Nefes

1bölüm

Nefes nın ağzından:

Marketten çıkmıştım ve eve doğru yürüyordum.Evime giden iki yol vardı biri uzak yol diğeri ise yakın,doğal olar yakını seçtim.

Ara sokaktaydı ve yer yer loş ışıklar aydınlatıyordu sokağı,hızlı olmaya çalıştım çünkü hava gerçekten soğuktu,ve ben soğuğu seven biri değildim.

Yürürken yan sokaktan bir çığlık sesi koptu,kafamı o tarafa çevirdim biraz daha sese kulak  verdikten sonra o yöne doğru koşmaya başladım,çünkü bu çığlık bir kız çoçuğun çığlığıydı

Çığlık sesleri daha da çoğalmaya başlamıştı, ben daha da hızlı koşmaya çalıştım

Çığlığın geldiği yere baktığımda bir evdi ve kapısı açıktı içeri baktığımda ise yerde baygın yatan bir adam vardı, 2 tane adam,yaşları tahminen 30-35 arası olduğu belli olan ,en fazla 15 yaşında olan kızı dövüyolardı resmen,bir tanesi kıza elini vurmak için kaldırdığını gördüm ve yanına koşup kolunu tutup çevirdim,diğerine ise tekme attım.

Bir süre sonra adamları paketleyip kıza doğru yaklaştım ağlıyordu,tabiki böyle bir durumda sakin kalmasını beklemiyordum,yanına eğildim,birdenbire bana sarıldı ve daha şidetli ağlamaya başladı, ben donup kaldım çünkü uzun bir zamandır bana kimsenin dokunmasına izin vermiyordum, sevmiyordum hiç.

Napıcağımı bilemeze bir şekilde dururken bende kollarımı sardım ona ve
"Ağla,rahatlarsın belki..tabi mümkünse"ne söyliyceğimi bilmiyordum çünkü ilk defa böyle bir durumla karşı karşıyayım

Ağlaması biraz sakinleştiğinde benden ayrıldı ve bana minnetle bakan masmavi, aynı denizi andıran gözleriyle karşılaştım
"Abla çok teşekkür ederim sen olmasan belkide..."dedi ve tekrar ağlamaya başladı

"Şşş ama bak ben geldim ve hiç birşey olmadı değilmi, iyisin ve güvendesin, merak etme,şimdi kalk."

"Senin evinmi burası?" dedim ve başını olumlu bir şekilde salladı

"O zaman bir kaç parça kıyafet al kendine gidelim burdan"

"Abla olmaz!" Dedi

"Neden?"
Eliyle eve baktığımda yerde baygın yattğını gördüğüm adamı işaret etti ve

"O benim babam, kumar borcu yüzünden gelmiş bu adamlarda,çok tehlikeliler, babamın bayıldığını görünce bana sardılar bana vurmaya başladılar,hiç bir yere gidemem çünkü yine bulurlar beni,seninde başını belaya soktuğum için özür dilerim,sen git belki hatırlamazlar seni"

"Kızım manyak mısın haşat ettim az önce adamları nasıl hatırlamasınlar,he bu arada bulurlarsada bulsunlar,gelecekleri varsa görecekleride var!"

"Abla anlamıyorsun, çok tehlikeli adamlar diyorrum öldürürler bizi,hiç şakaları yok"

"Benimde şakam yok.. ismin neydi senin bu arada"

"Sude,senin?"

"Nefes"

"Çok güzel bir ismin var" başımı teşükkür ederim der gibi salladım

"Hadi gidiyoruz"

"Abla gidemem dedim ya"

"Bende gidicez dedim,hiç bir şey yapamazlar,alıcaksan al bir kaç parça kıyafet"

Bana terettüt eder gibi baktı ama sonra pes etti ve "Tamam geliyorum hemen"
Dedi ve gitti
10dk sonra elinde sırt çantası ve montuyla geldi

"Montunu giy çıkalım hava soğuk"
Montunu giydi ve dövdüğüm adamların birinin üstünden geçerek çıktım evden arkamdanda sude geldi yürürken sevdiğim gibi bir sessizlik vardı ama bir anda sudenin senini duymamla sona erdi

"Ee abla kaç yaşındasın"

"23"

"Ee şey bende 14"

"Hm ne güzel"evet pek konuşkan bir tip değildim ne var yani.

