Nihayet araba durduğunda hala hareketsiz duran bedene baktım, yol boyunca bir çok kez öldüğünden şüphelenip nabzına bakmama rağmen emin olamıyordum hala. Kalbim delicesine atıyor ve uyanmasını bekliyordu büyük bir korkuyla uyanmazsa ne yapardım , düşüncesi bile korkutucuydu aslında, bunları düşünürken fark ettiğim şey bir anlığına beni afallatsada kendime karşı dürüst olamaya çalıştım o an ve düşüncelerim dönmeye başladı aklımda. Ona aşık olabilirmiydim, bu çılgıncaydı ama sanırım cevabı evetti bu adam benim için çok değerliydi bunun nedenini kalbim o an daha iyi kavraya bilmişti. BU DELİLİKTİ . Aklımı dağıtmak istedim hızlıca ama kucağımda sevdiğ- ARKADAŞIM yatarken pekte kolay olmıycaktı anladığım kadarıyla ( pek bölüm atamıyorım çünkü maaalesef 9. Sınıfa alışmaya çalılıyorum gerçi hikaye çok okunmuyoda çaktırmayın)
