5SOS and Unknown Girls

Bölüm 1|Kızlar

Baştan söylüyorum buna çok sık yeni bölüm beklemeyin, vaktim olunca yazarım. Bölüm biriktirecektim ama vazgeçtim be. Neyse okuyun siz..

#April Hood

"Hadi ama Kimmy! Sen benim en yakın arkadaşımsın. Beni orada tek başıma bırakamazsın!"

"Son kez söylüyorum Ap, istemiyorum. Üstelik ailem böyle bir şeye izin vermez."

Birkez daha ofladım. En yakın arkadaşımı 5 Seconds Of Summer'ın kaldığı eve davet ediyordum ama o kıçını kaldırıp gelmiyordu.

"Sen en yakın arkadaşsın. Beni Luke'u yalnız görmeye gönderemezsin, orada bana yardımcı olman gerek."

"Aslında oraya seninle gelirsem Calum'a Luke'tan hoşlandığını söylerim. Bilirsin, bunu yaparım April. Şimdi beni rahat bırak."

Kafasını tekrar laptobuna gömdüğünde sinirle arkama yaslandım. Kimberley'i çocukluğumdan beri tanıyordum ve kesinlikle her dediğini yaptığına şahitlik etmiştim.

"Kimberly! Eğer April ile işin yoksa bana temizlikten yardım eder misin?"

Bayan Parker'ın cümlesiyle yüzüme zafer gülümsemesi yerleşmişti. Kim ev işleriden nefret ederdi ve Bayan Parker bunu bile bile Ona yaptırırdı.
Beklentiyle Kim'e baktığımda gözlerini kapamış sakin olmaya çalışıyordu.

"Bak ne diyeceğim Ap, şu lanet olası eve gidebiliriz."
Küçük çaplı çığlık atıp sevinç dansımı yapmaya başladım. Tamı tamına 3 ay 2 hafta 5 gün sonra Luke'u görebilecektim. Bu harikaydı!

#Ebba Gilbert

"Buraya gel Melanie, bu kıyafeti giymek zorundasın!"

Bayan Malik'in sesini duyduğumda Melanie'nin oyuncaklarını toplamaya ara verdim. O sırada Melanie üstünde sadece beziyle paytak paytak koşarak kucağıma atladı.

"Melanie, yine mi anneyi koşturuyorsun sen?" Kıkırdadı ve kafasını boynuma gömdü. Onu kendime iyice çekerken Bayan Malik içeri girdi. Bizim halimizi görünce derin bir iç çekerek gülümsedi.

"Bazen annesini sen olarak mı görüyor diye düşünüyorum Ebby.."

"Böyle düşünme Alex, yoğun programın yüzünden Melanie ile görüşememek senin suçun değil. Hem Melanie babası gibi, sizi çıldırtmayı seviyor." Aklıma gelen anılarla kıkırdadım. Burada çalıştığımdan beri Bay ve Bayan Malik birbirleriyle hep didişiyordu. Bay Malik Bayan Malik'i delirtmeyi çok severdi ve bunu kızınada aşılamıştı.

"Bu konuda sana hak veriyorum, Zayn'in beni çıldırtması yetmiyormuş gibi Melanie'ye de aynısı yaptırıyor. Rampa kafa nolucak.." Küçük bir kahkaha attım. Bayan Malik her ne kadar söylensede Bay Malik'e abayı yakmıştı. Onsuz duramıyor, O olmadan bir yere gitmeyi reddediyordu. Onları aşkını en iyi bilenlerdendim ve birbirlerine olan sevgilerine hayrandım.

"Anne." Melanie kafasını boynumdan çekmiş kollarını annesine uzatmıştı. Bayan Malik kocaman gülümsemesiyle kızını kucağına aldığında onları hayranlıkla izledim. Birbirlerini öptükten sonra Bayan Malik Melanie'yi tekrar kucağıma bıraktı ve Ona kıyafetini giydirmeye başladı.

"Birazdan kızlar burada olacak. Sonra hep beraber bir yere gideceğiz. İşin yoksa seninde gelmeni istiyorum."

Aslında işim yoktu, beraber gezebileceğim arkadaşlarımda yoktu. Londra'ya geleli 1,5 yıl oluyordu ve ben geldiğimden beri burada çalışıyordum. Arkadaşım diyebildiğim insanlar Bay ve Bayan Malik'in grup arkadaşları ve bu evdeki diğer çalışanlardı. Eh, hepside benden büyük olduğu için onları çok rahatsız etmek istemiyordum.