BERCESTE: KIZIL ELMA +18

1.BÖLÜM: GERÇEKTEN KAÇIŞ

Merhabalar izmaritlerimiz
Bildiğiniz üzere bu kitabı ben ve kardeşim yazıyoruz
İlk defa yazacağımız polis-seri katil kitabı...
Umarım beğenirsiniz.
Çokça öpüyoruz
Hepinize iyi okumalar dileriz 🖤🤍

Bölüm müziği
Nik ammar, guilty Man

1.BÖLÜM " GERÇEKTEN KAÇIŞ "

Hayat güzel kelime, ama bana göre yaşam daha güzel. İnsan yaşamı iki türlüdür bence
Bi çok güzel bir aileye denk gelirsin ve harika bir yaşamın olur ikincisi ise...
Sana değer vermeyen bir ailede büyürsün ve zamanla sen bile kendine değer vermezsin. Ve evet bu yazdıklarımdan sonra büyük ihtimalle anladınız, bana değer vermeyen bir ailede büyüdüm. Hiç bir zaman annem tarafından sevilmemek zor tabi, ama ben buna' alıştım.

Yada babam tarafından hiç saçımın okşanmaması tabi ben bunada alıştım.
Abim tarafından sürekli hakaret edilmesi,
Bunada alıştım. Akrabalarım arasında en beceriksiz olarak görülmem ve evet bunada alıştım. yada alıştırıldım.
Daha çok küçükken annem odaya elinde bir bisikletle içeri geldiğini hatırlıyorum. Ona gülümseyerek baktım. Çünkü aylardır ondan bisiklet istiyordum. O ise "sen kız çocuğusun ve süremezsin onu". Diyordu annem. Elinde bisikletle geldiğinde o kadar sevinmiştimki nerdeyse çığlık atıcaktım.
Ama annem o bisikleti götürüp abimin yanına koydu. İşte o zaman anladım annem hiç bir zaman bana değer verememişti.
Gülüşüm yavaş yavaş solup yine aynı mutsuzluğumla oturdum yerime.

Üzücü hayat hikayemi dinlediğinize göre şimdi kendimi tanıta bilirim sanırım...
Ben berfu vural 26 yaşında genç bir polis amiriyim. 15 yaşımda ailemin beni aşağılamasına dayanamayıp evden kaçtım.
Ve bir yurda yerleştim ondan sonrası ise hep çalışmak ve kendi ayaklarımın üstünde durmam'la geçti.

Elime aldığım paltoyu üstüme geçirdim.
Yüzüme baktım aynadan, çok yorulmuştum.
Hayat...beni çok yormuştu. Çocukluğum iyi geçmemiş gibi birde gençliğimi hiç çözülmeyecek davalarla çürütüyordum.
Peki memnunmuydum aslında evet!
Yada aslında hayır! Her neyse bu arada kendimle ilgili bir şey daha söyleyeyim aynı anda hem çok konuşur hemde aşırı derecede gevezeyimdir. ama kendime!

Bir kere hiç unutmam.
KYK kursunda kendi kendime
zırvalıyordum her zamanki gibi. Ve o sırada camım açıkmış. ve ben berfu bunu bilmeden salak gibi kendi kendime konuşuyordum.
Sonra alt katımda Kalan Bir genç kafasını camdan uzatıp bana bağırmıştı. Hemde aynen şöyle.
"Yeter amına koyayım Bir sus! Seni alan koca yandı!"
Diye bağırmıştı. Oysaki hiç bir zaman birini karşıma alıp saatlerce başının etini yememiştim.
Ben okul hayatım boyunca kimseyle arkadaşlık kurmamış asosyal o kızım.
Hayatımı sadece okumaya adamıştım.

Elimi araba kulpuna getirip arabamın kapısını açtım.
Şimdi ise arabamda son gaz büroya doğru gidiyorum. Benim mesleğim nemi?
cinayet büronun baş amiriyim. 26 yaşıma kadar çok çalıştım ve isteğim yerlere ise tırnağımı kazıya kazıya gelmiştim. Benim gibi genç amirler maalesef yoktu çok Türkiyede. Genelde çoğunun yaşı elliyi geçiyordu.
Eğer ki hayatım bir drama filmi olsaydı kendime üzülüp ağlardım. Hatta belki sizde ağlardınız.

"EVET SAYIN RADYO SAKİNLERİ BUGÜN YİNE KIZIL ELMA TARAFINDAN İŞLENEN BİR CİNAYETİ KONU ALIYORUZ!"

elimle arabadaki radyoyu kapattım.
Ahh KIZIL ELMA ezeli rakibim diye bilirim.
Çok güçlü bir seri katil. Nerde olduğunu kimse bilmiyor. Birilerini öldürüyor ama kimsenin ruhu bile duymuyor. Yüzünü gören kimse Yok. Gerçek adını kimse bilmiyor. Tıpkı bir hayalet gibi! Ve siyah şapkalı bir Hacer işin uzmanı onun yaptığı şifreleri kimse bulamıyor. Ve kıramıyorda. Büroya ise yine kızıl elma hakkında toplantı yapmak için gidiyordum.