slave | heejay

•forty eight

not: hepsi farklı günlerden ve farklı aralıklarla. örneğin; 1 hafta, 1 gün, birkaç gün aralıklarla veya 1 ay aralıklarla yaşanan şeyler.

~

Jay

"Heeseung."

"Hm?"

Kucağımda yatarken uykulu bir şekilde cevap verdiğinde güldüm.

"Kalkmayacak mısın?"

"Hayııııır."

"Kalkman gerek."

"Hayır."

"Gitmem gerek."

"Hayır."

"Ben kalktıktan sonra kafanın altına yastık koy ve uyu."

"Hayır."

"Kalk Heeseung."

"Hayır."

"Yah, kalkmam gerek diyorum."

"Hayır. Neden?"

"Tuvalete gideceğim de ondan."

Sonunda başını kaldırıp bana baktığında geri yatmasın diye hızla kalktım ve salondan çıktım.

"Geri gel!"

Arkamdan bağırdığını duyunca elimde olmadan gülümsedim.

.
.

Heeseung

"Gelmiyor musun?"

"Hayır."

"Sen gelmezsen bende gitmiyorum."

"Saçmalama Heeseung. Git işte."

"Sen geleceksin diye gidiyordum zaten."

Koltukta yanına oturduğumda omuzuma vurdu.

"İyi gelir sana. Git işe."

"Sana da iyi gelir Jongseong. Ve hayır sensiz gitmeyeceğim."

Oflayıp yerinden kalkacak iken izin vermeyip kolundan tuttum ve kucağıma düşmesini sağladım. Düştükten sonra kalkmaya çalışsa da kollarımla onu sıkıca sardım.

"Bıraksana."

"Öpersen bırakırım."

"O kadar da değil."

"Sen bilirsin."

Hiçbir şey yapmayıp hala tuttuğumu görünce yaklaşıp yanağımı öptü.

"Öptüm işte bırak."

"Yanaktan istediğimi kim söyledi?"

"Bence kaşınıyorsun. Hala seni tam olara-"

"Tamam."

Kollarımı gevşettim ve o da kalkıp gitti.

.
.

Yatağının yanında oturmuş onu izliyordum. Uyurken yüzünde oluşan o komik ifadeye bakıp gülümsüyordum.

Saatler geçti belki de ama hala yanındaydım. İzlemek hoştu. Ama özellikle onu izlemek hoştu benim için. O tamamıyla hoştu.

.
.

Jay

"Anlatmayacak mısın?"

Kırmızı gözlerle bana baktığında içimin acıdığını hissettim. Aslında o beni daha kötü hale getirmişti ve üstüne böyle hallerimi görüp ses çıkarmamıştı ama bir yere geçmişi artık bırakmam gerektiğini hissediyordum.