ANTEP AĞASI VE MAFYA (+18)

bölüm 7

Acılar paylaşılmaması zor şeylerdir Dilan bunu hep başardı içinde sakladı peki bu acıyı nasıl taşıyacaktı içinde...?

İYİ OKUMALAR:)

~~~
duyduklarım, duyduklarımız,duyulacaklar her kalpte bir ağır yara bırakacak türden acı bir haberdi.

İçimde sönmemeye yüz tutmuş bir ateş kora dönüşecek iken üzerine kibrit çakılıp atılmış ve canım okunmuş derecede acıtılmıştım.

Gözlerimde yaş aksa ne yazar? bebeğim,içimde ikinci bir beden, çocuk sesi, çocuk sevgisi en önemlisi ANNELİK yok iken bir kadının yarısı yok iken ne yapabilirdi ki?

Hele ki Gaziantep gibi bir yerde iseniz töre denilen şeye uyulması gerekir ise bu sefer çenenizi kapatıp üzerinize KUMA gelmesine göz yummalısınız.

~~~

Hastanede ağlaya zırlaya,zor bela çıkıp konağa varana kadar Gine ağlamışdım.
En çok istediğimiz, istediğim olmayacaktı.
Miza hiç tepki vermedi adeta buz kesmiş bir mum gibi hiç yüz ifadesini bozuyordu ama içten acıdığını anlayabiliyordum.

Konağa geldiğimizde Mirza kapımı açıp bana kolundan destek verip eve doğru adımladı.
Bizi gören herkes kapıya doluştuğunda Mirza sertçe:

''AÇILIN!!''
dedi kimse ses etmedi ama yüzlerindeki korku ne yapacaklarını bilememezlik her halükarda belliydi.kenara çekilip geçmemize izin verdiler,Mirza beni odaya kadar taşıdıktan sonra hala ağlıyordum.
Beni yatağa oturdup karşımda diz çöktü.

''dilan'ım güzelim üzme kendini.''
Dediğinde dolu olan gözlerim ile ona baktım.

''korkuyorum mirza.''
Mirza tedirgince gözlerini gözlerimde dolandırdı.

''neyden korkuyorsun Dilan korkma.''
Göz yaşlarım akar iken zar zor konuşmaya başladım.

''herşeyden Mirza...olacaklardan olanlardan aklıma gelen binbir çeşit düşüncelerden korkuyorum.ailenden töreden en önemlisi KUMA dan koruyorum Mirza...''
Dediğimde sertçe yutkundu.ne diyeceginiyne yapacağını oda bilmiyordu ama üzerine kuma getirmemesini dile getirmesini bekledim.

''hayır böyle düşünme Dilan iyiye odaklan asla kuma olmayacak!''

Sarıldım sadece sarıldım belkide saatlerce sarılabilirdim ama içimdeki acının asla geçmeyeceğini bildiğim bana yetiyordu.

MİRZA'NIN AĞZINDAN

Dilan'ın ağlamasına onun acısına üzüldüğü şeylere içten bende açıyordum ama ne yapacağımı bilemiyordum.

Aklıma kuma kelimesi geldikçe sinirlerim zıplıyor kafamda binbir farklı düşünceler dolandırıyordu.

Dilan'ı yatırıp annemin yanina gittim her ne olduysa anlattım.

Annemin de tek sözü buydu:

''KUMA gelecek Mirza soyumuzu kurumasını istemiyorum.''

Babama gittim oda kuma diyip durdu amcama yengeme ikisiyle de konuştum anlattım ama kuma diyip dediklerinden vazgeçmediler.

Bu sinir ile evde Duramazdım asla vazgeçmeyeceklerdi fikirlerinden kuma diyip durmaları beni o kadar sinire buladı ki konaktan nasıl ayrılıp Gaziantep den ayrıldığımı bile anlayamadım.