Jungwon:
bir küçücük tilkicik varmış
bu tilkicik kırlarda koşar oynarmış
Sunoo:
yine ne saçmalıyorsun Jungwon.
Texting- düzyazı
°Sunwon
°Minific
°Angst
Abimin sesiyle gözlerimi açtım. "Annem fenalaştı hastaneye gidiyoruz." duyduğum şeyle gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. Yataktan hızlıca kalktım ve abimin arkasından annemlerin odasına gittim. "Babam yok mu?" diye sordum. "Babam ne zaman oldu ki?" dedi abim. Haklıydı babam hiç bir zaman olmamıştı. "Sen üstüne ceket al ben annemi arabaya bindireceğim. Kapıyı kilitlemeyi unutma." kafamı salladım ve odama döndüm, alt pijamamı çıkarıp eşofman giydim. Nefesim daralmaya başlamıştı telaştan.Birden bire öksürmeye başlamıştım. Ardı arkası kesilmiyordu, ciğerlerim yanıyordu.
En sonunda yere çöktüm ve öksürmeye devam ettim. Nefes alamıyordum. Her şey çok hızlı olmuştu. Korkuyla sağ elimi boğazıma götürdüm, sol elimle ise göğsüme vurmaya başladım. Olmuyordu, nefes alamıyordum. Göğsümün acısından gözlerim yeşermişti. Olaylar o kadar hızlı ilerliyordu ki rüya gördüğümü düşünmeye başlıyordum.
"Jungwon! Jungwon ne yapıyorsun? İyi misin?" tanıdık ses ile gözlerimi açmya çalıştım. "Sunoo..." yanıma geldi, bir yandan beni kaldırmaya çalışıyor bir yandan ağlayarak bağırıyordu. "Neden bana söylemedin Jungwon? Bir çözümünü bulurduk! Neden Jungwon? " öksürüklerim azalmıştı, bunu fırsat bilip ayağa kalktık. Elini belime koymuş beni taşımaya çalışıyordu, muhtemelen yemek yememişti, solgun görünüyordu. "Annen fenalaşmış abin bizi aşağıda bekliyor. Biraz daha dayan bir tanem, inene kadar." kafamı salladım ve açık tutmaya çalıştığım gözlerimle yürümeye başladım.
Aşağı indiğimizde abim dolu gözleriyle bana bakıyordu. Yavaşça kafasını eğdi ve arabanın şoför koltuğuna oturdu. "Hadi binin." abimde bir şeyler vardı.
Arka koltuğa annemin yanına oturdum, Sunoo da abimin yanına oturmuştu. Annemin gözleri kapalıydı. "Annem iyi olacak mı abi?" diye soruverdim. "Sen ilk kendini düşün Jungwon. Ama dua ette annem iyi olsun." dedi. Ağlamıştı, sesi titriyordu. Anneme baktım ve kafamı arkaya doğru yasladım. Derince nefes almak istemiştim, yine öksürüklere boğulacağımı düşündüğüm için vazgeçtim. Gözlerimi kapattım ve biraz dinlenmek istedim. Nefesim daralıyordu, katlanabileceğimi düşünüp kendimi rahat bıraktım.
__
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
