İntikam Ateşi

Bölüm 08:GİZLİ KUTU

Yazarın ağzından

Yaseminlerin evine gizli bir kutu gelmişti .

Yasemin

‐Merve bu kutu nerden çıktı?

Merve Marie

‐Bilmiyorum sabah kargocu bırakmış halam söyledi

Yasemin

‐Allah allah kim gönderir ki tamam ben bakarım .

Kutunun içinden bir not çıkmıştı notta:
  Ozan 'ı ve Ahsen 'i konseri veren gençlerden birisi  itti

Yasemin
‐Ne hayır bu mümkün olamaz

Merve Marie
‐Yasemin ,yasemin ne oldu?

Yasemin
‐Merve ,Ozan...

Merve Marie
‐Yasemin konuşsana anlat artık şu mevzuyu hey kime diyorum ben ?

Yasemin.
‐Merve o gece ozan ve Ahsen düşmemişler o gece konseri yapan gruptan birisi veye birileri itmiş onları

Merve Marie
‐Yasemin emin misin?

Yasemin
‐Eminim Merve

...
Tekin o gece konser gecesinde başına kötü olaylar gelen o çocuğu bulmuştu nihayet ve bugün onu hastanede ziyaret etmeye karar vermişti .

Ahmet
‐Tekin emin mısın kardeşim çocuğun yakınları bir tepki vermesin?

Tekin
‐Merak etme kardeşim sen beni ben bir şekilde başımın çaresine bakarım .

Ahmet
‐İyi sen nasıl istiyorsan öyle olsun

..

Tekin 'in ağzından

Sonunda hastaneye gelmiştim hastanenin içerisine girdim girişteki sekreterin yanıma yöneldim

Tekin
‐Merhaba Ozan Özpamuk 'ün oda numarasını merak ettim

Sekreter
‐Rabi ozan beyin nesi oluyordunuz?

Tekin
‐Uzaktan akrabasıyım yanlız çok acil uzun zamandır kendisiyle gırüsmek istiyorumda

Sekreter
‐Öyle mi hemen bakıyorum oda 2378 numaralı oda beşinci katta solda

Tekin
‐Teşekkürler  kolay gelsin

Hızlı adımlarla asansöre doğru yöneldim asansör de 5 kata tuşladım

...

Beşinci kata geldikten sonra 2378 numaralı odaya doğru yöneldim .

Tekin
‐Merhaba Tekin ben sen sanırım konserdeki o meşhur çocuksun  bilmiyorum hatırladım mı beni ben o gece sahneye çıkan kişiyim .

Ozan
‐Evet hatırladım

Tekin
‐Geçmiş olsuna geldim yanında da çiçek getirdim .

Ozan
‐Ne zahmet ettiniz

Tekin
‐İnan bana asla zahmet olması aksine sen8n gibi müthiş birisini bir bakarsın dost eder nerden bilebiliriz ki öyle değil mi?

Ozan
‐Tekradan çok teşekkürler otursanıza

Tekin
‐Peki oturiğim 

Ozan
‐Benim kaldığım hastaneyi nerden öğrendiniz ?

Tekin
‐Benim için pek zor olmadı

Ozan
‐Anladım ama benim aklıma yatmayan bir şeyler var

Tekin
‐Ne gibi

Ozan
‐Neden şimdi ?

Tekin
‐İman bana seni çok aradım ayrıca san maddi ve manevi yardımda bulunmak istedim ama aile üyelerin bu teklifi reddetti ayrıca bir sürü sorunlarım vardı o yüzden pek sana fırsat ayırmamış olabilirim

Ozan
‐Size inanmalı mıyım?

Tekin
‐İnanıp inanmamak tamamen sana kalmış bir şey .

Ozan
-Orası öyle tabi ki

Yasemin ağzından devam

Bugün Ozanın hastanede son günü ve nihayet ozanımıza kavuşuyoruz .Bundan sonra kader bizden korkmalı biz ondan değil

Merve Marie
‐Yasemin hadi çabuk geç kalıyoruz hastaneye

Yasemin
‐Tamam tamam geliyorum merak etmeyin

Mehmet bey
‐Hadi kızım daha fazla ozanı bekletmeleyim hastane köşelerinde

Yasemin
‐Geldim

Mehmet bey
‐Hele şükür

Yasemin
‐Napim baba anca hazırlanabildim

Mehmet bey
‐Halasına çekmiş işimiz  var senle hadi

...
Nihayet hasteneye varmıştık bekle bizi ozan biz geliyoruz ayol ben ne saçmalıyorsam neyse .Ozanın odasına gelmiştik içeri girdiğimizde tanımladığız  bir adam vardı

Yasemin.
‐Sız kimsiniz dedim

Tekin
‐Tekin ben geçmiş olsuna gelmiştim o gece sahne alan var ya işte o benim dedi

Ağzım açık kaldı tabi ya o gece ki  yakışıklı solist bu nasıla tanıyamadım ben bu adamı .

Yasemin
‐Öyle mi tanıyamadım sizi kusura bakmayın benim kafam son zamanlarda pek yerinde değil dedim

Tekin
-Yok önemli degil benimde pek sizde bir farkım olduğu söylenemez .

...
Ozanı bizim yanımıza evimize götürmüştük artık hayat istese de durdurmaz.