Gözüme dolan ışıklarla uyanmaya başlamıştım tam kendime geldiğimde üstümde hiç bir şey olmadığını ve altımda da sadece boxerın olduğunu farkedip kızarmıştım bile kalkmak için hareket yaptığımda taehyung'un arkamdan sarıldığını fark etmişdim utanıyordum.. ona karşı tam olarak ne hissettiğimi bile bilmiyordum ki ben
Taehyung'un ellerinden yavaşça kurtulup giysi odasına ilerlemeye kafamda çok şiddetli bir ağrı vardı ve başım dönüyordu güç bela giysi odasından aldığım şeyleri giyip duvarlardan tutuna tutuna banyoya gittim yüzüme vurduğum suyla dahada kötü olmaya başlamıştım dizlerimin bağı çözülüp yere düşmüştüm
Sonrasında sadece kapının gürültüyle açılma sesini duymuştum..
Taehyungtan;
Ben nasıl unuttum lanet olsun bir kere almış olsa bile en az bir hafta bu uyuşturucunun cefasını çekeceğini nasıl unuttum daha temkinli olmalıydım!
Jungkooku yerden yavaşça alıp kriz geçireceği için kelepçeli sedyenin olduğu odaya götürdüm giderken kucağımda titremeye başlamıştı bile odaya girdiğim gibi jungkooku sedyeye yatırıp kelepçeledim jungkook'a opium (uyuşturucudan arındıran ve krizde onu sakinleştiren) iğne vurup saçlarına elimi daldırıp masaj yaptım o doktoru kimin yolladığını ögrenmem gerekiyordu.. ama bu sonraki işti jungkook'un krizleri daha doğrusu kanındaki uyuşturucu arındıkça daha fazla kriz geçirecekti ama bu en fazla 2 gün süren bir süreçti
Jungkook yavaşça gözlerimi açmıştı etrafına tehlike varmış gibi bakınıp önce kelepçeli ellerine ve ayaklarına ardından bana bakmıştı "taehyung çöz şunları." Bu hallerini anlıyordum ilaç istiyordu şuan kendinde değildi "olmaz jeongguk"
"Siktirtme olmazını aç şu kelepçeleri nereye koydun haplarımı nereye koydun orospu çocuğu!" Jungkook'un kendinde olmadığını bilsemde bu lafları bazen kırıyordu istemsizce daha fazla onu bu halde görmek istemediğim için uyku iğnesini şırınga ya doldurdum koluna yaklaştığımda "taehyung.. ben iğneden korkarım" dediğinde içim parçalandı bu gerçekti işte ama vazgeçmeden iğneyi sapladığımda inledi normal ignelerden daha kalındı bu iğneler
Jungkook son kez bana yarım açık gözleriyle bakıp uykuya daldı. Onu yavaşça kucağıma alıp odaya götürdüm onu oraya kelepçelememin sebebi ani bir hareketle hap isteğiyle kendine zarar vermesi
Jungkooku yatağa bırakıp üstünü güzelce örttükten sonra canlı toplantı için çalışma odasına gittim kapının önüne seokjini bıraktım
"Bu arada seokjin.. min yoongi nerede onu göremiyorum jungkook geldiğinde belli" seokjin ufak bir düşünmeden sonra yanıt verdi "jungkook onun en yakın arkadaşı park jiminin sevgilisiymiş taehyung ve jungkook min yoongiyi tanıdığı için fazla görünmüyormuş" bu duyduklarımla ağzım açık kaldı yuh amk yoongi başka sevgili yapacak kimseyi bulamadın mı..
"Her neyse ben çalışma odasındayım canlı toplantı varmış sen jungkook hakkında tüm bilgileri topla o sırada
Ve jungkook'un eski sevgililerinin hepsinin bir kaydını topla bana yatılı okulda kalsa bile orda birileri olmuştur." Bunu ne kadar sakinlikle söylesemde içimdeki şeytan umarım sevgilisi olmamıştır diye bağırıyordu ne diyim haklıydı benceİki saat sonra
Jungkook'tan;
Yavaş yavaş uyanıyordum kafamda ufak bir ağrı vardı ama önemsemeden kalkıp kapıyı açtım aşşağı indiğimde kimseye bulamamam ile tam televizyona yönelicektim ki kapının açık olduğunu gördüm... Jiminin yanına gidebilir miydim kimse yokken ama taehyung deliye dönerdi bunu istemiyordum ama jimini özlemiştim yeter artık!Etrafa son bir bakış atıp kimsenin gelmediğinden emin olduktan sonra dışarıya adım atmıştım.. garip bir hisdi oysa sadece bir veya bir buçuk haftadır çıkmıyordum dışarı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DarkWhite || Taekook
Fanficjungkook hayatının yarısını yetimhanede geçirmiş bir çocuktur tek hayali arkadaşı jimin ile yaşamaktır ve bunun için yetişkinliğe girmesi gerekiyordur neyseki sadece bir hafta sonra yetişkin olarak sayılacaktır ve jiminle yaşamaya başlayacaktı ama i...