Ryujin'den
Otobüsteki kedi gözlü, uzun saçlı kızdan gözümü çekemiyordum. Şapkası ve tarzıyla da aynı Yeji'ye benziyordu...
Fakat Yeji olamazdı. Bu sadece beynimin bana oynadığı bir oyundu değil mi, o Yeji değildi? Değil... olamaz...
Telefonum çaldı.
"Alo, Ryujin Hanım siz misiniz?"
"Evet?"
"Ben şu Yeji Hanım'ın telefonunu size verecek kişiyim. Beni bulmanız kolaylaşsın diye söylüyorum, üstümde lacivert ceket var, siyah tişört var. Altımda beyaz bol kargo pantolon var. Saçımda da siyah bir şapka var, o bahsettiğim kafenin önünde bekliyorum."
"Ahh Yeji'nin tarzı da böyleydi..."
Kendimi tutamayıp adı Alice olan kıza bunu söylemiştim. Fakat çok değişik birşey oldu ve otobüsteki kız bu cümleyi söyledikten sonra hemen bana baktı?...
"Peki, umarım kavuşursunuz..."
"Umarım... bu arada ben otobüsteyim. Beayou caddesine 5 dk kaldı."
"Tamam."
5 dk sonra dediğim gibi indim. Arkamdan da Yeji'ye benzeyen kız indi.. of ya Yeji burada yaşamıyordu işte bu kız Yeji değildi.
"Pardon bakar mısınız?"
YEJİNİN KAYIP İKİZİYDİ BU EVET O BUNU DEDİ
"E-e-efend-im?"
"Ee şey... B-ben otobüste size kulak misafiri oldum da, sanırım Y-yeji dediniz. Benim adım Yeji. Siz de benim eskiden en iyi arkadaşım olan, sonra kaybolan Ryujin'e benziyorsunuz... yoksa-"
"Hwang?"
"Shin?"
"Sugar-Holic?"
"7 Eylül?"
"EVET! HWANG YEJİ, SENSİN! O 5 YILLIK ARKADAŞLIKTAN SONRA BİR ANDA ORTADAN KAYBOLAN KARDEŞİM GİBİ DAVRANDIĞIM ARKADAŞIM SENSİN!"
"Ah Ryujin biliyor musun seni bir gün bulacağımı biliyordum ama bugün bulacağımı sanmıyordum..."
"Niye? Bugün ne var ki?"
Telefonumun ekranını açıp ona gösterdim.
"NE! 3 KASIM MI!!
"Evet!!"
"Yeji..."
"Ryujin, sen yokken çok şey oldu.. sırf senin için 7 Eylül günü parka geliyordum. Bir anda bayıldım. Hastanede uyandım ve.. hafızamı kaybetmişim. 2 yıl sonra tekrar hatırlayacağımı ve şanslı olduğumu söylediler. 2 yıl yeni bir yere taşınıp bir cafede çalıştım. Daha sonra aklıma geldin. Gerçekten... 2 yıldır bende bir eksiklik duygusu vardı ve sebebi sendin... seni çok özlediğimi farkedip Shining Sokağı'na geri taşındım fakat orada sen yoktun... her gün ağlayarak seni arıyordum ve-"
"Boşver herşeyi Yeji, sadece kollarını aç."
Yeji'den
Ona güvenip kollarımı açtım. Ve bana sımsıkı sarıldı... bundan sonra bizi ayıran ölüm hariç hiçbirşeydi.
Ona sarılınca tekrar o duyguyu hissettim. Onun güzel kokusunu içime çektim. O... insanları etkiliyordu gerçekten. O çok havalı, güzeldi...
Umarım gözlerinde gördüğüm kadar derin olan kalbine beni hiç unutmayacağı şekilde yerleştirmiştir...
SOONNN
Hikayemi nasıl buldunuz?
Sizce diğer hikayem hangi gruptan olsun?
Lütfen fikirlerinizi yazın bunu okuyan askitolarimm
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aç Kollarını | Ryeji
FanfictionBirbirlerini küçükken kaybeden iki arkadaş bakalım birbirlerini bulabilecek mi?