Stranger

7Bölüm İş Dünyası

Heran dışarıya adımını atıp gidecekmiş gibiydi,ama asansörün kapılarını çok hızlıca bir şekilde kapattı hemen.Aslında bu açık alanda durmayı seçmekle çok korkunç bir karar vermiştim.Ve bu hayatımın en uzun 10 saniyesiydi.Sanki bana inanamıyormuş gibi baktı,ben orada öylece dururken, sanki hayalet görmüş gibi sadece beni izliyordu.Kafamın içinden ona bin bir dilde küfürler sıralarken,karar vermem gerektiğini anlamıştım.Onu hatırlamıyor gibi mi davransam?Bu kesinlikle abartılı olurdu.Yada artık merdivenlerden mi çıksam?Zemin kattan 50.kata kadar çıkabilirsen iyi şanslar.Ona bağırsam ve yumruğumu yüzüne geçirsem?Direk karakol.Sadece üstüne atlayıp onu öpsem?Cazipti,ama cameralar.

Benim gibi Sehun'da sessizdi,aramızda oluşan tedirginlik saniye saniye büyüyordu. Karar vermeden önce milim milim kapılar kapandı ve yüzü yavaş yavaş gözümün önünden kayboldu.Beni şaşırtmıştı,asansör tamamen kapanmadan hemen önce,elini kapı arasına sıkıştırdı.Karşılık vermek konusunda isteksizdim,Kalbimin tekrardan atıp hayata dönmesi için elektrik şokuna maruz kalması gerekiyordu.

"Sen gitmiyor musun?"diye sordu.

Nazik sesini resmiyetle tamamlayıp , beni buradan göndermek istiyordu.Sakin görünmek için elimden geleni yaptım süre içinde yürürken nabzım dövülmüş gibi atıyordu,arkamda durdu.Ama içimde,kıyamet kopuyordu ve onun kokusu etrafımı sararken hakkında olan herşey geri geldi,geriye kalan acı bana tanıdık geliyordu.Hareket ettiğini hissettim,yakın,sırtımdan bir santim kadar uzağımda,bunu bilmek beni paramparça etti.50.katın düğmesine basarken güçlü göğsü omzumu sıyırıp geçti." Kaçıncı kat?"Hararetli nefesi kulağıma hücum etti birden.

"Farketmez."Demeyi başarabilmiştim(Alık)

Ne şans ama bunu daha az bilinçli yapmalıyım,Asansöre bizimle birlikte birisinin de binmesini umuyordum,her bir katta sürekli durduğumuz da,insanlar bize kaskatı kalmış bir şekilde hayretle bakıyorlardı.Kendimi başka birşeyi düşünmeye zorladım,matematik gibi mesela,beni mutlu eden tek şeyi düşünmeye başladım.Her katta 10 feet lik bir artış göz önüne alındığında,Bu 500 feet olur...dakika başına yaklaşık 1600 feet...yolculuğumuz en az 28 saniye süreceği anlamına geliyordu.28 saniye boyunca burada Sehunla sıkışıp kalmıştım.-iyi olacağım,kendimi ikna etmeye çalıştım.Ama çok yakınımdaydı ve şuan ondan başka her şeyi düşünmeye başlamıştım.

"Nasılsın?"kayıtsızca sordu.

Bu konuda sana geri döneceğim,ama ben sadece yerlerde sürünen onurumu geri almak istiyorum.

" Luhan-ah."Kendini yanıma taşıdı.

Kendimi biraz geriye iterek"Harikayım."En önemli kelimesi 'harika'.(seninle tanışmak harikaydı cümlesine diss atıyor)

Kenarda öylece duruyorduk,gözlerindeki zafer parıltısını görebiliyordum."Ben hiç böyle düşünmemiştim benim için de bakar mısın?"

Kibirli bencil oğlan çocuğu ne olucak,-Kanım kaynama sıcaklığını çoktan geçmişti,şaskındım,ona oracıkta vuracak değildim tabiki.Düşündüğüm zaman,bir haftamı pislik biri için salya akıtarak heba etmiştim. O an, kendimi onunla kafa bulduğuma inanamadım.Bir şey söylemek üzereyken tamamen pişman oldum,50.kattan zemine ulaşmıştık.

"Luhan,geldiğine sevindim." Bay Jae Sun gözümüzün önüne dikildi birden. İteklenmemiştim ama Sehun'un yüzünden hiçbirşey düşünemiyordum,onun hakkında daha az endişe etmeliyim.

İnadına,yanıt verdim"Bay Jae Sun beni hemen aradığınız için teşekkür ederim.İlk günüme başlamak için sabırsızlanıyorum."

Hiç kimseyi böyle görüpte bu kadar mutlu olmamıştım.Bay Jae Sun bana gülümsedi ve Sehuna dönerek ona haberi verdi"Sehun-ah wasseo?(nasılsın?) Seni konferans salonunda bekliyorlar."