Kırık aynadaki yansıma

1.Bölüm

Kader nedir dilden dile dolanan o şey ? Bir peri masalı mı yoksa ölümü temsil eden bir lavinia çiçeği mi ?

Artık şaşırmıyor, reddetmiyor, tedirgin olmuyor,sadece önüme gelen şeyleri döke saça bile olsa yaşamaya çalışıyorum.

Kaybedecek bir şeyi olmayanlara has bir rahatlık vardı üzerimde . Ama tabi öncesi var.

Eğer başlangıçlar bitişler olmadan anılmıyorsa , elbette bununda bir öncesi var.

Tıpkı şu an kendimi hayali bir aynadan seyretmeye çabalarken tekrarlanıp duran düşünceleri halimin bir öncesi olduğu gibi...

Ben herkes tarafından nefret edilen, duygusuz , düşüncesiz , ailesinin bile sevmediği Gardenyayım.

Sonuçta herkes kötü , duygusuz, düşüncesiz değil mi? Bana böylesi öğretildi. Ya aşk ? Aşk diye bir şey yoktur. Bana göre insanlar kendi suni zevkleri için beraber olurlar .

İnsanoğlu bencildir ve nankördür.

Herneyse 1 ay önce biyolojik annem ve baba demeye bin şahit isteyen o adam bir araba kazasında öldü.

Annem ve babamla hiçbir zaman anlaşamamıştık.

Her zaman dik kafalı, inatçı kendini ezdirmeyen , duygularını içinde yaşayan bir kızdım.

Dıştan herkesin imrendiği mutlu bir aile tablosuyduk.

Fakat gerçekler hiçbir zaman öyle olmamıştı, sahte gülümsemeler, yapmacık ve samimiyetsiz davranışlar, kavgaları bağırmışlar ve hakaretler. İşte gerçekler bunlardı.

Küçük bir kız çocuğuyken başka ailelere özenirdim. Annemin saçıma örgüler yapmasını , babamın bana babalık yapmasını isterdim ama bu hiçbir zaman olmadı.

Hep düşünürdüm ' niye beni sevmediler' diye. Kusuru hep kendimde arardım.

Ama bir süre sonra anladım sorunun bende değil onlarda olduğunu

Neyse işimize dönelim ailem öldüğü zaman tek çocukları ben olduğum için - sen öyle san - aileme ait işletmeler artık benim üzerime kalmıştı. Yani bir nevi artık bir ceo oldum.