Geleceğin Geçmişi

E.D.S

şarkı müq kesin dinleyin

iyi okumalarrrrrrrrr

🎶🎶🎶🎶🎶

Çatışma sesleri kesilince yan masan altında kucağımdaki miniğe benzer iki çocuklu bi kadın gördüm. Ellerim titrekken kadını gösterip "O senin annen mi?" dedim sesim titrerken, çocuk başını soktuğu omuz girintimden başını kaldırdı ve kafa salladı.

Elimle bu masadan öbür masaya geçebileceği bi boşluk yaratım işaretimle karşıya geçip annesine sarıldı. kadın kızıl saçlı yeşil gözlüydü burnunun ucundaki ufak siğil kolaylıkla tanınabilir olmasını sağlıyordu. hafif bi kafa selamıyla bana teşekkür etti. Kafamı kaldırdım abimin düştüğü yere baktım büyük bir hız ve güçle onu yanıma çektim yarasını kontrol ettim yarası yoktu giydiği çelik yeleten olduğunu düşündüğüm için sağ cebindeki kabzadaki silahı ve şarjörleri aldım.

sol tarafımdaki büyük dikdörtgen masayı kendime doğru çekerek devirdim bu benim siperim olcaktı. çok geçmedi ki üç el silah sesi duydum anında nişan alıp adamlardan birini indirdim. Bunu beklemeyen adamlar anında ateşe başladılar ben sadece arda kafamı çıkarıp bir iki kişiyi vurabiliyordum bu bile çok güçtü. Yanıma biri daha geldi "naber ufaklık" bu Alaz abiydi , abimin en yakın arkadaşlarından biriydi "iyidir Alaz abi gördüğün gibi çatışıyorum senden naber Esra'yla nasıl aranız?" o da kendi silahını çıkardı ve nişan alıp bi kaç kişiyi indirdi

"Esra'yla geçen sene nişanlandık bu da bizim düğünümüzdü" "Ne" o sırıtırken yanıma gayet alımlı bi kız geçti siyah saçları ve ela gözleriyle ortalığı kasıp kavuracakmış gibi bi kız geçti beyaz elbisesinin önüne biraz kan sıçramıştı " Naber Den" bu da Esra'ydı. Esra'yla malikanelerimiz yan yanaydı bu yüzden ben buralardan gitmeden önce çok iyi arkadaştık " İyidir gelin hanım sizden"

"Eski günlere geri dönüş yaptınız ve beni çağırmıyor musunuz aşk olsun" ve bu da İtalyan aksayanıyla Barlas abiydi. Eski ekip abim eksiğiyle tamdı "hey beni unuttunuz" dedi abim öksürerek  "çelik yelek her zaman iş görür" dedi abim göğsüne vurarak "yalnız gençlik biri bana yedek silahını verebilir mi birileri benimkini çalmışta" çatışmanın ortasında gülen tek ekip bizdik, biz bi zamanlar bütün çetelerin korkulu rüyası Hubris'tik

10 sene önce

maskemi yüzüme yerleştirirken abim Alaz abinin ensesine vurmaya çalışıyor Arda ve Esra tezahürat yapıyor Barlas abi duştan yeni çıkmış sadece havlusuyla sevgilisiyle tartışıyordu bu baskına hiç biri tam olarak hazır değil kısaca onları tanıtmak istersem

Abim KARA KRAL Hubris'in başı yani bizim , Barlas abi BEYAZ GÖLGE ekibin ajanı , Alaz abi GİZLİ KAÇAK ekibin keskin nişancısıydı, Esra KARA SİNCAP ekibin gözüydü , Arda KADER KANCASI ekibin zehir ustasıydı, ve ben Deniz Lavinya DİKATATÖR ekibin koordinatörüydüm hepimizin tek amacı yer altındaki düzeni sağlamaktı ve elbette ki bu işten çıkarlarımız var vardı mesela para gibi

"Hadi toparlanın Hubris ve sende üstüne bi şey giy Beyaz gölge" diye seslendim "bi şey diyim mi bu kız senin tahtına göz dikmiş Akkut" diye kahkahayı bastı Alaz abi bu sefer Esra onun ensesine vurdu ve maskesini taktı "devam et Diktatör" hepsi teker teker maskelerini takarken Barlas abi üzerine bi şeyler geçirdi ve en son maskesini indirdi "saldıracağımız yer bi kumar masası ve bilin bakalım kimin?" "kimin olacak Eymen Mirzan Esir'in" dedi abim doğru tahmindi "bu gece o adamın işini bitiriyor muyuz?" diye mırıldandı Alaz abi "aynen öyle baby" dedi göz kırparak Esra, hepimiz özel aracımıza bindik en önde abim ve Barlas abi vardı bi arka da Alaz abi ve Esra en arkada ben ve Arda vardık

Arda çok dalgındı. Elimi bi kaç kez yüzünde salladım "iyi misin?" "içimde kötü bi his var Den" yüzünde arsız bir gülümseme vardı ama nedendi ki bu "n-neden" "bilmiyorum ama bunu yapacağım içinde olabilir "neyi dememe kalmadan o beni öptü. Bir kaç kez gözlerimi kırpmıştım ve o beni cidden öpmüştü. ona baktım "sonra cevap verirsin hadi geldik" yüzündeki sırıtma bir an için bile kaybolmadan maskesini taktı.

