ตอนที่ 14 : Sickness

765 44 34
                                    

ไมเคิลค่อยๆถอนตัวออกจากการกอด ชั้นอึ้งและรู้สึกหนักขึ้นมาที่หัวใจ

เหมือนกับว่ามีคนโยนก้อนหินเข้ามาใส่หน้าอกชั้นเป็นสิบๆก้อน

"เนอะ" ไมค์ลูบหัวชั้นแล้วยิ้ม

"ชะ....ชั้น.."

"ชั้นไม่ได้เป็นไรซะหน่อย คิดมากน่าาาา" ไมเคิลแลบลิ้น

"แต่.."

"น่าาาาาา" ไมเคิลยกนิ้วชี้ขึ้นจรดปากชั้น เขายิ้มอย่างอ่อนโยน

รอยยิ้มของเขาสามารถทำให้ชั้นรู้สึกดีขึ้นได้ ถึงแม้ว่ามันจะดูฝืนๆก็เถอะ

ไมเคิล...นายชอบชั้นมาตลอดงั้นเหรอ?!

นี่มันบ้าไปกันใหญ่แล้ว... ชั้น.. ชั้นไม่ได้คิดให้ถี่ถ้วนเลยว่าการคบกับลูคมันจะเป็นเรื่องใหญ่ขนาดไหน..

ภาพไมเคิลที่คอยอยู่ดูแลชั้นตั้งแต่วันที่ก้าวเข้าบ้านนี้ เริ่มผุดขึ้นมาดั่งภาพฉายหนังกางแปลง

เขาทั้งคอยช่วยชั้นแก้ปัญหา ช่วยทำให้ชั้นหัวเราะในเวลาที่ชั้นกังวล ทำอะไรบ้าๆด้วยกัน ไหนจะออกมาตามหาชั้นตอนที่วิ่งแล้วหลง...

"ฮึก.." คิดแบบนั้นแล้วน้ำตาก็รื้นขึ้นมา

ดวงตาอุ่นและเริ่มร้อนไปหมด

"อ่าว ร้องไห้ทำไม?" ไมเคิลหันขวับมาทันทีเมื่อชั้นสะอื้น

ชั้นไม่อยากเป็นแบบนี้นะ ฮึก..ฮื้ออออออ (Y_Y) แต่มันช่วยไม่ได้นี่! ชั้นเซ้นซิทีฟเกินไปแล้วใช่มั้ย? หรือว่าเรื่องมันเศร้า????

"เห้ยยย ยู อย่าร้องงงงง ชั้นขอโทษ" เขารีบเข้ามาโอบไหล่ชั้นแล้วโยกเยกไปมาเป็นการปลอบ

"ฮ้าาาาาาาาา ฮือออออออออ นะ..นาย ซิก.. ไม่ต้องขอโทษหระ..หรอก..ซิก.." ชั้นสะอื้น

"ยูอ้า เดี๋ยวชั้นร้องตามนะ" เขาจับไหล่ทั้งสองข้างของชั้นไว้ แล้วมองด้วยสายตาอ้อนวอน

เขาพยายามทำให้ชั้นหัวเราะ ซึ่งนั่นก็ได้ผลนิดหน่อย

ชั้นยิ้มออกมาแล้วเงยหน้าขึ้นมามองเขา

Vous avez atteint le dernier des chapitres publiés.

⏰ Dernière mise à jour : Jun 17, 2015 ⏰

Ajoutez cette histoire à votre Bibliothèque pour être informé des nouveaux chapitres !

Fangirl รักนี้ติ่งไม่มโนOù les histoires vivent. Découvrez maintenant