company | ryan'seb

-16-

"İlk derse matematik mi konulur amina koyayim ya"

Sabah sabah herkesin ayrı dertte olduğu bir saatteydik. Her zaman ki gibi kantinin önünde kahvelerimizi almış oturuyorduk. Herkes uykulu olduğu için sakinlesen ortamı ayağı kaldıran ryan'ın yakınışı olmuştu.

"Kanka bosver şimdi matematiği ben ne yapicam bu barışla amk"

"Ben mi dedim git dünyanın en tripli erkeği ile çık diye kanka"

"Barışın fazla üstüne gitmiyor musunuz? Karakteri böyle zaten üstüne gitmenin bi manası yok daha da moralini bozarsiniz"

Dediğim şey ile ortamda bir sessizlik oluşmuştu muhtemelen sabah sabah bu kadar toplu cümle kurdugum icin kimse anlamamisti. Bu saatte kafaları 5 kelimeden fazlasını almıyordu.

"Güzelim haklisindir eminim ama çok hızlı konuştun anlamadım bi daha söylesene"

"Ya bak dedim ki barışın karakteri böyle boşuna üstüne gitmeye gerek yok"

"Yok haklı değilmişsin"

"Pardon?"

"Hiiç"

Ryan'a ters ters baktıktan sonra bana arkasını dönüp ismaille konuşmaya devam etmişti. Bende kahvemden bir yudum alıp ferdilere doğru döndüm.

"Ferdi bak ben diyorum bi bokluk var iste"

"Emre bende diyorum bi bokluk var da ne var işte"

"Söylesek mi bizimkilere"

"Noluyo neyi söylüyorsunuz?"

"Ya seba, irfan ve liva geç kaldı normalde liva afedersin ama siksen geç kalmaz okula"

"Kanka bence gerçekten sikti irfan"

"Emre!"

Benim cevap vermemi beklemeden cevap veren emreye ferdi ile aynı anda bağırınca diğerleri de bize dönmüştü ve noluyor der gibi bakiyorlardi.

"Tamam dinleyin şimdi beni"

"Dinliyoz zaten mal mısın emre"

"Ryan"

"Pardon guzelim"

"Ya yuh amina koyayim ya barış çok bisey mi istedim"

"BI SUSACAK MISINIZ"

emrenin bu sefer yüksek sesli olan uyarısına karşın herkes susmuş ve dinlemeye başlamıştı.

"Bir bakın etrafınıza kim eksik"

"Umut?"

"Zajc?"

"Ya hayır o mallar hep geç kalıyor zaten"

"LAN LIVA VE IRFAN YOK AMINA KOYAYIM"

Ryan büyük bir heyecanla bugünü bekliyormuş gibi bağırarak söyleyince korkmuştum ve o da bunu farkedip beni kendine çekip saçlarımdan öpmüştü.