THE OBSESSED MAN INLOVE (OBSESSED SERIES 1) COMPLETED

CHAPTER 20: EPILOGUE

Chapter 20
Epilogue

MERALYN POV:

Hanggang ngayon kapag naaalala ko siya ay nasasaktan pa din ako hindi ko pa din matanggap na wala na siya.

Limang taon na din ang lumipas simula nang mangyari ang lahat ng iyon. Libang taon na wala ka pero madami na din ang nagbago.

"Mommy alis na daw po tayo sabi ni Daddy Markus," tumatakbong sigaw ng anak at lumapit sa akin. Niyakap ko naman siya at hinalikan sa noo niya.

"Okay baby, say goodbye na kay Tito Dominican mo baby" nakangiting sabi ko sa kanya sabay hawak sa maliit nitong kamay.

" Bye po Tito Dominican. Ingat kapo dyan sa heaven bantayan mo po kami" paalam nito at hinalikan ang pangalan na nakaukit sa harapan namin. Natutuwang pinagmasdan ko naman ang anak ko habang hinihimas ang malaking tiyan ko. Buntis ako sa pangalawang anak namin ni Markus Riguel apat na buwan na ito.

Siya si baby Riguel, five year old ang mini  version of my husband. Wala atang nakuha saakin ang anak king iyan eh . Imagine ako ang nagpakahirap tapos ang ama niya lang ang kamukha niya.

Napalingon naman ako kay Markus Riguel ng makita kong papunta ito sa pwesto namin. Ngumiti kami pareho sa isa't isa at nang makalapit siya at agad niya akong niyakap at bumaling sa anak namin.

"Let go na Meralyn honey and to you young man baka malate tayo sa birthday ni Lolo mo," malambing niyang sabi sa anak namin agad naman itong tumango at nagpakarga sa Daddy niya.

"Akala koba big boy kana baby? Bakit nagpapakarga kana ngayon kay Daddy Markus ko kahapon sabi mo ayaw mona kargahin ka kase big kana" pang-aasar ko sa anak namin.

"Eh Mommy my feet is so hurt kaya baby na mona ko ngayong araw and limang taon palang ako eh" sagot niya sabay pinakita ang kamay niya.

"I'm just joking baby, syempre kahit big boy kana baby kapa din namin ng Daddy mo. I love you baby" malambing kong sabi sa kanya sabay halik sa namunula nitong pisnge.

"Baby Riguel love you too Mommy and you Daddy!" sabay halik sa pisnge namin ng ama niya.

Naglalakad na kami paalis ng biglang humangin kaya napalingon ulit ako sa puntod ni Dominican at matamis na ngumiti.

I know you're happy now Dominican, i really miss you pero dapat tanggapin kona na masaya kana kung nasaan ka ngayon. Bantayan mo kami ah, next time ulit dadalawin ka namin .

Pagkatapos kong magpaalam sa kanya ay naglakad na kami ulit papunta sa kotse.

"Meralyn?" tanong ng isang babae kaya lumingon ako dito.

"Kristina? Hi kumusta?" masayang tanong ko dito at niyakap siya.

"Ito subrang saya dahil manganganak na ako next month. Dumalaw mona ako para ipaalam kay Dominican na baka maging busy ako paglumabas na si baby." masaya niyang sagot sabay tingin sa puntod ng kapated.

"Ganun ba? Good for you, ipagdadasal lo ang safe delivery mo Kristina," sagot ko sa kanya.

"Sayo din Meralyn and again I'm so sorry sa lahat ng kasalanan ko sayo noon. Subrang nilamon lang ako ng galit ko at pati kapated ko nawala saakin dahil sa ugali kong iyon." malungkot niyang sagot saakin sabay pinunasan ang luha sa pisnge nito.

"Ano kaba Kristina matagal na iyon at nakikita ko naman na nagbago kana talaga kaya masaya na ako. Matagal na kitang pinatawad simula ng tulungan mo kami ni Markus Riguel na makapunta sa hospital ng dinugo ako..." masaya kong sagot sa kanya sabay inangat ko ang mukha niya "Thank you so much Kristina dahil sayo nabuhay ang anak ko kung hindi mo pinagamit ang kotse mo at pinag-drive baka wala akong baby Riguel ngayon," Nalaman ko kaseng si Kristina ang tumulong kay Markus Riguel para madala ako sa hospital ayaw na sanang ipasabi saakin dahil siya naman daw talaga ang may kasalanan ng nangyayari at ayaw niya lang na may mawala pa dahil sa kanya.