9. Bölüm -TUTSAK TANRIÇA

56 20 41
                                    

Hedefin için çalışma,
Kendin için çalış.
İnsan, öyle bencil bir yaratık ki,
Kendisine çalıştığında, hedefine ulaşır zaten.

~~~~

Can... Korkma...Hisset ablanı, hisset beni... Yanındayım. Hiç kimse sana bir şey yapamaz... Kılına zarar vereni, Athena'nın öfkesine boğarım.

Ben daha ölmedim!

Çünkü tanrılar ölümsüzdür!

Ben yanındayım...

Gözlerimden akan yaşlar ile, Can'a seslenmeye çalışıyordum. Evrende var olan enerjiye inanıyordum. Can'a, pozitif yüklü sübliminal enerji aktarmaya çalışıyordum. Çünkü, Allah ruh diye bir kavram yaratmıştı elbet. Ruhi enerjiyi Can'a aktarmaya çalışıyordum.

Athena'ya ihtiyacım vardı.

Tekrar hikâyesini okumam lâzımdı.

Ayağı kalktım ve masanın üzerinde ki AHMET ÜMİT- Kayıp Tanrılar Ülkesi kitabına uzandım. Zeus'un dilinde Athena'nın hikâyesini açtım. Zeus u pek sevmesemde, şu dünyada ki pek çok zalim babaya, Zeus u örnek göstermeliydiler.

Ama şöyle bir şey vardı ki, ne Athena nede Zeus masumdu. İkisininde vardı suçları. Zeus'un sadakatsizliği Hera'nın ölümüne yol açması... Athena'nın Medusa'ya yaptıkları... İşte bu yüzden ben Athena'ydım. Babamda Zeus.

Hiç masum değildik.

~~~~

"Gidicem baba, belki bi umut-"

"SAKIN PELEN!" ardındanda ses desibeli düştü. "O adama gitmeyeceksin, izin vermiyorum."

"Baba...Lütfen, konuşayım İlkel'le."

"HAYIR DEDİM!"

Bendeki de bu kadardı ne yapabilirim? Babamı İlkel Kanlı'nın yanına gitmek için ikna etmeye çalışıyordum. Başka yol yoktu. Zaman azalıyordu, ya elimde para olacaktı yada o teklifi kabul edecektim.

Üçüncü seçenek ise asla olmayacaktı.

Can ölmeyecekti.

"Pelen," babamda çaresizdi. Parayı bi türlü bulamıyordu. Kredi bile çekilmezdi. Sonuçta 65 Milyondan bahsediyorduk. O kadar para verecek enayi bir banka bulmak pek kolay değildi. "O adama göndermem seni. Bitti. Bu kadar."

"Ama-"

"Sen o adamdan ne kadar nefret ediyorsan ben bin katı kadar nefret ediyorum Pelen! O adam, senin baban olma şansını benden aldı...Almakla da yetinmedi, kırdı seni... Mahfetti. Ne kadar çabalasamda seni geri toplayamıyorum. Bunun için kendimden nefret ediyorum! Sana yetemiyorum, size yetemiyorum," gözleri doldu, kızıl tutamların olduğu çenesi titredi. Bu görüntüye dayanmak için elimi yumruk yapıp sıktım. "Yinede olmuyor...Gitme kızım. Yalvarırım."

~~~~

Hayat, kahpe tuzaklardan ibaretti.

Zamanın çok hızlı geçmesini istediğimiz anlarda bitmek bilmeyen zaman, ne hikmet ki şu an yavaşlama tanımıyordu. Geçen her bir saniyede bedenim daha çok titriyo, daha çok üşüyordum.

KAFES KUŞU Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin