tue-moi chérie - Minsung

<⁶>

2000 aralık 09
Minho'nun bitmiş kitabı
Ben kimsesiz Minho. Günlerden cuma. Cuma günleri benim için nefrettir. Cuma günleri bana göre lanetlidir. Sevdiginizi elinizden alır. Beni de kimsesiz bırakan gündü. Kış günüydü aralık'ın 9'u. Okul çıkış saatimdi. Babamın korumaları beni alıp eve götürüyordu. Küçüktüm nerden bilecektim ki beni sokakta bir başıma bırakacaklarını? Ezbere bildiğim evimin yolundan gitmeyince korkmaya başladım. "Abi nereye gidiyoruz?" "Kestirmeden evine gidiyoruz" dedi ama yalandı. Doğrusu 'babanın emriyle seni sokağa bırakıcaz' ama onlar yalana başvurdular. Araba yavaşça hareket etmeyi kesince korkum daha da arttırdı. 7 yaşındaki çocuğa bu kadar korku fazlaydı. "Burası neresi koruma abi?" "Sen şimdi burda abilerini bekle tamam mı minho?" Kafasını sallayarak onu onayladım. Fakat içimde ki korku geçmek bilmiyordu. "Şimdi biz gidiyoruz sen burda bekle tamam mı?" Sesi titrer gibi çıkmıştı. Şuan çokta korkuyor değildim abimin geleceğini duyduğumda korkum azda olsa gitmişti. Arabaya binip gittiklerinde bir salıncağa oturdum ve beklemeye başladım. Saatler geçti kar yağmaya başladı. Kimse gelmemişti beni almaya. Kar yağması beni daha çok üşütüyordu.  Ama abilerim gelir beni korurdu. Fakat ben öyle sanmıştım. Yorgun olmamdan dolayı daha fazla dayanamadım salıncakta uykuya daldım. O gün başlamıştı Minho'nun gerçek hayatı...

2001 ekim 25
Minho'nun bitmiş kitabı
Doğum günümdü bugün. Kimsesiz kutlayacağım ilk doğum günüm. Kimsesiz geçecek 8. Yaşıma giriyordum bugün. Kimsesizim artık beni almaya kimse gelmicekti yalan söylediler bana. Soy adımı unuttum abimlerimin adlarını unuttum. Küçük kardeşimin adını unuttum. Annemin adını unuttum ama o kötü adamın adını asla unutmazdım. Salınacağıma geçip oturdum. Evet bu salıncak benim nerdeyse 1 yıldır kimseye bindirmemiştim bu salıncağa. Yavaşça salıncakta sallanırken yanımda bir şişe olduğunu fark ettim. Etrafta kimsenin olmamasından salıncaktan inip şişeyi elime aldım. Şişeyi inceledim biraz sonra da dudaklarıma götürdüm. Tadının acı olması dilimi yakmıştı bu yüzden öğürür gibi ses çıkarttım. Şişeyi elimden atıp salıncağıma geri gidecektim ki karşımda benden kat kat daha uzun bir adam görmeyi beklemiyordum. "O kaç para haberin varmı senin sikik velet?!" Adam bağırarak üzerime gelmeye başladı. Bende korkmaya başladım. "Ö-özür dilerim" adam beni yakamdan tutup havaya kaldırdı. "Bir özürle geri geleceğinimi sanıyorsun piç velet!" Beni yakamdan tuttuğu gibi yere fırlattı. Belki saatlerce dayak yedim sırf alkolün tadına baktım diye. Sokakta yaşamak benim için ilk defa bu kadar zor olmuştu..

2008 eylül 29
Minho'nun bitmiş kitabı
15 yaşındaydım. 8 yıldır kimse gelmemişti beni almaya umudum kesilmişti artık. Duygu yoktu bende. 8 yıldır mutlu değildim. Endişeli olmayı bırakmıştım. Aşk? Hiç aşık olmamıştım bile. Salıncakta sallanırken topallayarak gezen bir kedi gördüm. Salıncaktan kalkıp yanına gittim. Ayağı yaralanmıştı. Onu kucağıma alıp salıncağama dogru gidiyordum. Salıncağımın önüne geldiğinde küçük bir çocuğun salıncağımda sallandığını gördüm. Çocuğa doğru baktım tombul yanakları,siyah saçlarını,siyah gözlerini  ve ince belini gördüm. "Kalk salıncağımdan" tombul yanaklı çocuk bana şaşkınlıkla bana bakıyordu. "Ne?" "Salıncağımdan kalk diyorum" "Babanın malımı bu salıncak" "babam yok benim" "oh...üzgünüm bilmiyordum" salıncaktan kalkıp gidiyorduki boş elimle onun kolundan tuttum. "Adın ne"
"Seo jisung sen?" "Minho" "soy adın yok mu?" "Yok ben sokak çocuğuyum" "ailen hiç olmadı mı?" "Beni onlar bıraktı" "anlatmak istermisin?" İstermiydim anlatmak? Tanımadığım birine son 8 yılımı anlatmak? "Önce kediye yardım edelim sonra anlatırım olur mu?" Kafasıyla onayladı beni. Yan yana olan salıncaklara oturup kedinin bacağına baktım. Köpek ısırığı olduğunu düşündüğüm bir ısırık vardı. "Neyi varmış?" "Bacağını köpek ısırmış" "adını ne koyacaksın?" Biraz düşündüm ne koyacaktım ben küçücük kedinin ismini? "Soonie olsun" kediyi kucağıma bırakıp tüylerini sevmeye başladım. "Anlatmıcak mısın?" "Evin buralarda mı" "evet, neden ki?" "Ben her gün burdayım gel olurmu o zaman anlatırım sana" ayağa kalkıp bana sarılmaya çalıştı tombul yanaklı sincap çocuk. "Tamam ben senin hep yanına gelirim" dedi ve evine doğru gitmeye başladı.
Günler jisung'un minho'nun yanına gelmesiyle devam etti ta ki bir güne kadar...