"Kim, so tapos na ang written works para sa book event?" napatingin ako kay Kyler na nakatingin sa akin. He looked at me intenetively, at binabantayan ang galaw ko.
I nodded, "Oo."
Napakamot naman ito sa ulo bago muling nagsalita, "Ahmm, sabay tayong umuwi mamaya."
Yaya nito.
"Cleaners ko ng room ngayon," I reasoned. "Hintayin na kita." he said again.
"Wag na." I denied.
"sige." I saw sadness pass his eyes..
I'm sorry na hindi tayo sabay ngayon Kyler...I'm just afraid na baka malaman mo.
"Sige bye!" paalam ko sa mga classmates ko..
While walking outside the main of the school, I felt my head wet from some drips?
Tiningala ko ito, at biglang bumuhos ang malakas na ulan...
T4ngina wala akong payong!!!!
I covered myself using my hands. t4ngina!
I started running, pero dahil basa ang tinahak kong daan ay dahan-dahan na lang akong naglakad.
Napatigil ako ng mas lumakas pa ang ulan...
Mas lumakas ito, kaya napatigil ako at napa pikit ng bahagya.
I gasped when I felt no more drips overflowing above me. Tiningala ko ito at nagulat, naka tapat ang isang malaking transparent na payong?
Si Kyler? Bakit hindi pa siya naka-uwi?
He didn't say anything. Pina hawak nito sa akin ang payong dahil hinubad nito ang kanyang jacket.
"Here." malambing nitong sambit sabay abot ng jacket... Hindi din naman ako naka-tanggi.
Inagaw din nito ang bag na bitbit ko sa hawak sa bewang ko. "Baka lamigin ka." he explained.
Yeah, baka lamigin ka Kyler. Wag kang mag-assume,ok?
Napansin ko ang pagbagal ng lakad nito, sinasabayan niya ako...Dati kasi,ang bilis niya maglakad.
"Nilalamig ka Sy?" bigla nitong tanong na ikina-init ng puso ko. First time ako nitong tawagin sa second name ko.
Napatango na lang ako sa sinabi niya...We went by to a coffee shop. Oorder yata siya?
I waited sa di kalayuan habang bitbit ang payong.
He went to my direction and gave me the coffee.
"Here...." he trailed off "para di ka lamigin."
I smiled as a thank you.
"Ahh!" I said, ang init pa ng kape.
Agad nitong kinuha, at hiniyop.Binalik na niya ito ng hindi na ito masyadong mainit...
"Ito na," he said..
Kinuha ko ito at dahan-dahang ininom. Kahit na ubos na ang kape, ay nilalamig pa rin ako.
Napatingin ako ng niyakap ako ni Kyler. Kinuha niya ang kaliwang kamay ko at pinahawak ito sa bewang niya,habang ang kanang kamay niya ay nakapulupot din sa bewang ko!
"You're shivering..." aniya, habang ako ay lutang lang.
G0d! we look like a fr3aking couple walking! Nakakahiya!
But thanks to that, nabawasan ang lamig na naramdaman ko...
"Sige...." I trailed off. "Thank you Kyler." I said and waved goodbye as gratitude towards him.
D4ng! I had a great day, kahit basa ako..
I guarantee a smile in my slumber this night.
