေ..စျေးများနေတယ်မဟုတ်ဘူးလား"
"ကဲ..ဒီကောင်လေးကတော့..လာဆွဲကြိုးဝတ်မယ်"
နှုတ်ခမ်းကြီးဆူပြီးခေါင်းငုံနေသည်
"ကဲလာပါကွာ"
အဖြူရောင်ကြိုးလေးဝတ်ပေးလိုက်သည်
"ဟယ်လှလိုက်တာ"
"လှတယ်မလား"
"အင်း...ဟီးဟီး"
"မောင့်ကိုပြန်ဝတ်ပေးဦး"
"အင်းပေး"
"သေချာဝတ်"
"ဝါးးးးမိုက်တယ်..မောင်နဲ့လိုက်တယ်"
Boxy smile လေးပေါ်အောင်ပြောနေတော့အသဲယားကာ ပါးလေးကိုဆွဲညစ်လိုက်သေးသည်
"နောက်မှလက်စွပ်ဝယ်ပေးမယ်"
"ရတယ်"
"ပြန်ကြရအောင်..မေမေစောင့်နေရောပေါ့"
"အင်း"
သူတို့အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်
"ဟားဟားဟား..မောင်ကလဲမစပါနဲ့ဆိုနေ"
"မောင်ကချစ်လို့ပါ"
"သားထယ်"
ထယ်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့
"ဘုရားရေ...မေ...မေမေ"
"ဟင်းဟင်းဟင်း(ရီသံ)အရမ်းပျော်နေတယ်ထင်တယ်..ဟင်..ငါ့သားလေးခုလိုပျော်နေတာမြင်တော့..မေမေကဝမ်းသာတာပေါ့ကွယ်"
"မေမေ"
ဟိုယွန်းကထယ့်နားတဖြည်းဖြည်းလျှောက်လာသည်
ထယ့်နားရောက်တော့ဂျွန်ကထယ့်ကိုသူ့အနောက်ကိုပို့လိုက်သည်
ထယ်ကလည်းသူ့လက်ကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင်စုတ်ကိုင်ထားလိုက်သည်
"အိုးဟိုး..ငါတို့ဆန်ကုန်မြေလေးကြီးက..သတ္တိတွေကောင်းနေပါလား"
"ဂျွန်ဝူရီ"
ဂျွန်ကထိုးမယ်လုပ်တော့
"မောင်မလုပ်နဲ့"
"အိုးမိုးနား..မောင်တဲ့လား...ဟားဟားဟား"
"မရီနဲ့..ကျမကလေးတွေရဲ့ဖြစ်တည်မှုကို..မလှောင်ပါနဲ့.ဂျွန်ဝူရီ"
"ဂျီစန်..အချစ်ရယ်..ကိုယ့်ကိုဘယ်လိုကြီးခေါ်လိုက်တာတုန်း"
"ခွေးပါးစပ်ကကျနော်အမေကိုအချစ်လို့လာမခေါ်နဲ့!"
"ဘာကွ..ခွေးပါးစပ်..ဟုတ်လား"
ဆိုပြီးမျက်နှာတည့်"ကိုထိုးလေသည်
"ဒီခွေးသားကတော့!"
"ခွေးသားလား"
ထယ်ကဝင်ပြောသည်
"မောင်ကခွေးသားဆိုရင်ဦးလေးကရော"
"ဘာ"
"ဝူရီ .လာပါ..ဦးနှောက်မဲ့တဲ့သူတွေနဲ့စကားမပြောနေနဲ့"
"အင်း"
"ဂင်ထယ်..လာငါတို့နဲ့တစ်ခါထဲလိုက်ခဲ့"
"မလိုက်ဘူး"
"ဘာ!..ဂင်ထယ်ယောင်း"
"ကျနော်အမေ့ရဲ့ရုပ်သေးရုပ်မလုပ်နိုင်တော့ဘူး"
"ဂင်ထယ်ယောင်း!"
