Only Eight /2Min

3

"Seungmin!" İki büyük küçüğün takma adıyla çığlık atmıştı.

Seungmin dengesini kuramamış denize düşmüştü. Çırpınıp yukarı çıkmaya çalışması ve daha çok batması onun yüzme bilmediğini ele vermişti.

Minho ceketini çıkarıp yere atmış ardından Seungmin için denize atlamıştı.

Hyunjin ise çok korkmuş bu yüzden etrafa bağırıyordu.

"Ambulansı arayın bir şey yapın izlemeyin it sürüsü gibi!"

Minho Seungmin'i tutup yukarı çıkarmıştı. Omuzlarına gelen suyla beraber küçük olan öksürüyordu. Boğazına kaçan tuzlu su canını yakmıştı.

"Sakin ol Min."

Seungmin korkuyla Minho'nun bedenine tembel hayvanın ağaca sarıldığı gibi sarılmıştı.

Minho Seungmin'i kayalıklara oturtup kendi de çıkmıştı.

Yere attığı ceketi silkeleyip Seungmin'in omuzlarına koyup küçüğü arabasına oturttu. Klimayı da açtı ki küçük olan hasta olmasın.

Hyunjin ve Minho da arabaya bindi ardından sadece Seungmin'in ağlama seslerinin olduğu bir yolculuk başladı.

"Seungmin sakinleş lütfen."

"B-biliyor muydun Hyunjin?"

"Bilmiyordu. Kazanın olduğu zaman Hyunjin hastanede yatıyordu Seungmin. Sizi hep tanıştırmak istiyordum."

"Sana güvenmem için bir sebebin var mı hyung? Bahse girerim adımı bile bilmiyorsundur."

"Sky. Annen küçükken astronot olmak istediği için adını Sky koymuştu."

Seungmin idrak edemiyordu. Neden?

"Neden öldüğünü söylediler?"

"Ailen beni sevmezdi. Babamla konuşup adamı doldurmuşlar. Sana kötü örnek olduğumu söylemişler. Hyunjin hasta olduğu için yurt dışına çıkmamız gerekiyordu zaten. Bu da bahane oldu. Kore'ye dönersek diye de ülkeden ayrılacaklacağınızı söylediler. Hiç bir şey yapamadım. Geri döndüğümde her şeyi anlattılar. Bir anda karşına çıkarsam korkacaktın. Ben Hyunjin'in arkadaşının sen olduğunu bilmiyordum. Sana düzgün ve sakin bir şekilde açıklayacaktım her şeyi. Böyle olmasını ben istemedim Sky özür dilerim."

"Çok saçma.."

"Biliyorum. Ama alışıyor insan."

"O adam beni senin mezarına götürdü."

"Sahte mezar hazırlayacak kadar manyak bir üvey baban var."

"O adam benim babam değil."

Seungmin'in sakinleşmesi ve bazı şeylerin oturması ile yolculuk sessizleşmişti.

Minho adı gibi bildiği evin yoluna girince kalbine giren sıkıntıyla derin bir nefes almıştı. Küçük olanın evinin önünde durup küçüğe baktı Minho.

"Tekrar karşılaşmamıza sevindim Seungmin."

"Yaşamana sevindim hyung."

Yavaşça kapıyı açıp indi ve kapattı Seungmin. Cebinden anahtarını çıkardı ve içeri girdi.

Evin kapısını kapatmasıyla beraber giden arabanın sesini duymuştu. Pencereden izliyordu gidişlerini. Omuzlarında hala hyungunun ceketi vardı. Onun gibi kokuyordu.