En sonunda apartmanın önünde durduğumuzda içeri girdik, asansöre doğru yürüdük

Asansörden 8ci katı seçtim ve asansörün kapısı açılana kadar konuşmadık açıkcası sevindim,size sessizliği sevdiğimi söylemişmiydim

Neyse asansörün kapısı açıldı ve çıktık hala sessizdik giriş kapısının önünde durduğumuzda cebimden anahtarları çıkardım ve kapıyı açtım içeri girdiğimiz zaman bir sıcak yayıldı vücüdüma ya çok seviyorum sıcağı ben,şu anda sıcağı insanlardan daha çok sevdiğim aklıma geldi
"Konumuz bu mu  şimdi Nefes"
Eveet yine geldi bizimki tanıştırayım iç sesim,kendisi çok gıcıktır
"Sensin be gıcık"
"Sus be"
Evet iç sesimle kavga ediyorum bir problem mi var yani siz etmiyormusunuz sanki?

Neyse içeri girdikten sonra montlarımızı astık ve Sudeyi acıkmış olabiliceğini,benim ise acıktığımı düşünerek mutfağa götürdüm
"Ne yemek istersin?"
Biraz düşündü sonra
"Makarna yapalım!"dedi

Ben bir tencere çıkardım ve içine su doldurdum,tencereyi ocağa koydum ve altını açtım,Sude ise salata yapıyordu.Su kayanadıktan sonra makarnaları içine döktüm ve Sudeye döndüm salatayı yapmayı bitirmişti içine tuz koyuyodu yanına gittim tezgaha yaslandım ve en azından onun hakkında birşeyler öğrenmek için "Ee okuyomusun?"diye sordum

Yüzüme baktı ve salatayı karıştırmayı bırakıp "Aslında okyordum bir ay öncesine kadar,babam beni okulda bir çoçukla konuşurken görmüş.Aslında çoçuk sınıf arkadaşım ödevleri hakkında soru soruyordu,ama babam delirdi tabi o çoçuğun yanında ne işi var dedi,anlatsamda anlamadı dövdü,bağırdı,çağırdı en sonunda bir daha okula gitmiyceksin dedi.Yalvardım ona ama dinlemedi,sen gelene kadar hiç dışarı çıkmadım.."

Üzüldüm onun adına
"Siz üzülürmüydünüz ya Nefes hanım"
"Uğraşma be benimle uyuz"
"Aman sana da bir şey söylenmiyo "

Koluna hafifçe dokundum ve
"Şimdi benim yanımdasın ve artık okuyabiliceksin merak etme yollarım ben seni okula"

Heyecanla bana döndü ve
"Gerçektenmi!"dedi
Hafıf bi tebessümle
"Gerçekten"dedim

Makarnalara bakmak için arkamı döndüm ve makarnaların piştiğini fark ettim
"Nasıl ettin acaba süper gücünmü var bakarak nasıl anladın"
"Sanane be,yürü git rahat bırak beni "
"Öf tamam,tamam gidiyorum"

Makarnalar için iki tabak çıkattım ve içine makarnaları doldurdum.Birini Sudenin önüne birini kendi önüme koydum ve yemeğe başladık.

"Ee abla sen peki?"

"Ne ben?"

"Sen çalışıyormusun,yada okuyomusun?"

"Çalışıyorum,ailemden kalan bir şirket var inşaat ve mimarlık üzerine kendimde mimarlık okudum o yüzden kendim işletiyorum"

"Yaa zenginsin yani?"merakla sorduğu soruya karşı kafamı salladım

"Bir şey sorucam?"

"Evet?"

"Şeyy ailen, nerdeler?"

İç çekerek baktım ona
"Öldüler"dedim
Yüzümde hiç bir duygu kırıntısı olmadığına eminim ailemden sonra oldu böyle.
Sonra hiç bir şey söylemedi ve yemeğe devam ettik 

Kapiyi birinin alacakli gibi calmasiyla beraber yemek yemegi durdurduk.Sudeye oturmasini soyleyip kapiya dogru gittim,delikten baktigimda kapinin onunde bir afet vardi
"Adamın yakışıklılığı halismidir!"
"Sussana sen"
"Öff çok sıkıcısın"

Kapıyı hala alacaklı gibi çalıyorlardı ve bende artık kapıyı açmak durumunda kaldım