"ကျနော့်ကိုခွင့်မလွှတ်ပါနဲ့"
"ဂင်ထယ်!okလေ...မင်းတို့တွေစိတ်ချမ်းသာမယ်မထင်နဲ့"
"ရှင်တို့ပြန်ကြပါတော့"
"သိပါတယ်..ပြန်မှာ..လာဝူရီ..သွားမယ်"
သူတို့ထွက်သွားကြသည်
"အမေအဆင်ပြေရဲ့လား"
"ရတယ်ကလေး"
"ထယ်ရော..အဆင်ပြေရဲ့လား"
"ထယ်အဆင်ပြေပါတယ်"
"အော်..ဒါနဲ့သားဂျွန်"
"ဟုတ်"
"သားတို့ဂရုစိုက်ပြီးနေရတော့မယ်ထင်တယ်သား"
"ဘာလို့လဲ"
"ချောင်းဟိုယွန်းပြောတာမကြားဘူးလား..မင်းတို့စိတ်ချမ်းသာမယ်မထင်နဲ့တဲ့လေ"
"အဲ့တာဘာဖြစ်လို့လဲ"
"သူကပြောတဲ့အတိုင်းလုပ်တက်တယ်"
"ဟုတ်တယ်မောင်..မေမေကတအားအန္တရာယ်များတဲ့မိန်းမဘဲ"
"ရတယ်..မောင်မကြောက်ဘူး"
"မောင်မကြောက်ပေမဲ့ထယ်‌ကြောက်တယ်..ထယ်ကမေမေ့အကြောင်းကောင်းကောင်းသိတာပေါ့"
"မောင်ကထယ့်ကိုကာကွယ်ပေမှာပေါ့"
"ဒါမဲ့မောင်..မေမေ့အကြောင်းကိုမောင်မသိပါဘူး..မေမေကနည်းပေါင်းစုံနဲ့ကိုဒုက္ခပေးလိမ့်မယ်ထင်တယ်"
"ကဲပါကွာ..မေ့ထားလိုက်ပါ..မောင်တို့အလုပ်သွားလုပ်ကြမယ်လာ"
ဂျွန်ကဘာမှမဖြစ်သလိုနေလိုက်ပေမဲ့သူလည်းစိတ်ပူနေသည်
~~~~~~
"ဝူရီ..ဟိုယွန်းဘယ်လိုဆက်လုပ်ရမလဲ"
"ဒီမှာ"
"အိမ်စာချုပ်လား"
"အင်း..သူတို့အခုနေနေတဲ့အိမ်ကကိုယ်ဝယ်ပေးထားတာဆိုတော့..အအိမ်စာချုပ်ကကိုယ့်ဆီမှာရှိနေတာ"
"တော်တယ်ဝူရီ"
~~~~
"မေမေရေ..ထမင်းစားကြမယ်လေ"
"ဟုတ်တယ်မေမေရဲ့ထယ်ဗိုက်ဆာနေပြီ"
တော်ရုံနဲ့အသံထွက်မလာ
"မေမေ...မေမေလို့...မေမေ"
"မောင်..မေမေဘာဖြစ်နေတာပါလိမ့်"
"မသိဘူးလေ..သွားကြည့်ကြမယ်"
အခန်းထဲရောက်တော့
"မေမေ!!"
ဂျီစန်လဲကျနေတာကိုမြင်လိုက်ရသည်...ပြီးတော့သူ့ဘေးမှာစာတစ်စောင်
"မင်းတို့ပျော်ရွှင်ရမှာမဟုတ်ဘူးလို့ပြောခဲ့သားဘဲ"
"တောက်!!ဒါ..ဒါဟိုလူ့လက်ချက်ပဲ"
"မောင်..စိတ်လျှော့ပါ..ထယ်မေ့မေ့ကိုစမ်းကြည့်ဦးမယ်"
ထယ်ယောင်းကသူ့အမေကို နှလုံးခုန်နှုန်းတွေဘာတွေစမ်းပြီ
"မောင်"
ဝမ်းနည်းစွာခေါ်သည်
"မေမေ..အသက်မရှိတော့ဘူး"
"ဘာ!ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်မှာလဲ..မင်းသေချာစမ်းပါဦး"
"တကယ်ပြောတာမောင်ရဲ့"
"မဖြစ်နိုင်တာ..မဟုတ်တာ..မေမေထပါဦး"
"မောင်ရယ်"
"မေမေ..ကျနော်ကိုထားမသွားပါနဲ့..မေမေ...မေမေ"
"မောင်ရယ်..ထယ်ရှိပါသေးတယ်."
"ဒါမဲ့..ဒါကငါ့အမေလေကွာ..မေမေ..ထပါဦးမေမေရယ်..သားကိုမစပါနဲ့တော့မေမေ"
"မငိုပါနဲ့မောင်ရယ်.."
ထယ့်ကဂျွန့်ကိုထွေးပိုက်ထားပေးလေသည်
ဒါနဲ့မောင်မေမေကလေ..ခြေကုတ်လက်ကုတ်ဖြစ်နေတာဆိုတော့..သာမန်သေဆုံးမှုမဟုတ်ဘဲ..အသက်ရှုလမ်းကြောင်းကိုဒုက္ခ
ပေးလိုက်တာလို့ထယ်ကတော့ထင်တယ်
ဂျွန်ဘာမှမပြောဘဲလက်သီးကိုစုတ်ပြီး အံ့ကြိတ်နေလေသည်
"မင်းတို့တွေလည်းမပျော်ရွှင်ရပါစေနဲ့"
"ကဲပါဂျွန်ရယ်..ထယ်တို့ဈာပနပွဲကိုဘဲ သေချာလေးလုပ်ပေးရအောင်ပါ..နော်"
"အင်းပါ"
"ဝူရီ..အဆင်ပြေရဲ့လား"
"ပြေတာပေါ့"
"ဘယ်လိုဖြစ်ခဲ့လဲ"
"ကိုယ်ရောက်တဲ့အချိန်မှာ..ဟိုနှစ်ကောင်ကလဲမရှိဘူး..သူကလည်းအခန်းထဲမှာတစ်ယောက်ထဲလေ"
"သေတောရောသေချာလား..တော်ကြာ..စန့်ငင်စန့်ငင်ဖြစ်နေတာဘာညာဆိူ"
"ကိုယ်တိုင်အတည်ပြုခဲ့ပြီးမှထလာခဲ့တာ"
"ကောင်းပြီ..အ့ဆိုသူတို့ဈာပနပွဲကိုသွားကြမယ်"
"ဘယ်နေ့လဲသိလို့လား"
"စုံစမ်းမှာပေါ့"
~~~~~ထယ်တို့တွေသူ့အမေရဲ့ဈာပနပွဲအတွက်သေချာပြင်ဆင်ကြသည်
အသိမှန်သမျှလည်းဖိတ်ပြီးခမ်းခမ်းနားနားပြင်ဆင်ပေးထားသည်
သူ့တို့အတွက်ဝမ်းနည်းခြင်းတွေဆက်တိုက်လာနေသည်