Bir Kürt Kızın Sevdası

En Büyük Geç Kalmışlığım

Kararmıştı dünyam , duygularım , hislerim . Gitmiş miydi ki sevdiğim . Bir daha göremiyecek miydim o güzel yüzünü , duyamayacak mıydım sesini ?
Gözlerimi açtığımda neler olduğunu idrak edememiştim . Yavaş yavaş zihnime dolan cümleler ile gözlerim dolmuştu . Yerden kalktım benden biraz ötede duran telefonumu elime aldım . Azadı aradım . Telefonun her çalışın da kalbim yeninden çıkıyordu sanki . Bir umut bekliyordum cevap verir ve iyi olduğunu söyler diye . Ama olmadı , açmadı . Hakan'ı aradım ikinci arayışım da açtı . Yutkundum . Sesim titriyordu . Umursamadım

"Azad nerde iyi de bana ne olur ."

"Sakin ol iyi şu an . "

"Neden cevap vermedi o zaman ."

"Müsait değildi ."

"Telefona ver. Sesini duymak istiyorum ."

"Tamam " demiş ve ses kesilmişti bi süre bekledim . Ömrümün sonuna kadar duymayı isteyeceğim o ses gelince kulaklarıma ağlamaya başladım . Sevdiğim adamın sesi öylesine yorgun ve öylesine kırgın çıkmıştı ki yaptığım şey altında ruhum ezilmişti .

"Özür dilerim "

"Ağlama "

O halde bile beni mi düşünüyordu ? Neden yapıyordu ki bize bunu . Beni neden bu kadar seviyordu . Daha çok ağladım .

"Ağlama güzelim . O gözlaşların yakar beni ."

"İyi misin ? "

" İyiyim merak etme sen beni,ağlama tamam mı ? "

"Tamam , ne zaman geliceksin ?"

Bir saate sitede olacağını söylemişti . Sözleştik bir saat sonra aynı yerde tekrar buluşacaktık . Akmış olan rimelimi sildim . Sevmezdi biliyorum ama yine de dudaklarıma toprak tonlarında bir ruj sürdüm . Beni güzel görmeliydi değil mi ? Her an ona güzel görünmeliydim . Elbiselerimi giyip evden çıktım . Parkta onu beklemeye başladım . Zaman ne yaparsam yapıyım hiç geçmiyordu,  durmuştu ilerlemiyordu . Kafamı sıraya koydum . Ne kadar süre o şekilde bekledim bilmiyorum . Tam o an nefesimi kesen , kalp ritmimi değiştiren o sesi duymam ile kafamı kaldırdım. Gözlerim değdi o eşsiz gözlerine . Kalktım ve koşarak ona sarıldım ilk sarılışımdı . O kadar güzel kokuyordu ki o an hiç bitsin istemedim . Yıllarca o kokusuna  hasret kalacağımı bilmeden .

Sıkı sıkı sarılıyordu . Bir süre öyle kaldık sonra ben utanıp ayrıldım ondan . Kolundakini görünce içimde bir öfke birikti bir anda .

" Ne bu halin ."

"Ne var halimde ? Bence hala yakışıklıyım . "

Gülümsedim doğruydu her haliyle yakışıklıydı ve bu sinirimi bozuyordu .

" Nasıl oldu bu ?"

" Motor kazası "

"Motoru 200 hızla kullandı sonra da kaza yaptık . Yavaş kullanmasını söyledim ama dinlemedi beni ." demişti arkamızda duran Hakan .

İstemeden yine dolmuştu gözlerim . Neydi beni bu hale getiren , kaybetme korkusu mu , suçluluk hissi mi ? O günün üzerinden bir hafta geçmişti ve biz ailecek Bitlise gidicektik . Uzun süren yolculuktan sonra o güzelim memleketime ayak  basmıştım . Buraya geldiğimde öğrenmiştim Azadla aynı topraklarda büyüdüğümüzü . Azadla ilgili bilmediğim ne çok şey vardı . O an anlamıştım . Daha sevdiğini bile anlayamamış ve inkar ediyordu beynim . Kalbim ise çoktan Azadı en derinliklerine kazımıştı .

Çok zor olmuştu , çok geç olmuştu bunu anlamam . Hayatta hep bir yerlere bir şeylere geç kalmamış mıydı insan . Bende sana geç kaldım Azadım . En büyük geç kalmışlığım , keşkem .

Herkese merhaba  yine ben geldim okunma sayımız beklediğimden de güzel lakin yorum ve beğeniler neredeyse hiç yok . Yorumlarınız benim için çok önemli lütfen bol bol yorum yapın . Beraber Beyda ve Azadı konuşalım sizlerle . Yorumlarda buluşmak üzere iyi okumalar .