Winchester Emmiler

Bölüm3: Ölüm Yıldönümü

Bu bölüm baya kısa oldu, ama merak etmeyin artık diğer tüm bölümler uzun olacak. Ayrıca bu bölümü yazmam gerekiyordu. Konuyu tam ortaya çıkaran bir bölüm oldu. Iyi okumalar sevgili Hunter kardeşlerim!

Dean Ağa, o gün erkenden uyandı. Zorlu bir günün onu beklediğini biliyordu. Sam'in odasına baktı sessizce.
Küçük kardeşi uyuyordu.

Devesine atladığı gibi mezarlığa gitti. Kocaman yazan John Winchester yazısına hüzünle baktı. Bugün ölüm yıldönümüydü.

"Keşke bırakmasaydın baba bizi. O kadar zor zamanlar geçiriverdikki. Güccük gardaşıma halen söylemedim. Diyemedim ki babamız dinimizin saklı gerçeklerini açığa çıkarıvermek için uğraşıverirken öldi. Nasıl diyirim baba? Güccük gardaşım sen eve gelmediğin zamanlarda soruverirdi. Gurban bayramında, Şiker bayramında hep soruverirdi sini. İşi var dirdem, para kazanıveriyor dirdem. Kurbanlık geçi getiriverip babam geçiği getiriverip gitmiş gari derdim. Artık zamanı gelivermişdir baba. Artık ona alatıvermem lazımdır. Senin izinden gidivermemiz lazımdır. Mary Anamızı bizden ayırıveren o yaratıgları yok edivermemizin zamanı gelmiştir. Bizi güccük yaşta anasız bırakıveren o yaratıgları yok edivericez. Ve baba Sam'in değişmesine izin virmem gari. Gerekirse gafasına davayla vururum. Hakkımı helal etmem. Gözün arkada galmasın baba. Bütün duaları ezberliyiverdim bize bişey olmaz gari. Gerekiverirse yanındaki şu mezara giriveririm ama güccük gardaşım Sam'i sonuna kadar gorurum. Sana söz verirem babam Hadi Allah'a imanet ol" Diyerek göz yaşlarını sildi Dean. Kolyesini çıkartıp göğsüne bastırdı.

"Bekleyen bizi yaratıglar. Allah belanızı verecek olmazsa ben verecem gari. Winchester Emmiler Geliveriyor! "