Herkes arabadan indikten sonra abim "Plan hazır mı Diktatör" dedi o an şok için de olan ben ise "ha evet evet hazır şimdi Beyaz gölge sen arka kapıyı kullanarak giriş yap orda senin için garson kıyafeti var giyinip üst kata vıp üye bölümüne giriyorsun ardından Gizli kaçak sağ üstteki bina ofisi en iyi gören yer sen oraya kuruluyorsun ve tabii Kara sincap ve ben içeri misafir olarak gireceğiz Kader avcısı sen ve Kara kral bütün işler hallolduktan sonra içeri rahatça girecek, son hamleyi yapacaksınız ve bam şah ve mat" planı anlatırken hepsi gayet anlamış gibi gözüküyordu.

herkes anlattığım gibi dağılırken ben ve Esra da içeri girdik silahlarımız Barlas abideydi bu yüzden problem çıkarmadan bizi içeri aldılar en üst kata çıkarken "ben yerimdeyim Hubris" dedi Alaz abi ardında "ben de içerideyim Hubris" Barlas abinin sesi geldi kulaklıktan "anlaşıldı Hubris görev başladı dikkatli olun"

'Ardayı seviyor muyuz cidden' bilmiyorum iç ses ona karşı bi çekim hissetmediğimi söylersem yalan olur 'iyi çocuk ama biraz cılız ve sessiz' pek değil aslında daha önce onu ağırlık çalışırken yakalamıştık ya 'doğru olabilir ama yine de eminim ondan daha iyisini buluruz' sus iç ses "Den iyi misin aşkom" "he iyiyim sadece planı gözden geçiriyordum" 'ne plan ama Ardanın vücud planı mı bkgfvjhesdö' sus iç ses sussss "anladım canomm" üst kata ulaştığımızda sonunda planın tıkırında işlediğinden emin oldum

Barlas abi içerdekilerin çoğunu halletmişti bize silahlarımızı fırlattı. Silahın kabzasıyla arkamdaki adamın ensesine geçirdim "sanırım bitti ne dersiniz" dedim arkamdan "aynen öyle Diktatör" dedi abim, abim de onaylayınca beşimiz birden Eymen Mirzan Esir'in ofisine yürüdük ben, abim, Arda, Barlas abi ve Esra ofise daldığımızda adam resmen ölümünü zaten bekliyormuş gibi bi haldeydi abim silahını kaldırdı ve "Son sözlerini alayım" dedi "Arın Lodos Esir yani sizin tanıdığınız isimle Arda Kurt benim varisim ve oğlum" bi silah sesi duyuldu abim Arda'nın babasını vurmuştu ya da Arın Lodos Esir'in içimizdeki köstebek meğerse her zaman Arda'ymış...

🎶🎶🎶🎶🎶

O günden sonra Arda'nın gizli kimliklerimizi bilmesi nedeniyle dağılmıştık zaten iki sene sonra da ben evden kaçarak burayı geride bırakmıştım eğer ikinci bi şansım olsaydı Ardayla hiç tanışmazdım " eski Hubris ortaya çıkın ve benimle bi anlaşma yapın" önce ben kafamı kaldırdım ve sonra diğerleri adamın elinde ufaklık vardı ama ben onu en son annesine teslim etmiştim "Diktatöre karşılık çocuk" beni istiyordu, hepsinin gözlerine tek tek baktım abim hayır anlamından başını sallıyordu Alaz abinin bakışlar çocuktaydı bu, bu onun çocuğuydu ayaklandım Esra kolumdan tuttu ama çekerek kolumu kurtardım adımlayarak yan yatmış masanın ardından çıktım "buradayım bırak çocuğu" acıyla gözlerimi yumdum her yer karanlıktı ölüyor muydum? Ama ben ölmek istemiyordum ki daha yapacak çok şeyim vardı Esilay'ın düğününe gitmek belki Hala ya da anne olmak neden ben ölüyordum ki ölürken ki 7 dakikamız da güzel anılarımızı görüyormuşuz ben annemi görüyorum, ölüyorsam bekle beni anne sonunda sana son kez sarılabilicem...

♾️♾️♾️

veeeeeeee bölüm sonuuu

nasıllllll