23 yıl önce: Geri dönüşü olmayan kararların verildiği zaman.
Aralık ayının en soğuk gecelerinden biriydi. Kral Leodonas ailesiyle beraber geçirdiği son günlerinde ne kadar mutlu da olsa zamanının azaldığının farkındaydı. Çaresiz hissediyordu.
Verilecek olan kararlar daha da çaresiz hissetmesine sebep oluyordu. Asıl kararı verecek olan kişi de kendisiydi. Kararın nelere mâl olacağını biliyordu. Son dileği, tek torununun huzur dolu bir hayatı olmasıydı. Torunu için yapamayacağı şey yoktu.
Kral Leodonas'ın tek torunu aynı zamanda tek varisi olan Zemheri bebeğin doğduğu gün üzerinden üç gün geçmişti. Bu üç gün içerisinde tek düşündüğü torunu olmuştu. Ona, oğlundan gelininden kalan tek şeydi, yadigarıydı. Artık her şey bir dileğe göre şekillenecekti.
Bölgenin ileri gelen kahinleri, büyücüleri sarayda toplanmıştı. Hatta halk sokaklara doluşmuştu. Herkes uzun zamandır bu büyük günü bekliyordu.
Dondurucu soğuk etkisini göstermeye başlamıştı.
Geleceğin habercisi gibi görünen hava, sanki bu durumdan memnunmuş gibi -insanların asla kavrayamadığı bir şekilde- uzun bir süredir böyle idi.
Zamanın kıyısında olduğunu biliyordu. Bu son duraktı. Tek çare idi. Elinden başka bir şey gelmiyordu. Çaresizliği, ölen bir kişinin mezarının başında arsızca, sanki dönebilecekmiş gibi onu beklemekten farksızdı.
Bilinen gerçeklik ve yapılacak başka bir şeyin kalmaması durumunda son sözlerin hükmü paha biçilmez bir değere sahipti.
O gece, o sarayda verilebilecek en zor karar verildi. Kral Leodonas son nefesini kararını açıkladıktan sonra verdi. Sonsuzluğa göçmeden önceki sözleri orada bulunan ileri gelenlerini ve kahinlerini şoka uğramıştı.
"Torunum Zemheri benim korumam altında değildir. Bugünden itibaren onu, emanet ettiğim insanoğlu uzun yıllar sonra karşısına çıkacaktır.
Bu sarayda yıllarını geçirecek, burada büyüyecek lakin o gün geldiği an hem o insanoğluna hem de bütün dünyaya hükmedecek güce sahip olacaktır. Zor günler geçirecektir elbet. Ben ona, onu daima koruyacak gücü emanet ediyorum. Zamanı gelince herkes anlayacak. İlelebet sürecek olan krallığımın ve halkımın yöneticisi olarak görevimden zorunlu olarak ayrılıyorum. Unutmayın ki umudunuzu kaybettiğiniz anda gökte parlayan bir yıldız olacağım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZEMHERİ
FantasyHer şey bir dilek ile başladı. Git gide azalan zaman dilekle bağlantılıydı. Her şey bir dilekle devam etti. Zamanla değişime uğrayan duygular dileğe bağlıydı. Ve sonunda... Zaman ne gösterirdi bilmemekle beraber, her şey dileğin etkisi ile devam e...
