Sevgilim seni bilmem ama ben nergisleri severim
Aynı senin gibi bana huzur ve mutluluk veriyor
Senin tanrının hediyesi olan sakinleştirici bakışların
Ruhumu bedenimden ayırıyor nergisim
Ama sen benden her an daha da gözden kaçıyorsun
Sanki bulunduğum ortamlardan yok oluyorsun
Neden kaçıyorsun benden sevgilim?
Ben seni kelimelere sığmayacak, dolup taşıracak kadar seviyorum
Lakin sanırım aynısı senin için geçerli değil nergisim
Oysa ben geceleri sabah seni dileyerek uykuya dalıyorum
Sabahları ise adını sayıklayarak gözlerimi aralıyorum
Her kirpiğinin kirpiklerine değmesini bile izliyorum
Arada gözlerimiz bakışıyor
İki canlı ve renkli irisler birbirine bakıyor
O gece gibi siyah ama parıldayan gözlerinle
Ani utangaçlık ile gözlerimi kaçırıyorum
Ama Tanrı bilir o gözlerin içine bakarak ölmek istediğimi
Bu sevgi sana yetersiz mi?
Peki
Beni tekrardan sevgisiz ama parlak denizimle terk et
Bende anılarımın sularını tazeliyim
