A Big Secret // Bankzitters, mabbie

Chapter 22

POV Sem 

Ik hoor Robbie naar beneden lopen en wanneer ik zeker weet dat hij beneden is loop ik de badkamer weer uit. Ik heb mijn rugzak nodig, ik loop voorzichtig want ik heb geen idee of je het beneden kan horen. Ik doe mijn rugtas over 1 schouder en loop de badkamer weer in, de deur dicht en op slot mijn tas leg ik op de grond. Ik zoek even rond in me tas en vind dan mijn schaar, ik weet het het is best wel skeer om het met een schaar te doen maar het is het enige wat ik heb. Ik leg hem op de wasbak en kleed me uit, mijn armen zijn vanaf mijn polsen tot mijn schouders helemaal gevuld met nieuwe of oude sneden. Ook op mijn heupen en boven benen maar die zijn al ouder, ik ga onder de douche staan en blijf naar de schaar staren. Valentijn zij nog dat ik het niet moest doen maar toch sta ik hier door die stem in mijn hoofd te vertellen dat ik het wel moet doen. 

Een echte reden heb ik er soms niet eens meer voor, het is gewoon een verslaving geworden. Ik doe de douche aan en ga er onder staan, ik blijf maar kijken naar de schaar die er ligt. Heeft het nut om het nu te doen? Ik loop even onder de douche weg, pak de schaar en ga weer onder de douche staan. Ik hou hem in mijn hand, ga ik dit doen? Nee, ik ga het niet doen. Ik leg hem bij de shampoo neer op een plankje, ik pak een shampoo fles en begin mijn haren te wassen en wanneer ik daarmee klaar ben pak ik toch weer de schaar. Ik doe hem open en kijk naar mijn rechterarm, in het begin deed ik het alleen op mijn rechterarm. Ik dacht er zoveel over na hoe ik het zou kunnen voorkomen dat mensen er achter kwamen dat ik het alleen op mijn rechterarm deed en niet op mijn linker. Als ik dan een inenting of iets dergelijks moest halen kon dat in mijn linker arm zonder dat iemand het wist. Ik had in de eerste zomer dat ik het op mijn armen deed het licht op mijn arm gedaan, ik begon er uit mij zelf over te praten met Emily zodat ze zou denken dat ik het niet uit mezelf zou doen. 

Daarna kijk ik naar mijn linkerarm, uit eindelijk heb ik het opgegeven om korte mouw te dragen en ben ik op beide armen gaan snijden. Ik breng het naar mijn linker arm en druk het er op, ik beweeg een beetje en haal hem er daarna af. Er komt een klein straaltje bloed uit en het licht brandende gevoel komt naar boven, ik doe het nog een keer en nog een keer. Steeds iets harder en iets dieper,  het bloed blijft er uit komen en wanneer ik er al iets te veel heb leg ik de schaar op de grond. Ik word een beetje wazig, ik houd mijn arm onder het water en er kom allemaal licht rood water van mijn arm afdruipen alleen het werkt niet en er komt meteen weer nieuw bloed er uit. Ik doe de douche uit en stap eruit, ik kijk in het kastje met de handdoeken. Er zijn alleen geen zwarte handdoeken, welke mongool heeft er geen zwarte handdoeken? Het zijn alleen maar grijze handdoeken, daarop zie je bloed goed dus die kan ik niet gebruiken. 

Er hangt een rol wc papier, dat pak ik en ik haal er een behoorlijk lang stuk vanaf. Snel vouw ik het een beetje op en dep ik het over mijn arm, ik voel hoe het papier steeds natter word van het bloed. Ik pak zonder de handdoek vies te maken een handdoek en probeer mezelf een beetje af te drogen terwijl er maar bloed uit me blijft stromen. Ik doe een boxer aan, ik wil nog een broek aandoen maar daar heb ik geen energie meer voor. Ik laat mezelf tegen de muur aan zakken en pak nieuw papier om op mijn arm te deppen, het blijft bloeden en ik pak mijn telefoon die dicht bij me ligt. Ik druk mijn code in met mijn rechterarm en druk op het icoontje van contacten, ik krijg steeds meer zwarte vlekken voor mijn zicht. Zal ik Emily bellen? Zonder nog goed na te denken druk op Emily en gaat de telefoon over, ik hoor zacht "Sem? Wat is er?" ik had hem niet op luidspreker gezet dus daarom is het zacht. Ik zeg "Sorry, sorry. Ik heb het gedaan en het wil niet stoppen met bloeden", ze zegt meteen "oh my god, oke Sem rustig ik kan niet komen ik moet oppassen sorry ik kan Robbie bellen". "Nee! Niet robbie!" "anders dan bel ik Valentijn, is ook goed" "nee! Al helemaal geen Valentijn! Doe dan maar Rob" "oke, blijf rustig pak een handdoek en druk die er op. Ik bel Robbie". 

Ze hangt op en ik pak een handdoek die ik erop druk, ik blijf voor me uit staren zitten. Ik weet niet hoelang ik hier al wacht, ik denk nog niet heel lang maar door alle vlekken die steeds weer voor mijn ogen komen duurt het lang. Ik hoor ver weg wat gerommel bij de deur en er valt meer licht in de kamer, Robbie komt binnen en gaat op zijn knieën bij me zitten. Er komen meer en meer zwarte vlekken, ik hoor hem vragen "Sem kan je me horen?" ik knik. Ik heb geen idee wat hij allemaal gaat doen, ik voel hoe hij de handdoek van mijn arm afhaalt en er verband om heem wikkelt. Het zit er strak om heen, hij zegt zacht "sorry Sem", ik voel hoe ik weg zak en ik niks meer door heb.