^ŞARKI SÖZÜ ^

•HEP BÖYLE İNATÇI MISIN?•

Çok gecikmeden yeni bölüm atıyorum:)
Keyifli okumalarrrr 🧡❣️

İREM ELÇİN EKİCİ

Olanları kısaca özetleyecek olursam; kutuları almak için odaya gittim, o sırada çığlık sesi duydum ve en önemlisi Rüzgar'la karşılaştım.

Tahminlerimin doğru olmasına sevinirken aklıma onun Antalya'da olduğu  geldi. Ve elimi belime koyarak bilmiş bir tavırla;

+Bir dakika ya, sen Antalya'da değil miydin?
- Evet
+Eeee o zaman nasıl buradasın?
- o da bana kalsın
+Peki, elbet bir gün açıklarsın
- Bir gün...

Geri de olduğu için odadan çıkabilirdim. Saçımı düzelttim, çığlığın kimden geldiğini ve kapının arkasında ne olduğunu merak ettiğimden kapıyı açtım ve kafamı uzatacaktım ki;

-sana kapıyı açmaman gerektiğini söyledim Elçin !
+Ama merak ediyorum
- tehlikede olabiliriz
+Bilmece gibi konuşmayı bıraksan iyi olacak, hem Oğuz ve Almira nerede?
- Oğuz kim?
+Mesajda bahsettiğim çocuk tanıyorsun ya!
- sen Baran mı diyorsun?
+ hayır Oğuz
-yani Baran.
+ adı Oğuz değil mi?
- hayır Baran ama sanırım Oğuz dedi, kendisine Oğuz demelerini istiyor ama ismi Baran.
+ tamam ama kim bilir ne oluyor kapının arkasında ben
bakmaya gidiyorum.
- sen hep böyle inatçı mısın?
+Merak, inat değil . Sen hep böyle emir mi verirsin?
- Evet
+Mesajlarda böyle değilsin
- çoğu Zaman öyleyim ama şuan öyle olmak içime sinmiyor
+Offf ben mesajlardaki Rüzgar istiyorum.
-ah Elçin ah..
+Efendim
-hiç ismini söyleyesim geldi.
+ vay be  demek rüzgadaki Demir burada.
- tam karşında
+ ben Almira'nın yanına gitmek istiyorum
- herkesin istediği şeyler olmuyor maalesef İremcik
+İrem?
- diğer ismin İrem değil mi?
+Evet ama nereden biliyorsun?
-o da bende kalsın
+Ohhh herşey sende kalsın, bak biraz bana da ver sonra kilo falan yapar vermek için uğraşırsın
- bu espri için çok mu düşündün?
+Evet
-belli oluyor

Ne yapacağımı bilemedim ve gözlerinin içine bakmaya karar verdim. Her zerresi muhteşemdi etkilenmemek elde değildi. En son pes edip kutuların birinin arkasına yaslandım. Telefonumu çıkardım ve Almira'ya mesaj attım " Almira neredesin?" Cevap çok gecikmedi "senin girdiğin oda da bir kapı var yeşil kutuların arkasında oradayız" "tamam geliyorum"diyerek telefonumu cebime koydum ve yeşil kutuları aramaya başladım. Rüzgar kutuların orada dikilmiş duruyordu, beni göreceğini sanmıyordum. Biraz ileride olan yeşil kutuları buldum ve hepsini çekip kenara koydum. Önüme çıkan kapıyı açtım ve içeriye doğru ilerledim. Biraz fazla karanlık olduğu için telefonumun ışığını açtım. Yaklaşık 15 dakika ilerledim ama karşıma hiç bir şey çıkmadığı için sürekli aynı yerde dolandığımı düşünmeye başladım. Birden Bir ışık yandı ve bulunduğum yer aydınlandı ama ışık 2 saniye sürdüğü için çok bir şey göremedim. İyice korkmaya başladım, gidiyordum ama etrafıma hiç bir şey çıkmıyordu. Telefonumun ışığını kapattım ve Almira'ya mesaj atmak için girdiğim sırada uzun zamandır görmediğim bir yazı ile karşılaştım.

Rüzgadaki Demir: "sanırım buldum seni, saklayacak yeri her şeyden..."

Elçinyahuu: "olan oldu belli ki Islancağız, giyin bir şeyler..."

Rüzgadaki Demir: ayağa kalk, korkma, 12 adım ilerle, ve sola dön.

Dediği şeyleri teker teker yaptım. Ayağa kalktım, korkmadım, 12 adım attım ve sola doğru döndüm. Tekrar mesaj attı mı diye telefonuma baktığım sıra da arkadan " telefona bakma arkandayım " dedi. anlık korku ile sıçradım ve küçük çaplı bir çığlık attım. " sana gidebileceğini kim söyledi?" Ben hala o olduğuna inanamıyordum çünkü her yer çok karanlıktı. Adım seslerini duydum ve birden elini belimde hissettim. "Korkma Elçin, tutun ve kendini bana bırak"

Bence çok çok güzel bir bölüm oldu 💟🦋

Okuyanlardan tek ricam alttaki ufak yıldıza basar mısınız?
~Gece🌃