Yalana inandığınız zaman gerçek tam olarak ne olurdu?
Bana kızıyorlar. Olmayanları gerçeğim kabul etmem mi yoksa hikâyeler uydurmam mı onları daha çok rahatsız ediyor, anlamlandıramıyordum. Kimseye bir zararım dokunmuyordu ki, yalnızca kendime-
Ki...
burası neşeler ülkesi! gündüzleri ter içinde uyanır, geceleri ağlayarak uyuruz. neşeli bir ülke burası...
-bizâr
•
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•
Neşeli bir fotoğraf karesinden renkleri alırsanız hüzün baskın gelir. Dünya, baktığınız noktaya göre duygu değiştirir.
Belki de bu yüzden yerimde duramıyorumdur. Görülecek o kadar çok yer, durulacak o kadar fazla nokta ve bakılacak öyle farklı lensler vardı ki hepsini deneyimlemek, bilmek, tatmak ve hissetmek istiyordum.
Ama bunun mümkün olmadığını söylüyorsunuz, duyabiliyorum. Belki evet, belki hayır— yine de belki; her zaman bir umut var demektir bu.
Bu kelimeyi seviyorum. Ne beklememiz gerektiğini kestirmemize izin vermiyor ve bizi şaşırtıyor. Belki erken uyanırım ve belki de bir gemiye binerim ve belki bir kuş üzerime pisler ve belki bir kahve içerim bu da çarpıntı yapar ve belki çay içmeyi tercih ederim ve o gün hayatta kalırım ama belki de birisi üzerime düşer ve kafamı çarparım belki de âşık olurum. Gördünüz mü? Belkiler birçok şey yaşatabilirler.
Ve bir gün, kendine belkilerden oluşan bir pelerin dikmiş bir kadınla tanıştım. Elleri yara bere içindeydi, pelerini delik deşikti; ruhu gibiydi.
Ve her şey, ona bir çay götürmemle başladı. Sonra bana hikâyeler anlattı, aralarından kendisini toplamaya çalıştığı öykülerini...
•
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
