BERCESTE: KIZIL ELMA +18

2. BÖLÜM: ÖLÜMÜN GÜZELLİĞİ

HELLOOO🤍
evet harika bir bölümle yine yazarlarınız geldi sjsjjssjs bu arada Instagram'da sayımız çok az lütfen ordanda takip edin.
Instagram adını bölüm sonuna koyuyorum.
Ve evet işte Bizim bomba bölümümüz,

Bölüm müziği
Beach house - space song

2.BÖLÜM; ÖLÜMÜN GÜZELLİĞİ

Tekila'mı yavaş yavaş içerken aynı anda'da sigaramdan bir nefes alıyordum. Bu güzel anımı Bozan telefonumun çalmasıydı. Arayan kişi "bilinmeyen numaray'dı"
Telefona bakıp sarhoş sarhoş yavaş yavaş açtım.

"Alo?" Dedim. Karşıdan ses gelmesini bekliyordum.

"Alo?" Dedim yine ama karşıdan bir ses yoktu, tam telefonu kapatıcakken karşıdan ses geldi.

"Merhaba ben kızıl elma." Dedi karşıdaki ses.
O an elimdeki tekila bardağı yere düştü ve ayaklarımın dibi camlarla doldu.

Şok gözlerle telefonuma bakıyordum,
Bizim beş yıldır aradığımız seri katil kendisi beni arıyordu. Hemen ikinci telefonumu ses kaydını açtım bu şekilde gerçekten beni aradığını herkese gösterirdim.

"Telefondaki ses kaydını kapat bence." Dedi kızıl elma ben ise etrafımda dönmeye başlamıştım beni bir yerden izliyormuydu?

"Ve ayrıca ayaklarından şu anda kan akıyor, bence fazla çırpınma çünkü bana lazımsın." Dedi otoriter sesiyle.

"Ne ne demek sana lazımım?" Dedim korkuy'la ölümümün kızıl elma tarafından olmasını istemiyordum tabi.
"Ve son kez uyarıyorum amir o ses kaydını kapat zaten ses değiştirici kullanıyorum istesende beni yakalıyamazsın." Ve evet şimdi fark ediyordum sesi normalden daha fazla kalın çıktığı belliydi, büyük ihtimalle bilgisayar'dan bunu yönetiyordu.

"Bana bak sen benimi izliyorsun!" Dedim korkuy'la. Biraz da endişeyle.

"Evet seni izliyorum ve düşündüğümden daha güzelmişsin seni öldürmek üzücü olucak." Dedi. Ben ise korkudan delirmiş gibi bir oraya bir buraya geliyordum,
Ayağımdan ise kanlar akıyordu.

"Benden ne istiyorsun?" Dedim biraz korkmuş birazda şaşırarak. Gülme sesi geldi karşı taraftan ben ise nerdeyse altıma sıçıcaktım!

"Senden istediğim şey bir kukla olman."
Ne diyordu bu gevzek! Kukla olmamı istiyormuş hah! Çok bekler.

"Ne? Ne kuklası açık konuş!" Diye bağırdım,
Aslında ödüm bokuma karışıyordu'da kendimi ele vermiyordum.

"Kukla işte bana emniyetin her şeyini gelip anlatacaksın." Dedi o pislik sesiyle ben ise o şerefsizin ağzına bi tane vurmamak için kendimi zor tutuyordum. Gözlerim şimdiden dolmuştu hayır hayır! 26 yaşında gencecik bir amir olarak ölmek istemiyordum. Daha yaşıycağım Bir sürü anı biriktirmem gerekiyordu. Hayır yani daha anne bile olamamıştım.

"Unut bunu asla yapmam görevime sadık biriyim." Dedim. Ki gerçekten öyleyim.

"Öylemi amir! Madem öyle ailenden kimden başlasam acaba? Annenden mi yoksa babandan mı?" Dedi o pislik sesiyle.

"Sen kendini ne zannediyorsun! Ayrıca öyle birşey yapamazsın bu işin polisi var!" Diye bağırdım telefonda. Ayaklarım altından kan akıyordu ama şu an bunu umursayamaz'dım. Her be kadar ailemi sevmesemde bana hayatı zehir'de etseler,
Ölümü onlar bile hak etmiyordu.

"Sen öyle zannet. Şu siktiğimin polisi yıllardır bulamadı beni şimdi senin ailenden birinin işini bitirsem kimin umrunda olur ki?" Dedi aslında haklıydı ama ben onun dediklerini yapmak istemiyordum. Benim ailem öyle zengin varlıklı değildi. Öldürülseler kimse üstüne düşmezdi.