Tylko ona się liczy! Bartek Kubicki&Faustyna Fugińska

9-Zapomnij o mnie

A no tak! wiem czego można chcieć więcej SAMOAKCEPTACJI
Dalej myślę o tym że nie jestem wystarczająca i Bartek woli chudsze dziewczyny... zasnęłam.

Obudziłam się w zupełnie nieznanym mi pokoju, wzięłam do ręki mój telefon.
Godzina 18 czy ja przespałam całą drogę? okej ale gdzie reszta?
F-Bartek!!-zawołałam podniesionym głosem, nikt mi nie odpowiedział więc wstałam i z chęcią wyjścia z pokoju ale czekaj drzwi są zamknięte o co chodzi?
Gdy nagle do pokoju wszedł przez drzwi tarasowe których jakimś cudem nie zauważyłam jakiś zakapturzony człowiek
??-Witaj
F-Gdzie ja jestem? Kim ty jesteś?
??-Jeż mnie nie poznajesz to trochę przykre- po tych słowach ściągną kaptur i moglam ujrzeć jego twarz

Kuba

F-Co ty robisz
K-Uwalniam cię od twojego pseudo chłopaka
F-Gdzie jest Bartek- Zapytałam byłam coraz bardziej przestraszona co on chce mi zrobić
K-Ze swoją nową dziewczyną!
F-Klamiesz- Nie wierzę w to że jesteś parę godzin temu mówiłam że czuję się jak w niebie
K-Zobacz *wyciągnął z kieszeni telefon i pokazał mi takie zdiecje*

(Uznajmy że to nie Marika[*])
F-Co to jest-Powiedziałam że łzami w oczach
K-Twój kochany Bartuś i jego nowa dziewczyna
F-Po co mnie tu ściągnąłeś?
K-Żeby otworzyć Ci oczy
F-Porwales mnie!
K-Ale ty nikomu o tym nie powiesz i zostaniesz tu ze mną
F-A dlaczego miałabym to zrobić?
K-Bo wiem gdzie mieszkają twój ojciec i matka chociażby?
F-Dobrze zostanę tylko nic im nie rób błagam Cię!-Przeraziłam się wizja że muszę tu zostać ale to nie jest ważne ważne jest to żeby rodzina była bezpieczna
K-Grzeczna dziewczynka a teraz zostaniesz moja dziewczyna i zadzwonisz do Bartusia I powiesz mu że z nim zrywasz
F-Dobrze-Płakałam i już się nie chamowałam
*ROZMOWA*
F-Bartek-powiedziała
B-Faustynka! Gdzie jesteś? Jesteś bezpieczna? Co się stał-dopytywał chłopak ale mu przerwałam
F-Zapomnij o mnie!
B-Ale co się stało
F-Z nami koniec...
B-Dlaczego????
F-przepraszam-powiedziałam łamiącym się cichym głosem i rozłączyłam się....
K-Bardzo ładnie
F-I co teraz?
K-A teraz daszi dowód że mnie kochasz
F-Jak-płakałam coraz głośniej
K-Pocałuj mnie
*Myśli*
Nienawidzę tego człowieka a teraz mam ho całować? No ale moja rodzina....
K-Na co czekasz?
Zbliżyłam się do niego i go pocałowałam...

410 słów!
Jak wam się podoba? Myślicie że lepiej będzie kontynuować tą historię czy zacząć kolejna- zupełnie inną? Koniecznie piszce mi komentarze bo to dla was piszę!