....
....
....
Işık sadece lambaymış.
...
Bu yeni yer sadece koridor aynı şeyin laciverti gibi. Buradaki fark bir sürü resepsiyon olması.
Her masadan yaklaşık 10 ila 15 metre arasında başka bir resepsiyon var. Tek sorun o değil, masalara yaklaşamıyorum.
Bir şey sormak için yaşlanmak için yaklaştığım masalardaki yüzü olmayan kadın veya erkek varlıklar, bana hiç bakmadan beni uzaklaştırıyorlar sanki.
Bu şey çok garip bir his, ama tanıdık.
Masalar iki tarafta olduğu için sanki aynı kutuplara bakan mıknatıs gibi itiliyor zigzag çiziyorum.
Cesaretimi topladım ve koridorun sonundaki masaya yaklaştım. Vücudum bütün uyarıları veriyordu.
K
aç, Tehlike, Yanlış, Negatif, Tehdit, Hayır, Yapma, Sakın, Olmaz...
Beynimde sankı yankılanıyordu adeta bir çığluk gibi.
Hızlıca uzaklaştım. Ama uzaklaşmadan önce yüzsüz resepsiyon kadının bir şey dediğini duydum..
Çift Tanrı, Yağmur damlası geliyor.
Düşüyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Verdiği His.
Non-FictionGeçmişte yaşadığım, etkilendiğim ve kendimi zihnime kapadığım zamanki anılarımı buraya aktarmak istedim. Not: Okurken arkaya gerici müzik veya önerim olarak Weirdcore playlist açabilirsiniz. Aynı zamanda buz gibi soğuk bir odada okumanızı tavsiye ed...
