Aşkın Her Hali

YİNE AŞK DOLU BİR GÜN

O gün yine telaşla üniversite ye yetişmeye çalışıyordum.Ama tabiki içim aşk doluydu aşk...Meğer aşık olmak ne güzelmiş. Herşey artık daha anlamlı senin için.Uyandığında bir mutlu olma sebebin var artık. İçinde Özgür'ü görme heyecanı. Yani o mutluluğu taşıyor insan sırtında. Yine o günlerden biriydi bugün.Hızlı adımlarla kapıya yetiştim.Neyse ki geç kalmamış, tam vaktinde gelmiştim.Sınıfa girdiğim an onu gördüm...Kimi olacak, tabiki Özgür'ü gördüm.Bana sırıtarak el salladı.Ben de onu görmenin heyecanıyla hızlı adımlarla ona yürüdüm.'Merhaba' dedim cılız bir sesle oysa ki içimden gümbür gümbür şarkı söylüyordum.Teneffüs bittiğinde hemen kitaplarımı hazırladım.Kitaplar da Bayağı ağırdı. İçimden"Acaba kitapları bilerek yere mi düşürsem?"Diye aklımdan bir cinlik geçirdim,geçirmemle biriyle çarpışmam bir oldu.O anda kitaplar PAT diye yere düştü. Kitapları toplama çabası içine girdiğim an başka bir el de kitaplara uzandı.O Kişiyi çok merak ettim ve başımı yukarıya doğru kaldırdım ve o kişi...Tabiki Özgür idi.Onu görmemiş gibi Yaptım ve telaşla Kitapları toplamaya devam ettim . En sonunda tam kalkacaktım ki...Bana elini uzattı!E bende keriz Değilim ya tuttum tabii.Sonrası...Sonrası benim için hayal dünyasıydı zaten.Ona elimi vermem,beni kaldırması,bana bakışı,benim ona bakmam ve yavaşça kalkmam...Tam olarak hatırlamadığım o an benim için çok değerliydi.Sanki dejavu yaşıyor gibiydim.Sonradan kendime gelebildim.Bana gülümsüyordu.Bende ona gülümsedim.Ama böylece anlattığıma bakma.O gülüşlerin ikiside aşk doluydu aşk...Öylece kalakalmıştık sınıfın ortasında .Ve o an hoca içeri girmesin mi!Bizde hemen toparlandık tabii.Hoca bize dik dik baktıktan sonra masasına doğru yöneldi,bizde sıramıza.Ders boyunca bir iki kez ona baktım hatta bir ara göz göze geldik ama ben gözlerimi
ondan uzaklaştırdım.Teneffüste yanıma geldi ve usulca"Üzgünüm"dedi.Demek bu olay karşısında üzüldüğümü düşünmüş!Ah canım benim! Hemen olayı düzeltmeye çalıştım tabii"Niye böyle birşey dedin ki ?"dedim bende aynı ses tonuyla."Ben üzülmedim"O ise hızlıca cevap verdi "Üzülmedin mi yani!Ben rezil olduğunu düşünerek üzüldüğünü sandım."Bense hafifçe gülümsedim ve "Böyle birşey düşünmedim"dedim.Sonra "Hatta mutlu bile oldum"diye mırıldandım!Ne yapayım tutamadım kendimi işte tutamadım! "Ne dedin? Duyamadımda." Oh,çok şükür duymamış dediğimi.Bende hemen lafı değiştirdim tabi."Kantine mi gitsek demiştim.Acıktım da..." Hemen teklifimi kabul etti ve kantinin yan tarafındaki masaların birine oturup tost yedik.O sırada birisi "Özgür!"diye seslendi.Özgür o tarafa doğru baktı.Seslenen arkadaşını görünce "Gitmem gerek,hoşçakal."dedi ve koşar adımlarla arkadaşına gitti.