ÖLÜM DUVARLARI

1.BÖLÜM: DAHA HERŞEY YENİ BAŞLIYOR

Şu lanet yatılıda okumak zorunda mıydım ki?! Ne güzel rahat evim varken burada kalmak zorundaydım gerçekten çok saçma ama bir yandan da iyi oldu buraya gelmeden önce evden çıktım yani yatılıda kalmak da iyi oldu kira parası yok bu tarafdan bakılacak olursa iyi ama yalnızlık da fena değildi.

Yatılı kaldığım okul, okul değil cenaze eviydi sanki herkes mi sosyopat olur be?!

İlk ders zili çaldı lanet sınıfa gitmek zorundaydım daha ilk günden acaba ne yapacağız?

Gittim yine en arka sırayı buldum, en arkaya oturmanın verdiği his gerçekten çok güzel istediğim herşeyi yapabilirim ama öğretmene bağlı.
Yanıma bir çocuk geldi boyu benden uzun, sağ gözünü kapatan lacivert ile siyah renk karışımı saçlı, soluk beyaz ve temiz tenli, lacivert büyük kedi gözlü, emo gibi gözüken, ince ama vücudu güzel duran bir erkek geldi. Bidur ben neden bu kadar ayrıntıya geldim ki?!!!
Olamaz onu ilk gördüğümden beri kendimi takıntılı ve boşluk hissimin yok olduğunu hissediyorum, daha ilk görüştede olmaz be
Hayır ben ona aşık değilim!
Aşk sadece beynimin bana oynadığı bir oyun. Bu kadar ama ne yaparsam yapayım kendimi ondan alamıyorum, ayrıca o boncuk gözleri bir ayrı güzel...
Aman neler saçmaloyorum ben o sadece sıra arkadaşım.

***

Collette: Hey bekle, daha tanışmadık bile!
Edgar: Tanışmamız mı gerek sadece aynı sınıftayız?
Collette: Yani yalnız kalmayalım diye söylemiştim a-

Offff daha beni dinlemeden gitti çocuk. Neyse umarım aynı odada kalırız.

Okul da ofis mübarek bütün odalar aynı. Bi oda numarasına bakayım bari.
78 numara...
Bu numara bana tanıdık geldi ama neyse sanki bir yerde de görmüştüm bu numarayı ama tesadüf de olabilir hiçbir fikrim yok harcayacak zamanım da yok oda arkadaşımın o olmasını istiyorum okadar.

Bu çocuğu neden bu kadar sevdiğim hakkında hiçbir fikrim yoktu tek boşluk hissimi doldurdu, ya yine neler saçmalıyorum ben?!!!

Sonunda odama gelebildim.
B- bidur odamdaki o çocuk...

Aaaaaaaaa içten içe çıldırıyorum sonunda bir tanışma fırsatımız olacaktı.
Collette: Merhaba!
Edgar: Sanada merhaba.
Collette: Ş- şey oda arkadaşıyız galiba
Edgar: Burada olduğuma göre?
Collette: Sonunda tanışabiliriz, benim adım Collette (elini uzatır)
Edgar: (Birazcık şapşal bakışlar atarak) Bende Edgar.
Collette: Umarım zehirli bir arkadaşlığımız olmaz sonsuza kadar?
Edgar: (Hafif gülümseyerek) Sonsuza kadar.

Edgar'dan

Normalde hiçbir kişiye yüz vermem ama bu kız bence beni kullanmak için sevmiyor zaten daha yeni birbirimiz görüyoruz ama bunları düşündüğüm ona aşık olduğumu belirtmez.

Collette'den devam

Kesin bana aşık varya çünkü genelde bu tipler çok konuşmaz ama Edgar öyle değil benle konuşmak için fırsat arıyor yada ben öyle düşünüyorum

***

Gece 1 olmasına rağmen halan daha uyuyamadım.
Yan odadan sesler geliyor acaba ne?

Shelly: Hadi bıçağı çevirelim var mısın?
Piper: Heyecanlandırmayı bırak da başlayalım.
Shelly: Ucu bana denk geldi, çabuk ol!

Aaa bu oyun bana bir yerden tanıdık geliyor adı kanlı gelin olmalıydı ama neden okulda oynuyorlardı kamera falan yokmu bu okulda?

***