Sabahki boşluk yerini bir boşvermisliğe bıraktı. Sabah sınavım vardı sınava girip çıktım sonrasında eski yurt arkadaşlarımla görüştüm konuşup içimi döktüm biraz. Sanırım rahatladım da epeyce. Konuşunca rahatlıyor insan birde yazınca. Ona hala kızgın mıyım kırgın mıyım karar veremiyorum böyle olunca tek bildiğin nede cok sevip ah etmişim. Güçlü hissettiğim zaman dilimlerindeyiz benim sıkıntım gece başlıyor. Hani derler ya sevenler gece ağlarmış diye hah tamda öyle işte aksam saatleri karanlıkla beraberinde hüznüde beraberinde getiriyor. Geldi mi öyle çabucak gitmiyorda hüzün anılarla bir olup sabahları zor ettiriyorlar. Seven insanın gecesi kara olur muymuş hiç diyede söyletiyorlar beni. Şimdilik iyiyim hüzün terk edincede çağıma döneceğim..
